De Levant heeft voor velen een magische klank. Dat wordt minder als je er geregeld verkeert.

Waarom Amerikanen een schijndemocratie in Arabische landen zo belangrijk vinden, de heer mag het weten. Egypte is niet democratisch, het is Arabisch, net als de Libanon, Jordanië, Syrië en Irak. Turkije is niet Arabisch maar het dreigt wel in snel tempo weer islamistisch te worden, wat dicht in de buurt komt. Pakistan en Afghanistan zijn niet Arabisch, maar ze zijn wel even gewelddadig en chaotisch.

De Kopten zijn in Egypte de oorspronkelijke bewoners van het land, maar vormen er sinds de Arabische verovering een minderheid. Van tijd tot tijd worden hun kerken door de moslims in brand gestoken en als ze daartegen protesteren zijn ze hun leven niet zeker. De politie beschermt ze niet en als ze verstandig zijn trekken ze daar conclusies uit. Bescherming van de belangen van minderheden is een kenmerk van een democratische samenleving maar niet van een islamistische.

In Syrië is een minderheid van Alawieten aan de macht, die daar tot een paar jaar geleden de meerderheid van soennieten met geweld in toom hield en die nu hun opstand bestrijdt. Dat is de manier waarop minderheden zich in Syrië, Irak of Egypte kunnen handhaven. De alternatieven zijn emigreren of vermoord worden.

Van de zwarte Afrikanen die door Khadaffi in Libië werden toegelaten zijn er maar weinig meer over. Toen de bevolking het daar zelf voor het zeggen kreeg en zich bewapend had was ook deze minderheid snel verdwenen en zo gaat het overal in de Arabische wereld. Zonder een sterk en zwaar bewapend gezag dat de orde handhaaft en wapens uit handen van de bevolking houdt wordt het chaos en zijn de minderheden de klos.

De meerderheden vaak ook nog trouwens. Warlords krijgen het voor het zeggen en de chaos regeert. Wie meent dat dit een nieuw verschijnsel is die moet de reisverslagen uit de negentiende eeuw over deze landen maar eens lezen. Het was er vroeger net zo. Overbevolking had men toen niet en minderheden hadden zich in de loop der eeuwen in verdedigbare kleine gebieden teruggetrokken en nog was het er constant oorlog in de tijd van de Osmanli.

De interventie van de Fransen en Engelsen in de regio heeft er een eeuw van betrekkelijke rust gebracht. Door de druk van de overbevolking en gebrek aan een behoorlijke economie is daar nu weer een einde aan gekomen. We krijgen een herstel in de oude toestand. Als ik Kopt was, of Druze, of Alawiet of Assyriër, dan wist ik het wel. Ik pakte mijn boeltje en mijn vrouw en kinderen en verhuisde naar Amerika of Australië. Het gaat daar niet goed komen in Arabië.

---

Dit artikel over de Levant verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.