De meest verrassende economische ervaring van de laatste jaren was dat de sterk gestegen olieprijzen zo weinig invloed bleken te hebben op de oplevende conjunctuur.

Een generatie geleden had een soortgelijke stijging een onmiddellijke recessie ten gevolge, maar nu gebeurde er eigenlijk nauwelijks iets. Energie is een veel kleiner deel van de productiekosten geworden en de invloed van de energieprijzen op de economie neemt steeds verder af.

Shell Nederland deed een bod van 5,4 miljard dollar op 22% van de aandelen van Shell Canada. Shell Canada is eigenaar van grote gebieden teerzand in de Canadese provincie Alberta. Uit teerzand kan olie worden gewonnen, maar alleen tegen een veelvoud van de kosten van het olieboren in het Midden Oosten en Rusland. Tot nog toe was het winnen van olie uit teerzand economisch niet haalbaar.

Maar het lijkt dat de teerzanden nu economisch aantrekkelijker worden en dat Shell zich dus aan het instellen is op olieprijzen die nog veel hoger liggen dan nu al het geval is. Dat is een gunstig vooruitzicht want het betekent een afname van de politieke invloed van het Midden Oosten en van de voormalige Sovjet-Unie, zonder dat dit klaarblijkelijk tot economische rampen leidt. Het is een relatieve versterking van de machtspositie van de landen uit het Westen en het Verre Oosten, de landen in de wereld die politiek stabieler lijken dan de rest.

Veel van het terrorisme in de wereld wordt gefinancierd en dus veroorzaakt door de oliedollars uit Arabië. Het afsluiten van de traditionele olielanden van de rest van de wereld, dat zou een zegen zijn en niet alleen voor ons. Een periode van benign neglect door de industriële wereld zou die landen de kans geven intern orde op zaken te stellen zonder inmenging van buiten af.

Interne stabiliteit kan in de derde wereld niet tot stand komen zolang daar de externe belangen van de machtige industrielanden een hoofdrol blijven spelen.

---

Dit artikel over Olieprijzen verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.