De Portugese regering is gisteren toch nog vrij plotseling gevallen – na tien dagen aan de macht te zijn geweest.

De val van de Portugese regering van premier Passos Coelho maakt de situatie voor de EU moeilijker. Alhoewel Portugal enige tijd geleden al weer voortijdig het bailout programma wist te verlaten, zijn de financiële marges voor het land extreem beperkt. De politieke situatie begon twee weken geleden uit de hand te lopen toen president Cavaco Silva aankondigde om de leider van Centrumrechts tot premier te benoemen, zonder dat deze uitzicht op het vormen van een regering had.

Alhoewel het er enige tijd naar uitzag dat de zojuist gevallen regering een kans zou krijgen, werd afgelopen week de verhouding tussen de oppositionele linkse partijen hechter, met de val van Passos Coelho gisteren als gevolg.

De meerderheid van de linkse partijen bedraagt slechts een paar zetels, en de keus van de Portugese president wordt beperkt door de constitutionele voorziening, dat er vóór april 2016 geen nieuwe verkiezingen kunnen worden gehouden, door een grondwettelijk verbod om tot die tijd het parlement te ontbinden. Dat limiteert de ruimte voor het installeren van een zakenkabinet of iets dergelijks. Als het parlement ook een dergelijke constructie wegstemt, rest de president niets anders dan het te proberen met een regering van socialisten, gesteund door een Links blok en een combinatie van communisten en Groenen.

Aangezien de eerste poging om de socialisten van de macht weg te houden al is mislukt, is de president praktisch verplicht een regering te zoeken die steunt op een parlementaire meerderheid. Na de toespraak die Cavaco Silva hield op 22 oktober, zijn zijn marges vrijwel verdampt:

In forty years of democracy, never did Portuguese governments depend on the support of anti-European political forces…While the government formed by [Passos Coelho’s centre-right] winning coalition is not fully able to ensure the political stability the country needs, I consider as far more serious the financial, economic and social consequences of a clearly inconsistent alternative suggested by other political forces.

Tot zover de democratische gezindheid van de EU-angehauchten.