Politieke doodgravers
Thomas Decreus, Belgisch filosoof en publicist, Bart van Bruggen, voorzitter van de Jonge Socialisten in Nederland en Rick van der Ploeg, groene hoogleraar en econoom discussieerden in Buitenhof over de sociaaldemocratie onder leiding van Paul Witteman, die er trouwens een stuk beter uitziet, sinds hij van Jeroen Pauw af is. Decreus leek er vooral te zijn om te vertellen dat het in België, of althans in Vlaanderen, ook niet zo goed ging met de beweging.
Met de PvdA liep het slecht was de gezamenlijke conclusie en daar moest nu maar eens wat aan gebeuren. Dat mensen niet meer op de PvdA wilden stemmen vond men wel begrijpelijk, want die partij was intussen een soort VVD light geworden. Dat kwam, dacht men, vanwege de Paarse kabinetten en met name dan vanwege Rutte II. Dat kabinet voerde een beleid waarin sociaaldemocraten zich niet meer herkenden. De jongeren met name leken helemaal niets meer te zien in sociaal democratie. Daarbij werd verwezen naar de recente demonstraties in Frankrijk en naar het ontstaan van partijen als Podemos in Spanje en Syriza in Griekenland.
Ik moet bekennen dat ik moeite had met de discussie te volgen. Het Marxisme in zijn communistische en in zijn sociaaldemocratische versie lijkt zo voltooid verleden tijd. Wat we met fossiele partijtjes als de PvdA hier of de SPD in Duitsland nog zouden moeten is mij een raadsel. Wat onderscheidt de SPD nog van Merkel of Samsom van Rutte?
Iemand wees erop dat de PvdA toch nog 36 zetels had in het parlement, wat maar vier minder is dan de VVD, maar dat was toen iedereen in Nederland nog dacht dat er een alternatief zou horen te zijn voor de VVD. Sinds de PvdA zelfs dat niet meer is, lijkt er geen enkele reden meer te zijn om op ze te stemmen. Wat we nu nodig hebben is een conservatieve partij als tegenhanger voor een liberale partij als die van Rutte. Dan kunnen Samsom en andere milieu bezorgden zich permanent bij Rutte aansluiten, inclusief Rick van der Ploeg. Zo’n oudere jongere als Bart van Bruggen hoort eigenlijk helemaal niet in de politiek en die kan dan mooi wat anders gaan doen.
De hele gedachte dat een politieke partij er is om aan de samenleving vorm te geven is hopeloos uit de tijd. Toch leken de discussie leden dat als vanzelfsprekend te beschouwen. Maar de samenleving is veel te ingewikkeld om door politici bestuurd te worden. Die kunnen niet meer dan wat bijsturen als dingen fout dreigen te lopen. Je moet er niet aan denken dat we een herhaling zouden krijgen van die post wereldoorlog II probeersels om een sociale samenleving te creëren waarin ieder ‘werkt naar vermogen en krijgt naar behoefte’. Daar is zo helemaal niets van terecht gekomen, dat heeft zo anders uitgepakt dan de bedoeling was, dat kan geen serieus mens nog een tweede keer willen. Maar ze doen maar bij de PvdA. Suïcide op kosten van de belastingbetaler, maar dat is in elk geval beter dan dat dit soort mensen actief blijven in de politiek.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp