De “EU slaat door” begint voor mensen met herinneringen aan beter tijden een normale gedachte te worden. Kunnen we niet een stapje terug?

Het is de MSM natuurlijk per ongeluk weer ontgaan, maar de EU gaat in het nieuwe werkprogramma stevig aan de gang met een kaderbesluit “ter bestrijding van racisme en vreemdelingenhaat en andere juridische middelen om racisme bestrijden”. U voelt de bui al hangen? Terecht. Het kaderbesluit heeft tot doel

“.. er voor te zorgen dat ernstige uitingen van racisme en xenofobie worden bestraft met effectieve, evenredige en afschrikkende strafrechtelijke sancties in de hele EU. De effectieve implementatie van dit instrument is essentieel om ervoor te zorgen dat haatzaaiende uitlatingen en haatmisdrijven worden ontvangen met een effectieve strafrechtelijke reactie en dat slachtoffers van misdrijven worden erkend en voorzien van een effectieve remedie.”

Het kaderbesluit gaat ervoor zorgen dat slachtoffers gerechtigheid, bescherming en ondersteuning krijgen in het geval van haatmisdrijven en haatzaaiende uitlatingen.

Er zijn ernstige zorgen over de mate waarin nationale strafwetten stellen haatzaaiende uitlatingen en haatmisdrijven correct strafbaar stellen. De Commissie geeft er prioriteit aan om de definitie van aanzetten tot haat of de strafbaarstelling van haatmisdrijven correct om te laten zetten in nationale wetgeving en waar nodig inbreukprocedures starten, zoals Hongarije en Polen overkwam omdat hun rechtsstaat tekort zou schieten volgens de Eurocraten.

Racisme wordt ook online ervaren. Het kaderbesluit verplicht de lidstaten om het aanzetten tot geweld of haat in het openbaar strafbaar stellen op grond van kleur, religie of afkomst of nationale of raciale of etnische afkomst, ook indien online gepleegd.

Maar daar blijft het niet bij. De Commissie wil ook “praktische stappen om de acceptatie van diversiteit te bevorderen”. Oeps, ze worden woke. Dat kan maar één ding betekenen: EU-censuur, middels de wet digitale diensten, die onlineplatforms en informatiedienstverleners opdraagt om meldings- en actiesystemen op te zetten, evenals rapportage en transparantie.

Verplichtingen, waarbij platforms worden verplicht informatie te verstrekken over hoe zij omgaan met illegale content inclusief aanzetten tot haat. De EU verplicht ook videoplatforms om passende maatregelen te nemen om gebruikers te beschermen tegen racistische en xenofobe inhoud.

Wanneer dit allemaal doorgaat – en neem van mij aan dat de EU-stoomwals niet is te keren – kunt u straks na een tweet of Facebook-post die het regime niet bevalt de politie aan de deur verwachten, wat in Nederland overigens ook nu al voorkomt meldden diverse Twitteraars en Facebookers al eerder. In Frankrijk, Duitsland, Spanje èn Nederland gebeurt dit eveneens met enige regelmaat en worden (forse) boetes en zelfs celstraffen uitgedeeld. Nog afgezien van het feit dat hogere overheden ‘foute’ accounts laten opdoeken.

Maar daarmee zijn we er nog niet. De EU gaat ook nog eens vol op het orgel van diversiteit en gelijkheid ‘om racisme en ongelijke behandeling in het dagelijks leven aan te pakken’. Het gaat om gelijke behandeling van personen ‘ongeacht religie of overtuiging, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid en oriëntatie’. Klinkt bekend, nietwaar? Zoals het vrijwel letterlijk in de Nederlandse Grondwet staat. Maar de EU zou de EU niet als zij er niet nog een schepje bovenop wil doen.

Via de High level group on combating racism, xenophobia and other forms of Intolerance zal de Commissie de lidstaten ondersteunen bij het voorkomen van discriminerend gedrag binnen wetshandhaving, het ontwikkelen van de nodige vaardigheden voor onderzoek en vervolging van haatmisdrijven en zorgen voor een eerlijke en adequate behandeling van slachtoffers. Dit omvat een inventarisatie van de belangrijkste lacunes en behoeften in de EU-lidstaten en opleidingsmaatregelen om haatmisdrijven op te sporen en te vervolgen.

Volgens de bureaucraten in Brussel is de European Union Agency for Law Enforcement Training (CEPOL, ofwel de Europese Politieacademie, sinds 2001) dé aangewezen instantie voor ‘alomvattende’ opleidingspakketten over mensenrechten, ethiek en racisme, het vergroten van het bewustzijn van eerlijk politieoptreden en het bestrijden van onderrapportage van haatmisdrijven met een racistisch motief.

Dit is allemaal dringend noodzakelijk voor slachtoffers van misdrijven die behoren tot achtergestelde of kwetsbare gemeenschappen of minderheden en weinig vertrouwen hebben in de overheid, waardoor zij geen aangifte kunnen doen. Diversiteit onder het personeel van wetshandhavingsdiensten en inclusief politieoptreden kan het vertrouwen versterken bij wetshandhavingsinstanties en zo de misdaadrapportage verbeteren. De lidstaten moeten procedures ontwikkelen die ervoor zorgen dat de samenstelling van de politie de diversiteit van de bevolking weerspiegelt, evenals kaders voor dialoog tussen de politie en leden van minderheidsgroepen.

Menige lezer zal zich nu verbaasd op het achterhoofd krabben. Waar ken ik dit van? Inderdaad, van de Nederlandse politiecommissarissen die diversiteit en het meten met twee maten propageren. Van burgemeesters die bang zijn dat etnisch profileren ongewenst en gevaarlijk is vanwege de vermeende stigmatiserende werking. Van de ministers en staatssecretarissen van Justitie en Veiligheid die gekwetste zielen pamperen belangrijker vinden dan de misdaad werkelijk aan te pakken. Van officieren van justitie en rechters die anti-raciale, diversiteitsbevorderende, inclusieve gronden meewegen in arbitraire beslissingen die in een publieke functie worden genomen. Bekende voorvallen vinden we in het rijtje Gargard, Akwasi, Wilders, BLM, blokkeerFriezen en zo meer.

EU-cheerleader Von der Leyen zei het onlangs in haar State of the European Union als volgt:

“Haat is haat, en die hoeft niemand te dulden. Waar onze wetgeving inzake rassengelijkheid lacunes vertoont, zullen wij die opvullen. Wij zullen onze begroting benutten om discriminatie aan te pakken op het vlak van onder meer werkgelegenheid, huisvesting en gezondheidszorg. Wij zullen strenger optreden als die wetgeving niet wordt toegepast. Omdat in deze Unie de strijd tegen racisme nooit vrijblijvend zal zijn.”

En met een schepje er bovenop:

“Wij zullen zorgen voor beter onderwijs over en betere kennis van de historische en culturele oorzaken van racisme. Wij zullen de onbewuste vooroordelen aanpakken die bij mensen, in instellingen en zelfs in algoritmen voorkomen. En wij zullen de allereerste Anti-racismecoördinator van de Commissie aanwijzen, die dit punt hoog op onze agenda zal houden en rechtstreeks zal samenwerken met particulieren, het maatschappelijk middenveld en instellingen.”

Het is goed nog even de aandacht te vestigen op de wijze waarop de EUSSR langs deze weg de agenda van de VN en de New World Order overneemt. In navolging van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties, die in 2009 een resolutie aannam die zich uitspreekt tegen de toegenomen belastering van religie. De resolutie refereert daarbij aan pogingen om de islam te identificeren met terrorisme, geweld en rechtenschendingen.

Belangrijk in deze context is tevens de Raad van Europa, een 47 Europese landen tellende club die een belangrijke rol speelt bij met name mensenrechtenverdragen. De Raad is verantwoordelijk voor het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) van 1953, waar slechts 9 jaar later daadwerkelijk een Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) aan werd toegevoegd. En juist in dit hof zijn Soros-getrouwen flink geïnfiltreerd. http://verenoflood.nu/ehrm-speelbal-van-zeer-actieve-soros-clubs/

In 2010 nam de Raad van Europa resolutie 1743 aan, die officieel is bekrachtigd door de leden en waar nationale regeringen beleid op baseren. Een adequate samenvatting daarvan vindt u hier maar om even wat (kansen)pareltjes uit de resolutie te parafraseren:

• Radicalisering en terrorisme zijn het gevolg van uitsluiting, stigmatisering en discriminatie van moslims.
• Islamofobie is het gevolg van een verkeerd begrip van de islam. Nationale regeringen pakken islamofobie onvoldoende aan, wat rechts in de kaart speelt.
• De islam hoort bij Europa, deelt haar culturele wortels, heeft veel bijgedragen aan de beschaving en erkent de universele rechten van de mens en de vrijheid van meningsuiting.
• Haat zaaiende politieke partijen versterken de angst voor moslims door de islam te verbinden met geweld, waarmee een simplistische en negatieve voorstelling van zaken wordt gegeven. Deze politieke partijen moeten bestreden worden.
• Het onderwijs moet meer én structurele aandacht geven aan de zegeningen van de islam en de gemeenschappelijke waarden die hij deelt met het judaïsme en het christendom. Universiteiten en hogescholen moeten islamitische studies aanbieden die onderschrijven dat de islam onze democratische waarden, mensenrechten en wensen respecteert.
• De EU moet meer samenwerken met islamitische organisaties uit moslimlanden om islamofobie te bestrijden en de islam te promoten.

In dit licht bezien werpen de Brusselse inspanningen ‘ter bestrijding van racisme en vreemdelingenhaat’ een inktzwarte schaduw vooruit. Google anders ook nog even op ‘Kalergi’…

Tot slot nog enkele opmerkingen over het het cijfermateriaal waar de Europese Commissie haar strijd tegen haat en racisme baseert. De PR-staf van mevrouw Von der Leyen fabriceerde daar zelfs een full colour fact sheet bij.

“Vooruitgang bij het bestrijden van racisme en haat is fragiel – het is moeilijk te winnen, maar heel gemakkelijk verloren. Dit is dus het moment om verandering aan te brengen. Om een echt antiracistische Unie – dat gaat van veroordeling tot actie. En de Commissie komt met een actieplan om daarmee te beginnen. There is a need to step up EU action.”

In een vergezellend pamflet vol EU-agitprop wordt een onderzoekje meegegeven naar klachten over haat en racisme in de social media. Eind 2019 werden in zes weken tijd 4364 maal een klacht gemeld in 24 deelnemende Europese landen, dus ongeveer 30 per land per week. Bedenk daarbij dat we het hier hebben over honderden miljoenen posts op de betrokken social media. Bedenk daarbij dat 4364 meldingen – vooral door gesubsidieerde actiegroepen gedaan – een minimale fractie is, dus ongeveer 0,000004 procent van de posts bevat haattaal etc.

Dat doet me denken aan het Amsterdamse meldpunt voor racisme dat met een budget van ruim zes ton per jaar erin slaagt om iets meer dan drie meldingen per week te verzamelen, over vermeend gevoeld racisme. Waarom worden we gepiepeld en voorgelogen door de racisme bestrijdende overheid, instanties en de EU? Door de media, met de NOS voorop (“boerkaverbod leidt tot islamofobie”). En waarom wordt er veel geld over de balk gesmeten, ook met work shops en trainingen om ‘onbewust racisme’ tegen te gaan of voor diversiteitstrainingen?

Kunnen we niet terug naar het oude normaal?