In Libië kondigde generaal Haftar dit weekend aan dat de beslissende slag zou beginnen. Met de positie van Turkije in het achterhoofd lijkt hij gelijk te hebben.

De troepen van Haftar hebben dit weekend (volgens Spaanse bronnen) opnieuw de aanval op de Libische hoofdstad Tripolis ingezet. Vorige week liet ik al zien dat de Turkse bemoeienis met Libië hoogst explosief zal zijn voor de manier waarop de EU met de regering in Ankara om zal gaan – of onze overheid dat nu leuk vindt of niet.

In plaats van er ook maar iets over te melden kwam de Nederlandse staatsomroep dit weekend met een heel curieus bericht.

Ongetwijfeld, het is zowel nieuws als nieuwswaardig. De vermelding dat daardoor ook enige asielaanvragen waren goedgekeurd zal van veel mensen de aandacht hebben afgeleid van waarom het werkelijk ging.

Niet alleen is dit een verkapte waarschuwing aan critici van Turkse afkomst dat bij de Turkse regering hun adressen wel eens in verkeerde handen konden zijn gevallen, maar door hierop de aandacht te richten ontsloeg de NOS zichzelf opnieuw van elke noodzaak het conflict in de oostelijke Middellandse Zee te berde te brengen.

Dat zou maar verwarring scheppen, nietwaar? Dan wordt het Turkse bevolkingsdeel in Nederland onrustig. De mondigheid daarvan zien we ook geregeld in de reactie kolommen op VoL. Dat is prima, maar bij de NOS wordt men van zoiets onrustig.

Libië
In Libië kondigde Haftar dus zijn huidige opmars aan, alleszins daartoe aangespoord door het bericht dat Turkije voornemens is troepen naar Tripolis te sturen. In Turkije wordt daarover vandaag in het parlement gesproken.

While the maritime accord has been sent to the United Nations for approval, the military deal has been presented to Turkey’s parliament. “Parliament will enter it into force after approval,” Foreign Minister Mevlut Cavusoglu said on Sunday.
It was unclear when a vote would take place in the parliament controlled by President Tayyip Erdogan’s ruling AK Party.

Formeel wordt de regering in Tripolis door de VN erkend, maar nog door weinig anderen. Dat er ‘Russische adviseurs’ in het land actief zijn is bekend, evenals Franse. Ook de USA – hoewel formeel de VN-lijn volgend – schijnt genegen een snelle overwinning van Haftar toe te juichen. De steun van Egypte aan Haftar cs zal daaraan niet vreemd zijn.

NATO
Dat lijkt gevolgen te zullen krijgen voor de NATO. Erdogan lijkt niet van plan de Libische olie door zijn vingers te zien glippen. De val van de regering in Tripolis zal ook dat vreemde zeeverdrag tussen Ankara en Tripolis naar het oud papier verwijzen, en dat zal veel landen in de regio goed uitkomen.

#After #Erdogan's threats of shutting down Incirlik Air Base and @NATO radar base where the US and allied troops deployed, A-Haber TV network, owned by Erdogan's family, launches a TV campaign with a live feed from base locations to make a public case on closures. pic.twitter.com/UJmhgJJQhS

— Abdullah Bozkurt (@abdbozkurt) December 16, 2019

De Turkse voornemens om Libië van een garnizoen te voorzien doen dan ook maar al te sterk denken aan de situatie waarin Qatar is verzeild. Dat land is de facto gedegradeerd tot een Turkse vazalstaat, al wil nog niemand het zo noemen.

#Erdogan raised tonight the possibility of Turkish troops deployment in #Libya when asked by Tripoli gov't, saying that #Turkey is ready to help out Libya in every way possible. He also criticized countries (mainly #Russia) for sending private security contractors illegally. pic.twitter.com/9VQNUChCdA

— Abdullah Bozkurt (@abdbozkurt) December 15, 2019

De Turkse expansiedrift heeft zo zijn consequenties:

“We will be protecting the rights of Libya and Turkey in the Eastern Mediterranean,” Erdogan told Turkish television. “We are more than ready to give whatever support necessary to Libya.”

De EU lijkt intussen weinig ingenomen met de Turkse bewegingen, maar wie zal zich er iets aan gelegen liggen wat de EU van mening is? Niet Turkije, dat staat wel vast.

De marine van Haftar (wat dat dan ook beduiden mag!) heeft aangekondigd de Turkse bemoeienis te zullen tegen houden:

Egypte
Maar een confrontatie Turkije-Egypte komt zo ook naderbij. Geografisch ligt een Egyptische interventie heel wat meer voor de hand dan een Turkse:

Foreign powers should stop intervening in Libya, Egyptian President Abdel-Fattah el-Sissi said on Sunday, after Turkey indicated it was ready to send in troops to help Libya’s UN-backed government.
El-Sissi said the fighting in Libya directly affects Egypt’s security.
“We could have intervened in Libya. But we didn’t do this and respected Libya’s circumstances to preserve fraternity,” he said.

Er wordt bericht dat het offensief van Haftar al is vastgelopen, maar of dat waar is lijkt niet langer ter zake te zullen doen.

Voor Europeanen wordt de grote vraag: wat doet de EU? Want ook als Turkije een bloedneus haalt in Tripolis is de angel uit het groeiende Cyprus-conflict nog niet uit de lucht. Dat Cyprus heeft aangekondigd de zaak van de bodemschatten in de oostelijke Middellandse Zee voor te leggen aan het Internationale Vredeshof in Den Haag lijkt weinig betekenis te zullen hebben. In onrustige tijden spreken wapens luider dan rechten of afspraken uit het verleden. Durft de EU stegen Turkije op te treden, en wordt dat in een vorm die men in Ankara als serieus herkent?

De vraag lijkt pijnlijk genoeg, maar het antwoord zou erger kunnen zijn dan de meeste Europeanen zich kunnen voorstellen.

---

Meer nieuws over Turkije (hier) onder Erdogan op Veren of Lood vindt u hier. Meer over het groeiende conflict over de gasvelden tussen Turkije en Cyprus vindt u hier.

Over wat in Libië gebeurt leest u hier meer.