Wim Kok heeft in het Nederlandse volksgeheugen weinig sporen achter gelaten. Er is intussen  een hele generatie schoolkinderen  opgegroeid die niet meer weet wie hij ook al weer was.

Maar als er straks op de scholen weer geschiedenisles gegeven wordt, dan zal hij daar een plaats in krijgen, vanwege twee politieke blunders die onder zijn leiding zijn begaan. De eerste is de uitzending van Nederlandse soldaten naar Srebrenica. Daarbij is hij gezwicht voor de druk van een progressieve achterban, die vond dat Nederland niet met de armen over elkaar kon blijven toezien, hoe de Serven in Bosnië de moslims uitmoordden.

De tweede blunder was het pousseren van Ad Melkert als zijn opvolger. Melkert lijkt sprekend op die andere mislukte PvdA’er, Bert Koenders, die toch weer minister van buitenlandse zaken werd en die zegt U misschien wel wat.

Melkert  is het prototype van een nerd. IQ zeker hoog genoeg, maar sociale intelligentie nul. Bij iedereen die oud genoeg is om het te hebben meegemaakt staan de beelden van Melkert nog op het netvlies gebrand: Melkert en Fortuijn tijdens de TV-uitzending, na de gemeenteraadsverkiezingen in 2002! Fortuijn glimlachend en Melkert furieus en tegelijk heel ongelukkig.

Wim Kok had horen in te zien dat dit niet kon en had ons Melkert moeten besparen. Maar gelukkig, na het Fortuijn debacle van 2002 trad hij af en hij verdween naar Washington.

Daar ginder kreeg hij een functie bij de Wereldbank, waar hij vooral bekend is gebleven als de man uit de ethische commissie die uit pure lafheid Paul Wolfowitz een streek heeft geleverd. De ethische commissie had hem van blaam horen te zuiveren en deed dat niet. Dat heeft Wolfowitz gehinderd in zijn latere carrière en dat was helemaal onverdiend. Bij de Amerikanen in de Wereldbank had Melkert het daarna verbruid, en terecht.

Van de Wereldbank vertrok hij naar de UNDP waar hij kwistig met hulpgelden heeft gestrooid zonder er op toe te zien dat er voldoende controle was op de uitgaven. Ook daar heeft men hem weggehaald en tot vertegenwoordiger van Ban Ki-Moon in Irak benoemd. Een nutteloze functie, maar een waarin hij weinig kwaad kon en waar hij twee jaar is blijven zitten. Bijna is hij opgeblazen, toen hij, om zijn gezicht te laten zien, een keer meereed met een VN-konvooi. Vanuit die Irak-functie heeft hij gesolliciteerd bij de ILO als SG, maar dat is hij niet geworden en sindsdien had hij te weinig om handen.

Intussen had zijn partijvoorzitter, Hans Spekman uit Zevenhuizen, Melkert bereid gevonden om een commissie voor te zitten die de toekomstige koers van de PvdA moest gaan vaststellen. Daar wil ik niet over uitweiden. U kunt er alles over lezen op het internet.

---

Dit artikel over Wim Kok en Ad Melkert verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp