De misère in de EU
In Spanje was een paar jaar geleden 27% van de beroepsbevolking werkeloos, in totaal meer dan zes miljoen mensen. Dat is vreselijk, vooral ook omdat het zo volkomen onnodig was. De door de EU opgedrongen bezuinigingen en vooral de voor Spanje veel te harde euro zijn de directe oorzaken van de malaise.
Spanje kan niet devalueren zolang het in de eurozone zit, maar dat zou eigenlijk de remedie zijn. Het zou de exportpositie en het toerisme met een klap verbeteren en Spanje zou er in een mum van tijd weer boven op zijn. Natuurlijk heeft het land een fikse reorganisatie van haar overheid nodig maar dat zou dan in alle rust kunnen gebeuren aan de hand van een degelijk meerjaren-plan.
Brussel en Frankfurt willen om onbegrijpelijke redenen de euro in zijn bestaande vorm handhaven terwijl al jaren duidelijk is dat dit helemaal niet kan. De idee achter de euro was dat de gemeenschappelijke munt landen als Griekenland en Italië wel zou dwingen te veranderen en zich aan te passen, maar dat is een ondemocratische gedachte gebleken. De bevolking van die landen wil het niet en doet het niet en nu is het te laat.
Duitsland en Nederland danken hun sterke exportpositie van het moment aan de misère in Spanje en Italië, maar ook de Noordelijke landen zouden beter af zijn met rust op het monetaire front in Europa. Die rust komt er niet zolang we ijzer met handen willen breken. In Nederland was de recessie te danken aan de sombere toekomstverwachtingen en een gebrek aan vertrouwen in de overheden. Toen het beter ging met Europa kwam hier het vertrouwen in rap tempo weer terug. Intussen blijft de euro voor de zuidelijke landen een zware en onnodige handicap.
Wat moet gebeuren is duidelijk. Duitsland moet de D-Mark herinvoeren, waarbij het natuurlijk niet uitmaakt of ze die D-Mark of neuro noemen en de andere Noordelijke landen gaan mee. De euro wordt dan een (z)euro en kan t.o.v. de Duitse munt devalueren. Daarna kunnen de economieën in het Zuiden zich herstellen.
Er is eigenlijk maar een probleem en dat is de positie van Frankrijk. Dat land zou ook veel baat hebben bij een devaluatie van haar munt, maar het wil niet ingedeeld worden bij de zwakke landen. De oplossing lijkt te zijn dat zij ook uit de euro stapt maar haar munt niet koppelt aan de D- Mark. Ze zijn prima in staat om dan uit te leggen dat Duitsland het verkeerd doet en zij goed en daarmee is de Franse eer dan gered. Maar dat hulpeloze dat de EU op dit moment kenmerkt voorspelt weinig goeds voor de toekomst.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Zouden inderdaad stappen in de goede richting zijn, Toon kasdorp.
Frankrijk, was dat niet het land dat indertijd de voorzet heeft gegeven om tot de euro te komen?