De aanpak van de EC van het probleem Spanje begint hilarische vormen aan te nemen.

Circus Brussel haalt steeds vreemdere strapatsen uit om haar zaakjes rond te breien. Het is moeilijk er anders over te schrijven, als je beziet welke stunts de EU nu uithaalt om Spanje te dwingen om in ieder geval komend jaar een voldoende sluitende begroting te hebben.

Nu is de Spaanse begroting al sinds jaar en dag een probleemgevalletje waar je U tegen zegt. Zie ook hier. Maar de nu aangekondigde maatregelen lijken verdacht veel op chantage bij gebrek aan beter. Want ik geloof niet dat de EU Spanje formeel dwingen kan een regering te hebben. Niet dat het soms niet lastig is, geen regering. Maar België heeft een tijdje terug nog een stuk langer zonder goedgekeurde regering gezeten, en toen hoorde je niemand. Maar België heeft niet – zoals Spanje – acht keer achtereen de EU-norm voor het maximale begrotingstekort overschreden. Maar JC Juncker lijkt zich nu blijkbaar zorgen te maken over zijn eigen geloofwaardigheid. (twee minuten stilte)

Dat Spanje (en Portugal) onlangs geen boete kregen opgelegd was een mazzeltje dat werd ingestoken door de Duitse minister van Financiën Schäuble, Maar wat je verder van deze man ook zeggen kunt: een geloofwaardigheidsprobleem zoals Juncker heeft hij niet.

Juncker heeft ondanks het afzien van die (zinloze) boete nu toch zijn zinnen gezet op een Spaanse regering die iets van verantwoordelijkheid voor de aanstaande ellende – die in Italië dreigt los te barsten – nemen kan. Een parlementair gelegitimeerde verantwoordelijkheid. Want de schijn van legitimiteit vinden ze in Brussel nu eenmaal belangrijker dan wat dan ook.

Rajoy heeft toegezegd dat hij het proberen gaat, in de Cortes. De socialisten aldaar hebben beloofd hem weg te stemmen als hij het probeert. Het is moeilijk voorstelbaar dat dat tot iets anders leiden kan dan nieuwe verkiezingen, ditmaal in december. Maar omdat de legalistische aanpak van Juncker vereist dat Spanje vóór 15 oktober een min of meer sluitende begroting indient die Brussel geen nachtmerries bezorgt, is dat niet wat de EC voor ogen staan kan.

Als de Spaanse socialisten Rajoy opnieuw wegstemmen als hij de vertrouwenskwestie stelt, staat Juncker mat. Dan heeft hij gegokt en verloren. Dat weten de Spaanse socialisten ook wel, en bovendien weigeren zij hoe dan ook verantwoordelijkheid voor de eisen die Brussel nu stelt. Als de EU dan doorzet, bestaat inderdaad de kans dat er een Spaanse regering komt na die komende verkiezingen – een socialistische. Want waarmee Juncker dreigt komt neer op een financieel faillissement van de Spaanse staat, en hoe bevolkingen daarop reageren zou zo ondertussen toch wel bekend moeten zijn bij de EC. Dan worden die verkiezingen in december een soort volksraadpleging wat te doen met oekazes uit Brussel. En eindigt Rajoy in de oppositie.

Opnieuw een nagel in de doodskist van de EU. Dit kan alleen maar interessanter worden.