Het onderwerp diversiteit politie drijft de Nederlandse staatsomroep tot hysterie, en is voer voor psychologen. Men verwart middelen en doelen.

Wat er in zekere zin interessant aan is, is dat het een signaal is van de ideologisch volstrekt verwarde tijden waarin we leven. De pers maakt zich meer druk om het uiterlijk van politiemensen, dan om wat ze uitvoeren en hoe effectief en weinig corrupt ze zijn. Dat is al gestoord genoeg. Voeg daaraan toe dat men eigenlijk vindt dat de bemensing een weerspiegeling van de maatschappij moet zijn, en een normaal mens beseft dat deze lieden rijp zijn voor het gekkenhuis. Helaas, zoals conferencier Fons Jansen in een al weer grijs verleden zei:

De wereld is een gekkenhuis, maar wie zich niet kan aanpassen, die moet worden opgesloten.

Zodat de staatsomroep gisteren geschrokken meldde:

De politie wordt steeds witter – Het percentage politieagenten met een niet-westerse migratieachtergrond neemt af. Dat blijkt uit nieuwe CBS-cijfers, die Nieuwsuur heeft vergeleken met oude politiegegevens.

Een ontdekking met een hoge actualiteitswaarde en een groot belang? NIeuwsuur lijdt ook aan komkommerproblemen. Erger is dat de korpsleiding al vrijwel even erg is geïnfecteerd met dit dwaze ‘diversiteits’streven – vanzelfsprekend onder veronachtzaming van de officiële taken, waarvan de cijfers veel schokkender zijn, maar politiek minder correct. Dat de top van de nationale politie stapelkrankzinnig is constateerde ik een paar weken terug al, en ook dat kreeg opnieuw bevestiging van de staatsomroep: de korpschef heeft een onafhankelijk meldpunt ingesteld

..voor agenten die (seksueel) geïntimideerd of gediscrimineerd worden. Dat zegt korpschef Erik Akerboom in een interview in NRC.

Ipsos custodes custodiet, niet waar? Ze zouden eens kapot kunnen gaan. En dan worden het korps wéér wi… oh nee, dat mag je vast niet zeggen. Ook de verdere redenering achter de oprichting van het meldpunt verdient een prijs: die van zes weken gratis verblijf in paviljoen 13. Dit is geen autisme, dit is katatonie.

De korpschef zegt dat hij veel meldingen krijgt vanaf de werkvloer, maar dat die niet allemaal door hem afgehandeld worden. Juist daarom zou een onafhankelijk meldpunt nodig zijn.

Een generaal die in de voorste linies mee vecht is geen generaal, maar een met goudgalon opgedirkte soldaat is een naar de geest geformuleerde parafrase van een beroemd veldheer. Met andere woorden: dat zelf behandelen is niet het werk van een landelijk politiechef. Het zijn de fratsen van incompetente managers die hun taken niet aankunnen, en dan desgevraagd maar andere dingen aandragen om te laten zien dat ze het héél druk hebben.

Wat er mis gaat met de nationale politie is derhalve duidelijk: in haar verlangen de goedkeuring van pers en politiek te verkrijgen, verliest ze alle respect en waardering bij de bevolking.

---

Ouder nieuws en onze opinies over de politie en haar werk vindt  u hier.