NATO diep verscheurd over Iran – wegen USA en EU lopen uiteen
Het Duitse Nee tegen een Amerikaans verzoek om maritieme bijstand in de Perzische Golf signaleert het naderend einde van de NATO.
Een zekere weerzin tegen president Trump zal er vast en zeker onderdeel van zijn, al bericht zelfs de NOS daar niet over. Impliciet is wel duidelijk dat de Duitse regering vasthoudt aan de EU-lijn dat Iran de voorwaarden van de atoomdeal niet overtreden heeft. En die constatering staat voor het overgrote deel op het conto van president Trump.
Volgens Maas moet een verdere escalatie van de spanningen rond Iran worden vermeden en kan de crisis niet militair worden opgelost. De minister zegt dat Duitsland daarom samen met Frankrijk heeft gekozen voor diplomatiek overleg met Iran.
Met het directe verzoek aan Duitsland via de NATO, vermeed de USA dat Duitsland naar Brussel kon wijzen. Dat het land desondanks zeer negatief reageerde is omineus voor het voortbestaan van het Noord-Atlantisch bondgenootschap. Daarover is eerder al geschreven vanuit de overweging dat Trump er weinig meer in ziet, maar het Duitse antwoord deze week is een indicatie dat ook binnen de EU steeds sceptischer naar het bondgenootschap wordt gekeken. Ongetwijfeld heeft dat ook van doen met de toenemende dreiging van en grote confrontatie tussen USA en Turkije. Als de zeer terughoudende – laffe eigenlijk – houding van de EU tegenover Turkije en haar agressieve dreigementen daadwerkelijk de ratio is achter de terughoudendheid van Duitsland en Frankrijk, dan zullen de regeringen van deze landen in een conflict tussen USA en Turkije niet automatisch het leiderschap van de USA erkennen. Indien een dergelijke situatie ontstaat is het bondgenootschap eenvoudig dood.
Rol UK-voorstel
Duitsland wijst volgens de NOS naar het UK, dat een eigen plan in de aanbieding heeft. Had, eigenlijk, want het voorstel werd gedaan door minister Hunt, die de tweestrijd om het premierschap verloor van Boris Johnson. Alles wees er op dat het voorstel dan ook in die context moest worden gezien. Formeel is het niet ingetrokken, maar informeel zal het UK vast en zeker duidelijk maken dat het voorstel niet meer van toepassing is. Want in het achterhoofd van premier Johnson zal spelen dat het óók een olijftak was richting Brussel die voor de meer EU-gezinde Hunt extra waarde had, maar voor Johnson in het geheel niet.
Premier Johnson heeft – in lijn met de bekende speciale band tussen USA en UK – direct na zijn aanstelling al contact gehad met de Amerikaanse president. Toch is Johnson niet de diehard Atlanticus die de voorstanders van de NATO nu nodig hebben om hen bij te staan bij het repareren van de trans-Atlantische band. De eerste signalen lieten zien dat Johnson niet naar Rusland kijkt als de onvermijdelijke tegenstander die ten koste van alles moet worden bestreden. Dat is een perspectief waarbij de Atlantici zich niets kunnen voorstellen, maar hun klok lijkt te zullen slaan.
Het is kenmerkend dat binnen de EU nog geen begin van gedachtevorming te bespeuren is over wat men veiligheidshalve zonder de USA zou moeten doen.
Meer over perikelen binnen de NATO vindt u hier op Veren of Lood.
Meer over het reilen en zeilen van Iran vindt u hier op Veren of Lood.
Oorlog = handel = innovatie. De NAVO wordt gedomineerd door de VS. Machtspolitici als Macron irriteert dat mateloos. NAVO partners als Nederland kopen veelal spullen in de VS. Macron denkt natuurlijk dat als alle Europese NAVO partners Europees gaan kopen, Dassault haar aanbod kan moderniseren. De enige verzekering bij dat alles is dat Frankrijk profiteert en dat is het enige dat Macron interesseert. Tot nu toe zijn alle aanzetten tot het geopolitiek en militair-industrieel positioneren van de EU extreem klungelig. Tijd dat men de gebaande hobbelpaden verlaat voor iets dat niet alleen werkt maar ook versterkt. Voorop staat dat het Westen technologisch superieur moet blijven ten opzichte van totalitair China. De Russen verkopen hun ziel aan de duivel als het nodig is, maar ze zijn wel superslim. Dus in plaats van ze China te laten versterken is het beter om toenadering te zoeken. Dat gaat het beste door onderlinge versterking op ICT/AI gebied met waterdichte garanties voor uitsluiting van China. Een strategie valt of staat bij de uitvoering. Denk dus ook aan russische mijnbouw (rare earth etc.).
Belangrijke update.
Een paar punten :
– het is niet President Trump, die de Nato ‘in twijfel trekt”; het zijn
de bondgenoten in de Europese landen, die de Nato uit elkaar laten vallen
door hun verplichtingen en afspraken niet na te komen.
– DU, UK en FRA hebben altijd geroepen, dat ze die zgn. “Iran deal” moesten
aanscherpen; hebben ze nooit gedaan.
– Deze DU weigering tot samenwerken, is ingegeven door : Pres. Trump dwars zitten,
en : profiteren van hun miljarden investeringen m.b.t. Iran.
– Intussen droomt Pres. Macron ervan, de overgebleven “EU”-landen in de
Nato, tot een “EU”-strijdmacht te maken, met FRA als enige kern-macht.
Trump heeft eerder opgemerkt dat er problemen zijn binnen de NATO en daar had hij groot gelijk in. De Europese landen hebben al decennialang geweigerd om zich aan de afspraken voor het defensiebudget te houden.
Nu kan men heel wat terechte beschuldigingen aan de VS opstellen,maar het blijft een feit dat dat al decennialang de VS op hebben gedraaid voor de meeste kosten, waarbij een deel nodig was om het gebrek van de Europese landen te compenseren. Trump heeft gesteld dat niet langer te willen doen en daar kan ik hem geen ongelijk in geven.
Voor Europa is de NATO een soort bescherming waarvan ze wel op de VS rekenen, maar er niet voor willen betalen en dat kan nooit eeuwig duren.
Overigens zou Europa het prima zonder de NATO kunnen stellen. Laten we wel zijn, Europa zou er veel beter aan doen de banden met Rusland aan te halen als een mogelijke handelspartner. Dat men doet niet omdat men een externe vijand nodig heeft om de zaak bij elkaar te houden, en omdat men niet de ballen heeft dat vijandbeeld te verschuiven naar waar het werkelijk ligt: de islamitische wereld.
Wat dat betreft zal de EU een beetje in een spagaat komen te zitten (op weer een nieuw punt, het lijkt de normale houding te zijn) dat men WEL Rusland als vijandbeeld wil behouden, maar NIET bereid is de NATO alliantie te onderhouden.
Hierbij spelen de ego’s van zowel Duitslan als Frankrijk ongetwijfeld een rol. Frankrijk denkt misschien de eigen. zeer zwakke, kwakkelende, economie te kunnen aansterken door nieuw materiaal te ontwikkelen, ik zie dat nog niet zo snel gebeuren. Duitsland wil de leidersrol in Europa behouden.
Toch vraag ik me af of er niet nog iets anders meespeelt: Duitsland wordt langzaam aan met de neus op de feiten gedrukt dat de massale instroom van islamieten geen enkel voordeel heeft gebracht, maar wel veel nadelen. Er zijn al 2 legeroefeningen geweest waarbij strijd binnen de stad werd nagebootst, wat er op kan duiden dat men toch niet bepaald gerust is op de afloop. Daarbij komt dat ook Duitsland ontzettend heeft bezuinigd op defensie. De vraag is gerechtvaardigd of ze uberhaupt wel in staat zouden zijn om een serieuze maritieme missie te ondersteunen. Net zoals in Nederland zijn veel onderdelen alleen op papier inzetbaar, de werkelijkheid is heel anders.
Laat ik hem omkeren: Het bestaan van de NAVO maakt EU defensie beleid overbodig. De wens van Frankrijk en/of Duitsland voor een EU Defensie is niets anders dan een wens tot verdere unificatie van de EU. Zie ook de continue claims dat de EU verantwoordelijk zou zijn voor de vrede op het Europese continent sinds WO II. Buiten dat dit een onware claim is (Joegoslavië) is dit ook een valse claim: de NAVO heeft hier juist aan bijgedragen plus het feit dat West-Europa bestaat uit democratiën. Democratiën voeren onderling geen oorlogen (geen basis voor onder de bevolking). Het is dus niet nodig een relatie EU-VS hier te leggen. EU speelt geen rol (wat te denken van landen die historisch gezien neutraal willen blijven dus niet in NAVO maar wel in EU zitten, bijvoorbeeld Zweden?). Bovendien: VS kijken alleen naar de ongewenst grote effort die zij momenteel moeten opbrengen voor verdediging van het Europese continent. Verder interesseert de NAVO ze totaal niet. Ze hebben NAVO zelf niet nodig voor de verdediging alleen om een stabiele Noord-Atlantische regio te handhaven. Dat kan ook prima met niet EU NAVO-partners: bijvoorbeeld Noorwegen, Canada, straks UK. Kortom: NAVO en EU hoeven niet in elkaars vaarwater te zitten en transatlantische verbinding is wel wat groter dan alleen VS en de NAVO lidstaten die ook in de EU zitten.
Het Europese deel van de NAVO heft geen leger, kan niks, heeft geen kennis en betaalt niet.
In Rusland en USA is de minister van defensie een geharde militair. In Nederland waren het bijvoorbeeld PvdA-er Relus ter B. en VVD-er Frand de G. In Duitsland was het : Zuster Ursula, ik wil naar Amerika (sorry de E.U). Dat is geen serieus defensiebeleid.
Europa kan zich niet verdedigen niet tegen Rusland, China, Turkije of Iran.
Historische fout van de Eussr om hun belangrijkste en machtigste bondgenoot niet te steunen.Natuurlijk uit arrogantie en egoïstische handelsbetrekkingen met nazistaten Iran /china/Turkije.De eussr met hun frikadellenlegers laat de VS en israel de dreigende kernkoppen uit iran oplossen ,maar proberen daar ondertussen wel economisch nog van te profiteren.Dat komt ooit als een boomerang terug ,en ook heel hard .Het VK is wijzer.
Gisteren op de ZDF over toekomstig defensiebeleid.
‘Alte Bündnisse, neue Bedrohungen’.
Te vinden op zdf.de. onder bovenstaande titel.
Uitstappen uit de NAVO luidt hoogstwaarschijnlijk ook het einde van de EU in.
Turkije driegt met een aanval op Cyprus = EU. Veel meer dan protesteren hoef je van de EU niet te verwachten. Met dat succes op zak en zonder hulp van de Amerikanen kunnen de Turken ongehinderd “winkelen” in Griekenland.
Intussen kan Rusland ongehinderd de Baltische staten binnenwandelen en de EU staat voor heel de wereld als “gekke Henkie” te kijk.
En dat, terwijl het draagvlak voor de EU van binnenuit met de dag verder afneemt.
Waar je ook nooit iemand over hoort is over het werkelijk kostenplaatje dat aan een, capabel, EU leger hangt.
De huidige NAVO wordt grotendeels door de USA overeind gehouden, en de er toe behorende EU landen blijken zelfs niet in staat hun verplichte, nogal minimale, bijdrage aan die NAVO te verwezenlijken.
Er wordt altijd geïnsinueerd dat een EU leger besparing gaat opleveren, de realiteit is dat het wegvallen van US geld voor de meeste EU landen een verdubbeling of verdrievoudiging van de benodigde defensie uitgave zal betekenen.
Enkel als je een EU leger tot politionele taken beperkt gaat dit met nog minder dan de huidige budgettering realiseerbaar wezen.
We praten dan feitelijk over een paramilitaire organisatie die “orde handhaving” tot hoofdtaak heeft.
Het grote voordeel om dit in EU verband te doen is dat de machthebbers dan, bijvoorbeeld, Duitse troepen kunt inzetten om Franse gele hesjes in elkaar te rossen, en Franse troepen om een volksopstand in het Duitse Chemnitz neer te knuppelen.
Wat natuurlijk de hoofdreden is dat Macron & Co zo op een EU leger gebrand zijn.
Het is inmiddels een jaar of twintig geleden dat Poetin de deur naar het Westen opende, een deur die hij daarna keihard in het gezicht terug gesmeten heeft gekregen, omdat dit niet strookte met de uitbreidingsplannen van de EU, en de financiële belangen van een clubje puissant rijke Democraten.
Het is hoog tijd voor echte Europese samenwerking, en dan heb ik het over het Europa dat eindigt bij de Oeral.
Helaas gaat de EU(SSR) dat niet toelaten.
En dus stevenen we nu op een verse koude oorlog af, met de Russen als Chinese bondgenoot tegen wil en dank, en de EU aan de rand van de economische afgrond.
Enkel het spoedig instorten van de EU in combinatie met een herverkiezing van Trump, waarna deze laatste eindelijk bevrijd zal zijn van de beperkingen betreffende zijn handelen ten opzichte van Rusland die de hele bij elkaar gelogen “Collusion” affaire hem nu nog opleggen, zal mogelijk nog soelaas kunnen bieden.
We leven in interessante tijden…