Rusland en onze toekomstige relaties
Het is onverstandig om in internationale politiek te denken in termen van partners en tegenstanders (als Rusland), zeker op de langere termijn.
Zoiets kan wel binnen vaste bondgenootschappen zoals de NATO, maar daar ook alleen omdat de bondgenoten een systeem van normen en waarden gemeen hebben en de gemeenschappelijke belangen duidelijk en permanent zijn. Dat was de reden waarom we Turkije niet langer als lid van die organisatie hadden moeten handhaven, toen de moslimpartij van Erdogan daar de macht in handen kreeg. Dat is ook de reden dat we dat land zeker niet in de EU zouden moeten opnemen.
Poetin en zijn regime hebben heel ander normen en waarden dan de Turken, maar ze hebben met elkaar gemeen dat het niet de waarden zijn van het Atlantisch bondgenootschap.
Dat wil niet zeggen dat we niet met Rusland zouden kunnen samenwerken in specifieke projecten. Maar dan moet duidelijk zijn welke zwaarwegende belangen we in zo’n geval gemeen hebben en dan nog moeten we voortduren blijven opletten of die belangen niet verder uiteen gaan lopen.
We zouden bijvoorbeeld met Rusland kunnen samenwerken om Assad te helpen de burgeroorlog in Syrië te winnen, zodat de vluchtelingen terug naar huis kunnen. Ook om samen met Assad en de Russen het soennitische extremisme aan te pakken, niet alleen in Syrië en Irak maar ook in de Kaukasus. Dat is een duidelijk gemeenschappelijk belang.
In het oosten van de Oekraïne heeft Rusland een belang maar dat hebben wij daar niet. Tussen het oosten en het westen van de Oekraïne bestaat niet alleen een taalverschil maar ook een verschil in godsdienst en in normen en waarden. Het westen is, kort samengevat, meer Pools of westers georiënteerd en het oosten meer Russisch.
Natuurlijk heeft Rusland er belang bij dat Oekraïne niet westers wordt en dat belang was helemaal erg groot toen De Krim nog tot de Oekraïne hoorde. Daar ligt hun belangrijkste vlootbasis Sebastopol en bovendien is de bevolking er Russisch voor zover het geen Krim-Tartaren zijn.
Toen de Russisch georiënteerde president Viktor Janoekovitsj uit Kiev werd weggejaagd greep Rusland in en bezette de Krim. De oostelijke provincies kwamen in opstand en met hulp van de Russen hebben die nu min of meer een onafhankelijke status bereikt.
Of dat in overeenstemming is met de normen en waarheden van West-Europa is niet relevant. Die gelden in Rusland niet en dus ook niet in gebieden van de voormalige Sovjet-Unie waar de Russische taal en cultuur dominant zijn. Wat relevant had kunnen zijn was een militaire macht van de NATO die lokaal tegen die van Rusland opgewassen was.
Rusland heeft, anders dan Obbema in de Volkskrant[1] beweerde, de veiligheid in Europa niet op het spel gezet. Hij wist dat de NATO niet in staat was om in te grijpen, los dan van de mogelijkheid van een wereldoorlog, maar hij wist ook dat daar geen sprake van zou zijn. Dat risico viel dus wel mee.
Ook lijkt het heel verkeerd om vanaf nu Rusland als een vijand van Europa te zien. We kunnen zeker met dat land zaken blijven doen, maar we zijn nu wel gewaarschuwd dat Rusland geen bondgenoot is waarop we vertrouwen kunnen. Zolang de belangen parallel lopen kunnen we zaken doen maar we doen er goed aan nooit van ze afhankelijk te worden.
Of we de economische sancties handhaven, die nu net van kracht zijn, is dus geen kwestie van een straf waardoor we Rusland betere mores zouden kunnen bijbrengen. We moeten dat alleen doen als we daar onze machtspositie tegenover Rusland mee kunnen verbeteren en bijvoorbeeld soortgelijke acties als in de Oekraïne in de Baltische staten kunnen voorkomen, waar ook Russische minderheden leven.
En het zou waarschijnlijk goed zijn als de militaire uitgaven binnen de NATO op 4% van het nationaal inkomen zouden worden gebracht. Dat is dus dubbel de norm die nu geldt en waar Nederland bovendien nog op geen stukken na aan voldoet.
- 18/9/14
Dit artikel over Rusland verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.
Meer van Toon Kasdorp vindt u hier
Meer over Rusland vindt u hier.
Het Westen mag de Rus dankbaar zijn voor zijn geduld.
Wat was er ook alweer met Rusland afgesproken? Het Westen zou niet opkruipen tot aan de Ruaaische grens? Terwijl de EUSSR nieta anders doet. Wn Oekraine? Verzamel8ng Nazi’s- de meest fanatieke SS-ers die Hitler had. En dat zijn ze nog. Net als Turkije hoort de Oekraine niet bij ons.
De Krim is altijd Russisch geweest- en dus terug bij de rechtmatige bewonersgroep..
Rusoand is ook altijd een bondgenoot van ons geweest. En in ruil worden ze permanent bedreigd en beledigd door ladyboys als Rutte, en om het even welke slapzak uit Brussel.
Mocht het de Rus schikken, is het hele continent volgend jaar van hen.
Want, LINKS NEDERLAND, met ‘pang pang’ roepen doodt je niets.
De EUSSR haar genderneutrale quinoa-vreters m/v/panda tegen de Rus’ man?
Vlucht maar vast. Dat wordt totale genocide.
Aan de USA heb je ook niets zolang die demente stro-pop aan de touwtjes van extreem-links zit.
Biden snapt waarschijnlijk niet eens DAT hij de president is. Wel de eerste ( toch een LINKSE verdienste) die ” zo niet dement is’ dat zijn eigen partij via de rechter poogt hem de toegang tot de Nukes te ontzeggen. Dat is toxh wat. Maar Boden is ECHT niet dement hoor!
Rusland heeft een christelijke cultuur, net als wij. Dat gaat uitstekend samen. Het is dan ook veel verstandiger – als je een voorstander bent van politieke schaalvergroting – om West, Centraal en Oost Europa met elkaar te verbinden ipv een verbinding te leggen met de Maghreb en de Levant. Dan heb je beschikking over de grondstoffen in Siberie en de Kaukasus samen met de economische kracht van Groot-Duitsland. Recent heeft de AFD dat ook voorgesteld. Dan moet je wel uit de koude oorlog stappen, zoals je ook uit fantasieen over heroprichting van het Romeinse Rijk moet stappen, of meer extreem, fantasieen over een wereldregering. Persoonlijk denk ik niet dat een grotere politieke unie nodig is, liever zie ik politieke schaalverkleining: een lappendeken van Luxemburgs en Liechtensteins.