Toon Kasdorp werd niet vrolijk van het integratieproces zoals het verloopt. Van de deelnemers nog minder.

Ik liet het onderstaande verhaal voor ik het op deze site zette eerst lezen aan Benzakour met de vraag of ik hem onrecht deed met de samenvatting die ik hieronder geef van zijn ingezonden brief en kreeg het volgende antwoord:

Geachte heer Kasdorp,
Namens Benzakour schrijf ik u zijn reactie:

‘Dhr. Kasdorp is niet erg aardig tegen mij, maar zijn samenvatting is niet onaardig’
m. vr. groet,
Jessica B,

namens m. Benzakour

Vooruit dus maar.

De slechte resultaten van allochtonen op de ROC’s in onze grote steden zijn een gevolg van de kleffe saamhorigheid in Nederland, het gedwongen conformisme dat aan allochtonen wordt opgelegd en aan de heerschappij van de stem des volks in Den Haag. Aan de closing of the Dutch mind liggen hoofdzakelijk electorale motieven ten grondslag waarvan de wortels te vinden zijn in opgeklopte angsten en vijandbeelden en in de wisselwerking tussen politiek en media.

De Telegraaf verovert Nederland, zoals blijkt uit de toetreding van Wakker Nederland en PowNed tot het bestel. Bij de Haagse omhelzing van noties als de nationale cultuur, de vaderlandse geschiedenis en een eigen Nederlandse identiteit is geen plaats meer voor de multiculturele realiteit van alledag. Haar omhelzing komt in strijd met de mensenrechten en de universele humanistische waarden, die trouwens gedumpt worden als ze Amerika slecht uitkomen bij haar oorlogen in Irak en Afghanistan of wanneer Israël ze schendt in haar optreden tegenover de Palestijnen.

De PvdA geeft toe aan de waan van de onderbuik. Ze heeft met de eerbare uitzondering van Ella Vogelaar haar steentje bijgedragen aan de closing van the Dutch mind door achterstanden van allochtonen niet te benaderen vanuit een sociaalhistorische context en door het kiezen van de ‘doodlopende koers van de derde weg en het inherente marktdenken’. De focus op cultuur en religie in plaats van op sociaaleconomische omstandigheden werkt als een excuus voor racisme en bevordert de populariteit van de PVV.

Marcouch kan in dit verband beschouwd worden als een verrader van zijn achterban en is terecht door die achterban beroofd van zijn lijsttrekkerschap (in Amsterdam-Slotervaart Red). Wetenschappelijk is vastgesteld dat etniciteit en religie geen noemenswaardige rol spelen in de criminaliteit- en werkloosheidscijfers. Vicepremier Bos heeft nagelaten om in zijn Den Uyl-lezing af te rekenen met het rechtspopulisme en verspeelt daarmee voor zijn partij de allochtone stem.

Aldus, kort samengevat, de socioloog en politicoloog Mohammed Benzakour in de NRC ( 9/2/10) in een ingezonden brief die door een reeks verwante geesten mee ondertekend werd.

Het essay ‘het gaat goed met de integratie’ van Frans Verhagen in de Volkskrant van 6/2/10 zegt in wat beter Nederlands soortgelijke dingen. Hoe wij met de nieuwe Nederlanders moeten omgaan is een vraag waarop maar weinig oude Nederlanders het goede antwoord weten. Maar de nieuwe Nederlanders evenmin, dat blijkt maar weer.

Benzakour en Verhagen vinden beiden het integratieproces in Nederland niet mislukt omdat er een aantal tweede en derde en zelfs enkele eerste generatie allochtonen zijn die het qua inkomen of sociale standing ver schoppen in onze samenleving. Waarschijnlijk bedoelen zij daarmee mensen als Benzakour zelf die in een omgeving zonder Marokkaanse wijken en zwarte scholen is opgegroeid of op die advocaat uit Rotterdam die niet wil opstaan als de rechter de rechtszaal binnen komt, maar toch maar advocaat geworden is.

Benzakour vergist zich, hij draagt helemaal niet zoveel bij aan de Nederlandse samenleving. Hij zet er zich tegen af net als zijn politieke voorganger Mohammed Rabbae. Naast Marcouch is vooral Aboutaleb een bekend voorbeeld van iemand die wel een belangrijke bijdrage levert. In Marokko geboren, maar wethouder in Amsterdam geweest en daarna staatssecretaris voor de PvdA en nu burgemeester van Rotterdam. Dat is echt heel wat meer dan Benzakour gedaan heeft en trouwens heel wat meer dan de gemiddelde Nederlander. Maar hoe staan mensen als Benzakour in werkelijkheid tegenover dit soort geïntegreerde allochtonen?

Dat Marcouch door Benzakour, weliswaar omzichtig, maar toch als verrader worden aangemerkt is een slecht teken voor de kansen van de integratie in dit land. De vijandigheid tussen allochtonen en autochtonen waarover Benzakour en zijn Belgische vriend Abou Jahjah zich beklagen wakkeren ze aan met hun publieke optreden Zij verketteren de voorstanders van integratie en ondersteunen de segregatie, die wel degelijk etnische wortels heeft. Zolang ze menen dat de PvdA de moslims krenkt en dat ze het van Ella Vogelaar moeten hebben in plaats van mensen als Wouter Bos, ziet het er niet goed uit voor het integratieproces.

---

Dit artikel over het integratieproces verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

Meer over integratie leest u hier.

Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.