Vanmorgen was het weer raak: Allahu akbar in Sydney, Australië. Het meest is opvallend hoe de kenmerkende verwarring door de MSM wordt omgedraaid, als je het vergelijkt met “Oslo”, vorige week.

Het excuus dat “Oslo” al voorbij was eer de berichtgeving opgang had kunnen komen gaat niet op, omdat voor Sydneyhetzelfde geldt. Desalniettemin is een groot verschil in toonzetting eenvoudig herkenbaar: in Sydney ging het door het Allahu Akbar-geroep onmiskenbaar om een verwarde moslim.In “Oslo” door het doelwit – een moskee – al even duidelijk niet. De MSM hebben dat in dit geval opgelost door de directe benoeming van “Oslo” als een ‘rechts’ incident.

In beide gevallen grepen omstanders krachtdadig in:

Just witnessed incredible bravery from members of the public and ⁦@FRNSW⁩ officers chasing down a man on a stabbing rampage in Sydney’s CBD. He is now under arrest. ⁦@7NewsSydney⁩ pic.twitter.com/wNKatejHVp

— Andrew Denney (@Andrew_Denney) August 13, 2019

En volgens het eerste verslag handelde de dader in beide gevallen alleen. De omzichtigheid en het verschil in het tempo waarmee conclusies worden bereikt is opvallend. Zou de dode vrouw die in Sydney wordt genoemd echt niet door deze messenzwaaier zijn gedood? De toevalsfactor zou enorm zijn, en dat drukt het nog vriendelijk uit.

Kijk en vergelijk de berichtgeving:

De man in Oslo wordt direct zoveel mogelijk in een bepaalde context gezet, bij de man in Sydney ontbreekt juist dat opvallend. Niet dat dat niet bekend is, maar duidelijk is dat onze staatsomroep vindt dat dat in het geval van de messenzwaaier in Sydney al te veel bekend is. De achtergrond van de man in Oslo kan daarentegen niet genoeg benadrukt worden.

Dat laatste geeft nog een andere clou die we ons te weinig realiseren: wie is hier de ware verwarde man?

De man in Oslo is onmiskenbaar een verwarde gek met een aandrang anderen te terroriseren. Echter, in geen van de vier Teletext-berichtjes die de NOS tot dusver aan hem wijdde wordt dat zelfs maar genoemd. Hij is een terrorist, en moet als zodanig worden geafficheerd. Maar de verdere berichtgeving laat weinig ruimte voor twijfel over zijn geestesgesteldheid: ontkennen van wat niet ontkend kan worden, na wat je niet anders kunt zien dan als een heterdaadje voor de daad werd volvoerd.

Dat maakt het terreurmotief niet minder, wel verandert het de context. Is deze een onderdeel van de wereldwijde samenzwering van Breiviks en Tarrants? De kenmerken van deze man zijn in het meest terroristische geval die van een berserker die los gaat op mensen die hij beschouwt als indringers in zin territorium. In die context kun je hem zien als een terrorist, maar tevens is duidelijk dat dit iemand is die elke controle over zichzelf verloren had.

Het gedrag van de dader in Sydney is beter te duiden als onbegrijpelijk dan dat we de achtergrond niet kennen en vooral: herkennen. We willen alleen niet weten dat het binnen een bepaalde context normaal is. Dat is het gedrag van de dader in Oslo geenszins, hoezeer beserk van oorsprong ook een Scandinavisch begrip is. Maar door dit element van werkelijke verwardheid te negeren, kan de MSM er een politieke lading aan meegeven waarvan de realiteitszin wat mij betreft ter discussie moet worden gesteld.

Zie daarvoor ook mijn analyse van Tarrant in Christchurch, die eerder een gek was op zoek naar volgers, dan een gek die poogde zich aan te sluiten bij een groter collectief van erkende verwarden (of islamitische gelovigen, zoals de Sydney-man met zijn gekrijt evident deed). Ook daarom is de herhaalde publicatie van allerhande nieuwe manifesten van ‘rechtse’ daders een kenmerkend onderdeel van mensen die zichzelf verloren omdat de sociale druk (van vereiste aanpassing) rondom hen door steeds grotere groepen immigranten hen teveel werd.

Dit is zelfs geen excuus, wel een verklaring waarom ik voorspel dat het aantal van dit soort verwarden eerder toe zal nemen dan afnemen. Copycat-gedrag of rechtsextremisme verklaart het niet voldoende, het is de sociale druk die te groot wordt. Wie rond kijkt en zich de tijden herinnert dat de maatschappij sociaal een stuk eenvoudiger was begrijpt dat. Het zijn de zwakken die onder de druk bezwijken en wild om zich heen gaan slaan. Als dat de nieuwe definitie van rechts terrorisme wordt staat ons nog iets te wachten.