Amerikaanse presidenten en de media
Via Amerikaanse presidenten belandde Toon Kasdorp bij hun beeld in de pers en hoe media daarmee om gaan. Niet OK, was zijn oordeel.
Van de Amerikaanse presidenten, die ik heb meegemaakt, sprongen er in mijn ogen drie uit, Harry S. Truman, Richard M. Nixon en Ronald W. Reagan. John F. Kennedy en Lyndon B. Johnson hebben hun land meer kwaad dan goed gedaan, met hun oorlogen in Azië. Datzelfde geldt voor Bill Clinton en George W. Bush en alles bij elkaar toch ook wel voor Barack Obama. Dwight D. Eisenhower, Gerald Ford, Jimmy Carter en George Bush sr. zou je als middelmatig kunnen beschouwen.
Donald Trump, de fungerende president heeft een beroerde pers, maar dat zegt dus niet alles. Kennedy had een goede pers en Nixon een bijzonder slechte, maar in beide gevallen zag de pers dat verkeerd, in elk geval naar de mening van de meeste tegenwoordige historici. En wat Trump betreft kunnen we maar beter wachten tot zijn eerste vier jaar om zijn. Dat de media ook wat hem betreft een scheve schaats rijden is intussen wel duidelijk.
Trump vertegenwoordigt een deel van Amerika dat sinds mensenheugenis niet aan de macht geweest is en de media zijn massaal progressistisch en anti-Trump. Toch kan dat geen reden zijn om alles wat de man doet bij voorbaat te veroordelen en als media dat toch blijken te doen, dan verliezen ze de functie van controlerend orgaan die ze in de westerse samenleving hebben gekregen. Overal negatieve kritiek op hebben is het zelfde als helemaal geen kritiek en een dergelijke houding is niet alleen slecht; die is dom .
Dit artikel over Amerikaanse presidenten verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp.
Meer van Toon Kasdorp vindt u hier.
Er is niets erger, dan bevooroordeelde media;
en te weinig veelzijdigheid, kritisch vermogen; en enige diepgang.
Democratie is afhankelijk van goed en onafhankelijk geïnformeerde burgers.