Het memo wordt openbaar, zo besloot de House Intelligence Committee gistermiddag in Washington. Betekent dit ook het einde van Russiagate? Dat is niet gezegd, maar evenmin onwaarschijnlijk. De Democratische paniek is in ieder geval ongekend.

Het eerste Deep State slachtoffer viel gistermiddag in Washington, en dat was minstens zo belangrijk als indicatie voor het vervolg als het besluit van dat House Intelligence Committee. Onderdirecteur McCabe van de FBI nam ontslag na een gesprek met zijn directe baas – FBI-directeur Wray – over de aanstaande openbaarheid van Het Memo. Wray had de inhoud alvast te lezen gekregen teneinde te kunnen bepalen in hoeverre zaken moesten worden uitgezonderd van bekendmaking vanwege de staatsveiligheid. Tot dan toe had Wray weerstand geboden aan de Republikeinse druk om McCabe te ontslaan. Het Memo deed hem kennelijk fundamenteel van gedachten veranderen.

De opwinding in Washington is momenteel enorm, en zal komende dagen nog groeien. President Trump moet namelijk nog instemmen met de openbaarmaking, en hij heeft daar maximaal vijf dagen voor. Daarom verwacht ik de bekendmaking ergens donderdag aanstaande, vrijdagochtend op zijn laatst: een perfect moment voor het weekend, dat de Democraten weinig kans geeft een effectief debunking-verhaal op te zetten dat wortel schieten kan. Zo is het mediaspel, zo zijn de regels (ook in Nederland werkt dit zo’.

Pikant detail is dat het ministerie van Justitie (DOJ) zich tot nog toe heeft verzet tegen openbaarmaking tot grote woede van de president, maar volgens ingewijden is het DOJ hierbij formeel geen partij, zodat het niet de middelen heeft zich te verzetten. Dit betekent dat de volle kracht van de orkaan die de Deep State kan wegvagen die weekend over Washington trekt.

In hoeverre Het Memo werkelijk de fundamenten onder Russiagate zal wegslaan moet worden afgewacht, maar niet voor niets lijkt Special Counsel Robert Mueller al enige tijd van koers te veranderen. Van een onderzoek naar ‘Collusion’ met de  Russen is het onderzoek zich steeds meer gaan richten op mogelijke pogingen het onderzoek tegen te houden. Let wel, president Nixon hoefde niet af te treden vanwege de inbraak in het Watergate-gebouw, maar vanwege zijn pogingen onderzoek daarnaar te saboteren. Het lijkt dan ook bijzonder onwaarschijnlijk dat Trump diezelfde fout heeft gemaakt – Watergate vond plaats in zijn late jeugdjaren, en iedereen in Washington is zich bewust hoe zich dit indertijd ontwikkelde.

De basis van Het Memo schijnt te zijn dat Republikeinse campagnemedewerkers van Trump tijdens de campagne voor USA2016 door de geheime diensten zijn bespioneerd. Op basis van een rapport dat door de Democratische partij was betaald teneinde Trump zwart te maken, maar zonder te onthullen dat dat de basis.was om die spionage te starten. Dit wordt nu het Steele-dossier genoemd, naar de opsteller, een voormalig Britse geheim agent. Het heeft maanden geduurd eer de Democratische partij het aan een website wist te slijten, aangezien de kwaliteit en de beschuldigingen dusdanig waren dat geen krant het gebruiken wilde – ondanks de groeiende hysterie tegen Trump cs. Een onderzoek op basis van een stukje fakenieuws dat grote media niet aan wilden raken, kan het minder betrouwbaar?

Maar de misleiding van de rechter die uiteindelijk toestemming gaf voor de surveillance door de geheime diensten is de crux waar dit hele schandaal om draaien gaat. Mits dat klopt natuurlijk, maar een aantal ingewijden de het rapport reeds lazen hebben te duidelijke suggesties gegeven om iets anders te kunnen verwachten.

Intussen proberen de Democraten wanhopig de relevantie van Het Memo te debunken. Het fanatisme waarmee wordt ontkend dat er iets vreemds is gebeurt laat zien dat dit leidt naar het hart van het probleem: de Collusion tussen de Amerikaanse Deep State en de Democratische partij. En dat zou inderdaad een schandaal kunnen worden dat groter wordt dan Watergate.