Na het eerste Navarro rapport ligt er nu – het eveneens door de MSM genegeerde – deel II, ‘The Art of the Steal’. Het beschrijft USA2020, met details hoe de Democraten de afgelopen vier jaar het kiesstelsel in de VS naar hun hand zetten.

Rond de Kerstdagen produceerde Peter Navarro, directeur van het Office of Trade and Manufacturing Policy, sinds 2016 een belangrijk economisch adviseur van Trump, zijn eerste brisante rapport getiteld “The Immaculate Deception, Six Key Dimensions of Election Irregularities”. Dit rapport schetst gedetailleerd talrijke voorbeelden van onregelmatigheden bij de stemming die “meer dan voldoende” zijn om de uitkomst van de verkiezing in het nadeel van president Trump om te buigen. Dat klinkt menigeen overigens meer in de oren als een staatsgreep.

In zijn tweede rapport schetst Navarro hoe de Democraten, met name in de swing states, jarenlang bezig zijn geweest met wijzigingen van de kieswetten in deze staten om vervolgens dankzij een knap staaltje diefstal de uitslag van de presidentsverkiezingen in hun voordeel om te buigen. De titel van het rapport is een verwijzing naar het boek ‘Trump: The Art of the Deal’ uit 1987 van Trump en journalist Tony Schwartz. Dit bevatte deels memoires en zakelijk advies en stond 13 weken aan top in de New York Times Best Seller lijst. ‘Donald Trump’s The Art of the Deal: The Movie’ uit 2016 was een vileine parodie op het boek, die uitgerekend tijdens zijn campagne voor het presidentschap in omloop kwam, met Johnny Depp als Trump in de hoofdrol.

Stuff the Ballot Box
Het tweede Navarro-rapport ‘The Art of the Steal’ is echter verre van satirisch. Het beschrijft de tweeledige, cynische strategie van de Democraten die hun macht misbruikten en de presidentsverkiezingen stalen. Allereerst kwam de strategie van ‘Stuff the Ballot Box’, het overstromen van stembussen met stemmen voor Joe Biden in de kantelstaten Arizona, Georgia, Michigan, Nevada, Pennsylvania en Wisconsin. Daarvoor waren genoeg (illegale) poststemmen nodig om een beslissende Trump-overwinning om te turnen tot een nauwe en frauduleuze zege voor Biden.

De Grand Strategy van de Democratische Partij vergrootte de aantallen poststembiljetten en volmachten drastisch. Álle geregistreerde kiezers – ook overledenen en naar elders verhuisde stemmers – kregen er één thuisgestuurd, in plaats van het persoonlijk te moeten aanvragen. Zonder veel controle werden honderden dropboxen in de staat geplaatst en het ronselen van stemmen kon ongehinderd plaatsvinden. Bovendien was spraken van manipulatie van de machines waarmee de uitslagen werden geregistreerd en doorgegeven.

Een tweede deel van de strategie van de Demoratten – en minstens even belangrijk – behelsde het het drastisch terugschroeven van de controle op de geldigheid van de uitgebrachte stemmen. Met de verplichte legitimatie werd de hand gelicht evenals met de controle op de echtheid van handtekeningen van de kiezer. Blanco stembiljetten werden illegaal aan Biden toegewezen en de controle op de geldigheid van de stemmen – door één Democraat en één Republikeinse controleur – werd gesaboteerd. Het aantal afgekeurde stemmen op Biden daalde tot een historisch en statistisch onwaarschijnlijk minimum.

Verkiezingswetten versoepeld
Als onderdeel van de fraudestrategie namen de parlementen in door de Democraten bestuurde staten in de aanloop naar de verkiezingen ingrijpende wetswijzigingen aan zodat er gemakkelijker kon worden gesjoemeld tijdens de stemming. Michigan verlengde de wettelijke periode waarbinnen de stemmen moeten zijn geteld, waardoor busjes met te late/vervalste stemmen konden worden ingereden tijdens de nasleep van de stembusgang. Nevada faciliteerde de overstroming van de stembussen en schafte toezichtmaatregelen en strenge handtekeningcontrole af. Pennsylvania voerde vergelijkbare wetswijzigingen door.

‘Democratische’ ministers in Georgia, Michigan, Nevada en Pennsylvania deden er vervolgens nog een paar schepjes bovenop door, buiten het parlement om, regels uit te vaardigen die het tellen van illegale stembiljetten effectief mogelijk maakten. Overigens speelden sommige Republikeinse bestuurders de Grand Strategy als useful idiots in de kaart, zoals de Secretary of State Brad Raffensperger, die zich daarmee de woede van Trump op zijn hals haalde.

In diverse staten was de rol van de verkiezingsraad evenmin onverdacht. In Georgia en Wisconsin (in 2016 al!) keurden de State Election Boards nieuwe regels goed, zodat dropboxes vrijwel onbeperkt worden opgehaald en bij de tellingen ingebracht en poststemmen zonder correcte adresgegevens ter plekke nog even konden worden hersteld, zodat de Biden-stemmen konden blijven binnenstromen. In de meeste staten werden de wetswijzingen en aanvullende regels verkocht onder het mom van de Covid-situatie, die een soepel verloop van de verkiezingen wellicht in de weg zou kunnen staan.

Als laatste onderdeel van de strategie – de kers op de taart – vaardigden ministers en andere overheidsfunctionarissen in vier van de zes kantelstaten, Michigan, Nevada, Pennsylvania en Wisconsin nieuwe richtlijnen uit. Die hadden tot gevolg dat het aantal poststemmen en volmachten verder kon worden opgevoerd terwijl tegelijkertijd de controle van dergelijke stembiljetten werd verminderd. Ook deze richtlijnen waren in strijd met de wettelijke regels en verkiezingsstatuten van deze staten.

George Soros
Navarro documenteert op overtuigende wijze hoe George Soros en de door hem gesteunde Democracy Alliance, een collectief van extreem-linkse donoren dat sinds 2004 actief is in het orkestreren van ‘de activiteiten van een permanente linkse infrastructuur ’, de verkiezingen verder ondermijnden. Zij financierden een gezamenlijk gecoördineerde campagne en referenda, ‘The Secretary of State Project’ om een ‘Democrat Firewall’ te bouwen in belangrijke swingstaten door progressieve extremisten in gezagsposities te plaatsen waar ze wetten en regels zouden ombuigen dan wel aan hun laars lappen, zoals hierboven ook geschetst met betrekking tot een aantal staten.

Twee lichtende voorbeelden van de corrosieve effecten van de oligarch George Soros op de integriteit van de Amerikaanse verkiezingen – zijn minister Jocelyn Benson van Michigan en de minister van Pennsylvania, Kathy Boockvar, beiden Democraat. Allebei de liberale extremistische marionetten werden gekozen met de hulp van het zogenaamde “Secretary of State Project”. Benson promootte het gebruik van dropboxes zonder toezicht, terwijl Boockvar onder andere een richtlijn uitvaardigde waardoor stemmen zonder legitimatie werden geaccepteerd en de deadline voor het inleveren van de stemmen tot na de verkiezingen werd opgerekt, zodat de busjes met vervalste Biden-stemmen in het tellokaal konden worden geleegd.

Beïnvloeding rechtsspraak
Door democraten gesteunde en gefinancierde groepen spanden ook rechtszaken aan of organiseerden campagnes en petities om overheidsfunctionarissen en rechters van de staat te dwingen mee te werken aan bijsturing van de kieswet naar een voor links gunstige koers. De oligarch George Soros gaf bijvoorbeeld meer dan 28 miljoen dollar uit aan dergelijk operaties. Hij financierde groepen zoals het Brennan Centre for Justice, dat namens hem tussenbeide kwam ten faveure van machtige democraten.

De linkse organisatie Democracy Docket, opgericht door Marc Elias, voormalig General Counsel van de Hillary Clinton-campagne van 2016, beijverde zich evenzeer met rechtszaken voor wetswijzigingen in overeenstemming met de Grand Strategy van de Democratische Partij in alle zes swingstaten. Het is goed hier op te merken dat Elias ook verantwoordelijk was voor het inhuren van de vuile trucsgroep Fusion GPS – een Clinton-epigoon – om het ‘Rusland-dossier’ samen te stellen en in de race van 2016 aantijgingen op te graven over Donald Trump.

Behalve Soros – die de manipuleerbare stemmachines voor jan en alleman betaalde – was ook vriend Zuckerberg actief aan de Democratische zijde. Mark Zuckerberg’s Center for Tech and Civic Life (CTCL) spendeerde honderden miljoenen dollars aan projecten in de lokale democratie om in verschillende staten en gemeenten het aantal stemmen voor Biden op te schroeven. In Wisconsin werd het aantal dropboxes uitgebreid, er waren illegale ronselevenementen onder het motto ‘Democracy in the Park’, terwijl in Philadelphia (PA) vele honderden extra stembureaus in Democratisch stadsdelen werden gefinancierd.

Opvallend feit is verder de Installatie van stemmachines waar eenvoudig mee geknoeid kan worden. Ondanks eerder uitgesproken zorgen en waarschuwingen werden apparaten van Dominion en ES&S in alle zes swing states tussen 2017 en 2020 aangeschaft. In maart 2020 haastte Georgia zich bijvoorbeeld 30.000 nieuwe elektronische stemmachines van Dominion te installeren, hoewel de toezichthouders hadden gewaarschuwd voor ICT-kwetsbaarheden in de apparaten.

U ziet het, er zijn voldoende aanwijzingen voor een frauduleus verloop. Ondanks vele tientallen rechtszaken – ook tegen de wijzigingen van de kieswetten en de omstreden statelijke richtlijnen – kregen de klagers geen poot aan de grond. In vrijwel alle gevallen speelden deze zaken zich af in door Democraten bestuurde staten met door Democraten benoemde magistraten over door Democraten ingevoerde ‘onconstitutionele’ wetten en regels. Gek hè?

Opvallend is ook de toonwijziging in de commentaren van de Democraten op verwijten van stembusfraude. Eerst beweerde men ‘er is niet gefraudeerd’, later werd het ‘eventuele fraude heeft de uitslag niet veranderd’. Nu blazen ze met een enorme misthoorn alle geluid weg uit de MSM en de social media – geholpen door de Big Tech Overlords – dat hun uitbundige feestje verstoort over de aankomende benoeming van hun seniele, kinderen betastende held en zijn huisheks Kamala Harris. Plus dat er een ongekend giftige McCarthyistische tsunami op gang is gekomen jegens alles wat naar Republikeins riekt en geestverwanten daarvan.

The Grand Strategy van de (anti-)Democratisch partij en hun magistrale beheersing van ‘The Art of the Steal’ hebben gewerkt. Een belangrijke conclusie en les zijn dat een grondige renovatie van het aan alle kanten rammelende en gammele Amerikaanse kiessysteem noodzaak is. Manipulatie van verkiezingen geeft de USA het allooi van een bananenrepubliek. Het ziet er naar uit uit dat vriend Trump en zijn partij dit ter hand zullen moeten nemen. De munitie hiervoor is nu beschikbaar in – onder andere – de Navarro-rapporten. Laat de beschietingen maar beginnen!

---

Meer over USA2020 vindt u hier op Veren of Lood.