Bij mij in de buurt is een kleine wasserij annex kledingreparatie die gerund wordt door een al wat ouder Turks echtpaar. Dat zijn twee alleraardigste mensen. Ze zijn populair in de buurt en passen, net als veel andere Turken, goed in een kosmopolitische stad als Amsterdam.

Turken hebben hier een reputatie van hard werk en betrouwbaarheid, die nogal contrasteert met de manier waarop de mensen aankijken tegen Marokkanen en Antillianen. Je hebt hier geen Turkse wijken. Wel een zwarte wijk in de Bijlmer en verschillende Marokkaanse wijken in West, Oost en Noord maar geen Turkse. Turken zelf nemen het je helemaal niet in dank af, als je ze voor Arabieren houdt.

De verschillen onderling tussen de niet westerse immigranten zijn enorm en het gaat daarom ook niet aan ze allemaal over een kam te scheren. Daarbij moet in aanmerking worden genomen dat er nogal wat Surinamers en andere Eurafrikanen voor Antillianen worden versleten en dat er ook vaak niet over Turken of Marokkanen maar over moslims als groep wordt gesproken. Wilders en zijn aanhang maken in het algemeen dit soort onderscheiden helemaal niet en zijn tegen immigratie van niet-westerse allochtonen van iedere soort en kleur.

Op zich zouden we horen te discussiëren over de vraag of het maken van onderscheid tussen de diverse grote groepen immigranten nu als een vorm van ongeoorloofde discriminatie moet worden gezien of dat het reëel en geoorloofd is om op dit punt je voorkeuren te hebben. Als dat laatste het geval is, als het reëel en ethisch oké is om dit soort onderscheiden te maken, stort je je als Nederlandse overheid wel in een wirwar van problemen. De cijfers waarmee we werken blijken dan opeens nogal misleidend te zijn en de begrippen die in de discussie worden gebruikt veel te ruw om er belangrijke politieke consequenties aan te verbinden.

Het soort Antillianen dan we hier een tijdlang toegestuurd kregen uit Curaçao is helemaal niet representatief voor alle Antillianen. Surinamers bestaan uit een aantal hele verschillende bevolkingsgroepen die onderling veel meer verschillen dan autochtone Nederlanders. Mensen uit Eritrea of Somalië zijn niet te vergelijken met vluchtelingen uit de Centraal Afrikaanse Republiek en ga zo maar door.

In de praktijk denk ik dat Wilders gelijk heeft dat de grote toestroom van vluchtelingen zoals we die in toenemende mate meemaken in Europa, gestopt moet worden. Van de andere kant vind ik dat de toenemende gewelddadigheid, waarmee standpunten over de immigratie hier en vooral in Duitsland worden uitgedragen, een groter gevaar voor de Europese samenleving vormt dan de vluchtelingen zelf. Maar het een is waarschijnlijk niet los te zien van het ander.

Ook voor degenen die de nieuwkomers willen integreren en die ieder vorm van discriminatie daarbij van de hand wijzen, moet het duidelijk zijn dat echte resultaten alleen bereikt kunnen worden als eerst de groeiende toestroom wordt gestopt. Maar hoe?

Is de manier waarop Merkel dat probeert door beleefd aan Erdogan te vragen om beter op zijn grenzen te passen en hem daarvoor miljarden toe te zeggen de juiste manier?

Ik denk het niet. Ik zou er voorstander van zijn om Erdogan een ultimatum te geven. Of hij stopt de stroom naar Europa of we zeggen het NATO verdrag tegen hem op. En als dat niet helpt nemen we militaire maatregelen om de stroom uit Turkije tegen te houden en idem dito om een einde te maken aan andere vluchtelingen routes over de Middellandse Zee. Dat zal de stroom wel niet helemaal kunnen stoppen maar hem wel doen afnemen en beheersbaarder maken.

Op langere termijn moet dan een alternatief worden gevonden voor de overbevolking in Afrika en de Arabische landen dat alleen ten Zuiden van de Middellandse Zee kan worden verwerkelijkt. Dat lijkt me de volgorde te zijn waarin Europa het probleem hoort aan te pakken.

Als we niet op korte termijn een einde aan de stroom migranten maken kunnen we het slagen van iedere vorm van integratie wel vergeten. Daar komt dan niets van terecht en we zadelen onze kleinkinderen op met een onoplosbaar etnisch en ethisch probleem. De struisvogel politiek van ‘ wir schaffen es’ gaat niet werken. Je kunt wel respect hebben voor de goede bedoelingen van Merkel, maar ze heeft met de andere regeringsleiders de verantwoordelijkheid voor wat er in Europa gebeurt, ook over één of twee generaties. Dan kun je je niet afhankelijk maken van de willekeur van een oosterse potentaat als Erdogan.

——————————————————————————————————————

Eerder verschenen op het blog van Toon Kasdorp.