Jonge Arabieren in Nederland zijn jodenhaters omdat ze solidair zijn met al die andere Arabieren, onder wie de Palestijnen. Wij denken hier dat die haat tegen de joden wel zal verdwijnen als de Palestijnen eenmaal hun eigen staat krijgen, maar dat is niet waarschijnlijk.

Nationale staten zoals Marokko en Syrië zijn een uitvinding van het westen en ook op een staat Palestina zit eigenlijk geen Arabier te wachten. Arabieren beschouwen zich zelf als één natie en daarnaast ook als de belijders van één geloof. Daarbij is het merkwaardig genoeg niet eens nodig dat men zich aan de voorschriften van dat geloof houdt. Vijf keer per dag bidden in de voorgeschreven houding en geld aan de armen geven en zo. Ook als je het niet doet blijf je lid. Lid zijn van het geloof betekent tot de gemeenschap horen en het geloof nooit officieel te hebben afgezworen. Meer is eigenlijk niet nodig. Wie het afzweert roept een doodstraf over zich zelf af, dus dat doen er niet veel.

De gemeenschap der gelovigen is als het ware de vrucht en het geloof is de kern. De mensen die wel strikt volgens de regels leven houden de kern in leven en oefenen een vorm van gezag uit over de rest.

De moslims zijn van mening dat het Heilige Land deel uit maakt van de Dar al islam en dat het hun door de joden is afgenomen. Dat is eigenlijk onzin, want dat land was al van de joden toen Arabieren nog door hun woestijn zwierven. In de tijd van Mohammed hebben de Arabieren het land veroverd en nu hebben de joden het weer teruggepakt.

Arabieren zijn niet heilig en horen in het Heilige Land helemaal niet thuis. Die horen in Arabië, zoals de naam al zegt. Als we de joden in Israël en de rest van de wereld beter willen beschermen dan zullen we wat moeten verzinnen om het mohammedaanse geloof en zijn aanhang terug naar Arabië te krijgen.

Het minarettenverbod in Zwitserland was vooral symbolisch bedoeld. Een eerste stap als het ware in de goede richting van het uitbannen van de islam. Ik denk dat we verder moeten gaan en de vrijheid van geloof in het westen moeten vervangen door een vrijheid voor uitsluitend een aanvaardbaar soort religies. Het geloof van Azteken, moslims en van de Kaninefaten vallen geen van drieën onder de bescherming van de mensenrechten. Daarvoor moeten we niet kijken naar wat de stichter van zo’n geloof ooit bedoeld heeft, want Mohammed houd ik persoonlijk wel voor een fatsoenlijk mens. We moeten dan kijken naar wat de volgelingen ervan gebakken hebben en bij de moslims is dat niet langer fatsoenlijk. Een geloof waarin gebruik van geweld aan de orde van de dag is, stamt niet van God maar van Beëlzebub. Een religie als de islam brengt daarom de mensen ook met een grotere kans in de hel dan in het paradijs.

Dat geldt niet alleen voor de gelovigen zelf maar ook voor anderen, die niet gelovig zijn maar die wel met moslim gelovigen van doen hebben. Kijk naar Syrië waar de soennitische moslims in opstand zijn gekomen en hun andersgelovige medeburgers in een bloedige burgeroorlog aan het uitmoorden zijn, zoals dat andersom ook gebeurt. Syrië is het levende bewijs dat de islam niet langer gepraktiseerd zou moeten worden buiten Mekka, Medina en de rest van Saoedi-Arabië.

Dat houdt in dat we een manier moeten bedenken om alle Arabische moslims die ergens anders wonen te bewegen om een hadj te maken naar het land van de profeet, maar dan met een enkele reis. Als alle moslims eenmaal binnen de Saoedische grenzen verkeren gaat de deur op slot en laten we het verder aan Allah over.

Hoe de Turken en andere niet Arabische moslims daar tegenover zouden staan, weet ik niet. Maar ze hebben natuurlijk altijd de keus om zich bij de rest van de soennieten in Arabië aan te sluiten. Dat land is groot genoeg en kan als het nodig is alle anderhalf miljard moslims wel herbergen.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp