Gisteren hield premier Rutte een toespraak in het Europees Parlement. Niet om te solliciteren naar het baantje van Juncker, maar omdat hij er eens langs ging om te vertellen dat hij echt zo eng niet was als sommige mensen daar geloven. Niet erg eurokritisch dus, hoogstens verstandig.

Dat eurokritisch in het EP geen aanbeveling is begrijpt een kind, dus wat de inhoud van een sollicitatiespeech in het EP inhoudt laat zich eenvoudig uittekenen. Een voorbeeld vindt u hier. Met als uitsmijter:

De premier kreeg een staande ovatie van zijn gehoor.

Het is maar wat je belangrijk vindt. Wat Rutte belangrijk vindt?

Premier Mark Rutte is naar eigen zeggen geen kandidaat voor een topfunctie bij de Europese Unie . In internationale media werd recent opnieuw gespeculeerd dat Rutte in beeld is om volgend jaar EU-president Donald Tusk op te volgen. ,,Ik wil een succes maken van dit kabinet dus ik ben geen kandidaat voor een Europese topjob’’, zei de premier woensdag op een persconferentie in Straatsburg na een toespraak in het EP.

Vertaling: ik blijf graag bescheiden en ik moet de kikkers in eigen land rustig houden zo lang dit speelt, maar ik wil graag en zal doen wat van me verwacht wordt. Of iets van gelijke strekking.

Daarmee kan ik niet anders dan concluderen dat de mensen die altijd dachten dat Rutte voor het baantje van Tusk (wat Rutte hierboven zei klopt dus) zou gaan ongelijk hebben gekregen. Rutte gaat voor de tobjob, net zoals Lubbers en JP (wie ook alweer?) B voor hem. Maar eerlijk gezegd zie ik niet snel een overtuigende concurrent die betere papieren zal kunnen tonen. Maar het jaar is nog lang, en Brussel verder weg dan je zou denken.

Solliciteren
Natuurlijk ging hij net langs in het seizoen dat de kandidaten voor de nieuwe EC-baantjes zich presenteren. En dan heeft men nog tijd voor hem ook? Hoe je het ook wendt of keert, het is een beproefde EU-methode om effectief elke kritiek te smoren. Dat Rutte al jaren een trouwe laaf van Angela Merkel is zal ook wel in zijn voordeel spreken; het enige dat tegen hem pleit is dat dan alweer iemand uit een van de Benelux-landen een baantje krijgt toegeworpen. En dat je hem nooit op zijn woord vertrouwen kunt, maar dat is voor de EU een aanbeveling. Maar als ook de Benelux-landen opstandig zouden worden is Brussel pas echt in last.

Dat laatste zou voor de EU een overweging kunnen zijn om Rutte weg te houden uit Brussel: hij heeft nog een schone taak te vervullen als stadhouder in Holland. Maar dat hij een uitstekend merk smeerolie vertegenwoordigt is iets dat Brussel zou kunnen gebruiken de komende vijf jaar. En dat Rutte in zijn soort een andere klasse heeft dan de mislukking die Frans Timmermans gebleken is kun je ook moeilijk ontkennen.

Staatkundige noviteiten
We zullen er serieus rekening mee moeten houden dat Nederland eind dit jaar als gevolg van het vertrek van Rutte enige staatkundige staatkundige noviteiten gaat ervaren. Want in ons land is het gebruikelijk dat als de premier vertrekt er nieuwe verkiezingen komen, maar dat de coalitie daarop niet zit te wachten is glashelder.