Toon Kasdorp geeft in dit artikeltje een nieuwe definitie van wat je zou moeten beschouwen als Europa. Daar kan de EU wat van leren.

Het geweld van de twee wereldoorlogen heeft de herinneringen aan de beide Balkanoorlogen (de eerste in 1912, de tweede in 1913) aan het begin van de twintigste eeuw wat doen verbleken. Toch overtroffen de moordpartijen die daarbij werden aangericht alles wat er in de afgelopen eeuwen in Europa aan moorden is gebeurd.

Bij de bombardementen in de twee wereldoorlogen kwamen veel burgers om het leven en waren de vernietigingen van civiele doelen buiten proportie. Maar doelbewuste uitroeiing van civiele populaties kwam eigenlijk niet voor, tenminste in het westelijk deel van de oorlog niet.

Dat was met de twee Balkanoorlogen wel anders. Daar werden doelbewust dorpen en hele regio’s uitgeroeid en was na afloop de beschaving terug naar het niveau van een paar eeuwen eerder.

Waarom we zo nodig het Oosten van Europa tot het beschaafde deel van de wereld moeten rekenen weet ik eigenlijk niet. Rusland met zijn communisme en zijn voorafgaande wrede tsarendom, was alles bij elkaar een stuk beschaafder dan landen als Roemenië en Bulgarije. De vrij willekeurige manier waarop we ooit grenzen tussen Europa en Azië hebben getrokken kan toch onmogelijk een reden zijn waarom we aan Bulgarije de voorkeur zouden geven boven bijvoorbeeld Oezbekistan.

Het is andersom, niet de geografische ligging maar het niveau van beschaving hoort te bepalen wat wel en niet bij Europa hoort. En als je het goed bekijkt horen daar alleen het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Duitsland en de landen ten Noorden daarvan toe en de rest niet.

---

Dit artikeltje over Europa, geweld en matiging verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

Over de variëteit in Europa wordt op Veren of Lood ook gevarieerd bericht. Een selectie vindt u hier.