Veel van onze progressieve medeburgers hopen – of verwachten echt – dat een liberalisering van de islam een gunstige invloed zal hebben op de leefwijze van de hier levende moslims.

Onze progressieve medeburgers leggen verband tussen de hogere cijfers voor negatieve groepseigenschappen, als criminaliteit, schoolverzuim, werkloosheid, geweld in de publieke ruimte en de godsdienstige voorschriften van de islam.

In de NRC stond een jaar geleden[1] een artikel van de islamkenner Wolfgang Fuchs die tegen optimisme op dit punt waarschuwde. Waarschijnlijk zijn we nog het beste af met een zo orthodox mogelijke islam lijkt hij te zeggen, al moet ik bekennen dat ik wat moeite had om zijn redenering te volgen.

Wie de moeite neemt de cijfers te bekijken die over het groepsgedrag van allochtonen worden gepubliceerd is in elk geval weinig optimistisch over de ontwikkeling van onze samenleving als we de vrijheid van groepsvorming voor moslims in dit land handhaven, ongeacht hoe streng individuele moslims in de mohammedaanse leer blijken te zijn.

Eigenlijk was het een verkeerde formulering van het probleem die Fuchs ons gaf omdat hij suggereerde dat het een speciaal Nederlands probleem zou zijn. En dat is het niet. Het probleem met moslims is een Europees probleem, het is een botsing van een humanistisch post-christelijke samenleving met de moslim samenleving die we ten onrechte in Europa een recht van verblijf hebben gegeven. De inrichting van de Europese Verdragen en de interpretatie die rechters in Europa aan de mensenrechten bepalingen daarin geven, brengen mee dat we aan dit probleem alleen in onderlinge samenwerking tussen de lidstaten van de EU iets kunnen doen. [2]

De meerderheid van de burgers in Europa zou dat ook wel willen, maar een minderheid, die nog steeds alle belangrijke plaatsen in de overheden bezet houdt op ons continent, ziet het anders.

Men meent dat het in strijd komt met de beginselen van onze samenleving om de grondoorzaken van de moslimcriminaliteit te bestrijden omdat die samenhangen met het moslim geloof. Ik denk dat er veel waars zit in die opvatting. Maar ik ben het niet eens met de achterliggende gedachte dat aan iedere godsdienst vrijheid moet worden verleend, ongeacht de maatschappelijke uitwerking die zij heeft op zowel gelovigen als op andersdenkenden.

De eigen grondwet is op dit punt wel duidelijk[3]. Wie niet bewijsbaar de Nederlandse wet overtreed kan zijn gang gaan als hij zich op een godsdienst beroept. Wat de wetgever er tegen kan doen moet voortvloeien uit eisen die worden gesteld door de publieke gezondheid, het verkeer en de orde op straat. Die mogelijkheden zijn dus heel beperkt.
Iedereen die vindt dat de aanwezigheid van de islam in onze samenleving heilloos is, zal dus zowel de Nederlandse grondwet moeten aanpassen als in samenwerking met andere Europese lidstaten de Europese en andere internationale verdragen.

Ik denk dat Den Haag dat een onmogelijke opgave vindt en bovendien zijn ze daar niet ten onrechte benauwd dat met het badwater van de islam ook het kind van de humanistische vrijheden zal worden weggegooid.

Toch is het goed om het probleem van de groeiende moslimaanwezigheid te analyseren en het eens te worden over wat de waarschijnlijke consequenties zullen zijn als we ‘Gods water over Gods akker laten stromen’, als dat nog een juiste uitdrukking is in dit verband.

In ieder geval zou er iets gedaan kunnen worden aan de voortdurende instroom die het gevolg is van de import bruiden en bruidegommen onder het motto van gezinshereniging. Een gezinshereniging kan ook in het land van herkomst plaats vinden. Zowel op het betrokken land als op Nederland zou dat een gunstige uitwerking hebben. Weliswaar heeft de meerderheid van de moslims in dit land niet meer dan een (nauwelijks) afgemaakte basisschool opleiding en vaak te weinig werkervaring, maar dat is toch altijd nog beter dan wat er in de thuislanden op dit terrein gepresteerd wordt. En die maatregel is waarschijnlijk best te nemen zonder een verandering van de grondwet.

---

[1] 1 augustus 2015
[2] De werkelijke reden van de Brexit is de nalatigheid van de EU op dit punt.
[3] GW. artikel 6
Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
De wet kan ter zake van de uitoefening van dit recht buiten gebouwen en besloten plaatsen regels stellen ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.

---

Eerder verschenen op het Blog van Toon Kasdorp