De sancties tegen Rusland hebben het land vrijwel niet geraakt. Het heeft Nederland wèl geraakt, en dat was redelijk voorspelbaar. Maar het gebaar was weer eens belangrijker dan de rede.

Elsevier schreef:

De Europese en Amerikaanse sancties tegen Rusland hebben nauwelijks tot geen effect gehad op de Russische economie. De daling van de roebel en economische krimp zijn toe te schrijven aan de sterk gedaalde olieprijzen, aldus het economisch bureau van ABN AMRO.
In de zomer van 2014 legden de Europese Unie en de Verenigde Staten de Russische Federatie sancties op als vergelding voor de annexatie van de Krim. Eind 2014 werden deze sancties verder uitgebreid.

En helpen deed het niet. Vóór 1989 (Val van het communisme) bestonden er ook sancties tegen Rusland, vooral strategische goederen werden de Russen onthouden. Die koopt men dus nu via China, als men ze er al niet rechtstreeks vandaan importeerde. Wat behelzen de sancties verder nog? Tja, industriële goederen. Voor zover men die niet via China aanschaft lijdt vooral Duitsland daaronder.

Wat we vaak niet beseffen maar wat veel meer pijn doet, is dat Rusland eveneens tegensancties aankondigde. En instelde. Niet bepaald strategische goederen, maar de import van landbouwproducten werd sterk beperkt. Bloemen en dergelijke eveneens. De Nederlandse landbouwsector lijdt daar sterk onder, maar krijgt daarvoor geen stem want het MH17-verhaal wordt in de Nederlandse pers belangrijker gevonden dan de collateral damage van die Nederlandse tuinders die komende jaren toch al in het verdomhoekje zullen komen – hogere gasprijzen en gaat maar door.

Westlandse tomaten? In Spanje schijnt de zon bijna het hele jaar, en via de Zwarte Zee en De Krim (!!) komt het Rusland eenvoudig binnen. Desnoods op dezelfde wijze als eertijds Zuid-Afrikaanse sinaasappelen Nederland bereikten: als produce of Zwitserland. Maar een stop in een haven aan de kust van Algerije of Tunesië zal vermoedelijk voldoende zijn, en het ligt toch op de route.

Het economisch bureau van ABN AMRO laat echter een ander beeld zien. De sancties tegen Rusland hadden effect, maar dit effect was marginaal en van zeer korte duur. Het land herstelde zich snel en nam tegenmaatregelen. Zo stelde het land op zijn beurt eigen sancties in tegen de EU.
EU-president Donald Tusk liet in juni weten dat de Europese Unie de sancties tegen Rusland heeft verlengd. De verlenging is een vergelding voor het niet nakomen van de Minsk-overeenkomst in Oekraïne. Eerder liet ook Rusland al weten zijn sancties tegen de EU te verlengen.

Het klinkt allemaal leuk en dapper, dat verlengen van sancties etcetera. Dat we intussen een complete Koude Oorlog herbeleven schijnt niemand te willen beseffen. De gebreken die dat heeft hebben we in Syrië kunnen bewonderen. Dat Rusland intussen haar oude kracht herwonnen heeft wordt stilzwijgend ontkend. Het importeren van belangrijke technologie is mogelijk wat ingewikkelder geworden, maar geenszins onmogelijk. Sancties tegen een land dat één-zesde van het wereldoppervlak beslaat heeft sowieso iets onwerkelijks.

Maar de economische pijn is voor landen als Nederland.

Van alle West-Europese landen heeft Nederland relatief de innigste zakenrelatie met Rusland, mede dankzij het gunstige belastingklimaat.

Dat is toch wel een heel bizarre conclusie waarover eens moet worden gesproken. Minister Dijsselbloem kan makkelijk zeggen dat Nederlandse ondernemers wel elders afzetmarkten zullen vinden, maar dat is weinig meer dan een erkenning van het feit dat de Nederlandse regering niet van plan is er ook maar ene ruk aan te proberen te doen:

,,De eerste stap zal echt gezet moeten worden door Rusland”, aldus de minister.

Ja, al is wat de inhoud van die eerste stap moet worden op geen enkele wijze precies gedefinieerd. Wel door USA & EU misschien, maar dat durft Dijsselbloem weer niet uit te spreken.

We hebben ons weer eens aan sancties verbonden waarvan we zelf het grootste slachtoffer zijn, zonder direct belang en zonder enige kans op verbetering van wat die sancties nastreven. Omdat de EU belangstelling heeft Oekraïne in te lijven, en nergens anders om.