Jos Heijmans is een Limburger die burgemeester is geworden in Weert. Eerder was hij dat in Haelen, bij Roermond en in het Brabantse Steenbergen, wel bekend vanwege het verzet tegen de vestiging van een AZC.

Heijmans heeft zich nu verzet tegen een uitzettingsbevel aan het adres van een Syrische vrouw die met haar vier kinderen hier verbleef bij haar broer. De vrouw had asiel aangevraagd in Duitsland, de broer in Nederland en tijdens de procedure moeten asielzoekers blijven in het land van eerste aanvraag.

Eigenlijk hoor je ook asiel aan te vragen in het eerste veilige land waar je aankomt buiten Syrië, maar aan die regel wordt om mij onbekende redenen hier in Europa niet de hand gehouden. Behalve de paar rijke Syriërs die hier per boot of vliegtuig arriveren is er geen een voor wie Nederland dat eerste veilige land is. Maar los daarvan, wat moet je vinden van zo’n affaire?

Dat die vrouw liever bij haar broer blijft die hier de weg kent en op een privé adres woont, dan op eigen houtje met vier kleine kinderen in Duitsland in een kamp terecht te komen, dat kan ik begrijpen. Ik kan ook begrijpen dat de Nederlandse omgeving het gezin probeert te helpen en dat men vindt dat de asielwetgeving in dit soort gevallen wel erg bureaucratisch uitpakt.

Wat ik niet begrijp is dat een burgemeester hier persoonlijk in gaat grijpen en met zijn ‘flinke gedrag’ de publiciteit ingaat. Wat hij had horen te doen is persoonlijk belet vragen bij Dijkhoff en met hem de zaak bespreken en daarbij alle publiciteit vermijden. Hij heeft eerst een mislukte poging gedaan met een openbare brief aan Dijkhoff en vervolgens een mislukte procedure bij de rechter. Nu speelt hij de rol van barmhartige Samaritaan en dringt hij Dijkhoff de rol van Kwaaie Pier op. Terwijl juist door deze aanpak Dijkhoff niet anders meer kan dan de medeplichtigheid van Heijmans aan een illegale onderduik te veroordelen.

Ik denk dat Heijmans zijn langste tijd als burgemeester van Weert gehad heeft en dat de kans dat hij ooit nog ergens anders wordt benoemd niet groot is.

Het beroerdste aspect van de zaak is natuurlijk dat de vrouw en haar vier kinderen hier niet mee geholpen zijn, want de kans dat die rustig in de illegaliteit kunnen blijven zitten is nogal klein. Daar heeft Heijmans met al zijn publiciteit wel voor gezorgd.

Burgemeesters horen de wet te handhaven. Als die het recht in eigen hand gaan nemen houdt dit land op een rechtsstaat te zijn. Zijn eerste plicht is die van bestuurder en rechtsbedeler. In een goed georganiseerde gemeente zijn er anderen die zich bezig houden met de zorg voor individuen. Dat zijn dan mensen die zich kunnen permitteren om daar hun eerste prioriteit te leggen. Bij een burgemeester hoort die prioriteit zijn gemeente te zijn.

---

Vandaag ook verschenen op het Blog van Toon Kasdorp