Je kunt er lang en kort over praten, maar verplichte inburgering voor Turken is een verkiezingsstunt van CDA en D66. Maar D66-minister Koolmees speelt het spel toch mee.

Het voordeel van al een tijdje mee lopen met politieke commentaren is dat je moesjes al herkent, omdat een eerdere discussie wordt opgerakeld zonder dat de kansen op succes zijn verbeterd. De discussie over een verplichting van Turken tot inburgering is in 2011 uitgebreid gevoerd, en toen is geconcludeerd dat het niet gaat omdat het Associatieverdrag van de EU met Turkije het onmogelijk maakt. Goede redenen genoeg, maar desondanks onmogelijk.

Nu wordt door het CDA en D66 dit volkomen veilige onderwerp (want in de huidige context te zinloos om tijd aan te besteden) ter sprake gebracht omdat de Provinciale Statenverkiezingen er aan komen in maart. Omdat deze partijen er tamelijk wanhopig voor staan, electoraal gezien. PS2019 belooft een slachting, en het angstige klappertanden klinkt nu ineens als ‘Verplichte inburgering’. Een leuk grapje als het een grapje zijn zou. Echter:

U wilt nog wat meer bewijzen van de perfiditeit van deze partijen?

• Heeft u DENK hierover al gehoord? Die weten wel beter dan hier energie in te steken.
• Dat u D66 hoort is ook zo’n signaal. Sinds Pechtold zijn partij een volle zetel extra bezorgde met een extreem Turkije-vriendelijk standpunt over de Armeense genocide, is alles waar die partij achter staat en als Turkije-onvriendelijk kan worden beschouwd direct suspect.

Als deze partijen zelfs maar een zweem van geheugen hadden wisten ze dat dit geen kans van slagen heeft. Als ze het wel wisten bedonderen ze de zaak, als ze het niet weten kunnen ze niet snel genoeg uit het parlement worden weggestemd. Hetgeen overigens net zo goed geldt voor de minister die dit niet van tafel veegt, maar toe zegt het te zullen gaan bekijken. Gewoon boerenbedrog, beste agrariërs van me.

Want: is iemand van de betrokkenen serieus van plan het Associatieverdrag van de EU met Turkije ter discussie te stellen? Dan zouden we het ergens over hebben, en is er enige voorzichtige reden tot enthousiasme. Echter, ziet U Sophie in ’t Veld er al campagne voor voeren, in mei 2019 (voor de EP-verkiezingen)? Ze zou nog eerder trouwen met Guy Verhofstadt.

Voor de volledigheid, dat Associatieverdrag van de EU met Turkije is niet hetzelfde als de onderhandelingen over toetreding waarvan het EP nu zegt af te willen, als men het rapport van Kati Piri tenminste volgt. Er is alle reden dat Associatieverdrag eens tegen het licht te houden en op zijn minst aan te passen, maar gebeuren zal het niet zolang de EU blijft wat ze nu is.