Het UK heeft enige weken interne verdeeldheid achter de rug hoe de rest van de onderhandelingen met de EU over Brexit aan te pakken. Dat lijkt voorbij met de aankondiging dat het Britse kabinet besluiten heeft genomen over wat zij wil afspreken met de EU.

De meest opvallende uitspraak was dat men hoopt en verwacht in oktober de basis te leggen voor een toekomstig handelsverdrag met de EU.

Prime Minister Theresa May’s spokesman said (..) that Britain still wanted to have the basis of a trade deal set out with the bloc by October.

Dat is op zijn best ambitieus en lijkt er bovendien vanuit te gaan dat er beweging komt in de houding van Brussel.

Iets wat dan zeker geregeld moet zijn is hoe de Ierse grens voortaan zal worden behandeld. Ierland heeft op dat vlak al in Brussel geprotesteerd tegen de attitude van de onderhandelaars. Het land is er veel aan gelegen die grens open te houden, of er in ieder geval zo min mogelijk van te merken. Hoe dat precies vorm moet krijgen is echter nog allerminst zeker:

The two sides are working on giving legal effect to promises that U.K. Prime Minister Theresa May made in December, pledging that no hard border would emerge on the island of Ireland after Brexit, with the same rules applying north and south of the border if needed.

Dat dit verbonden is met een toekomstig handelsverdrag is echter onvermijdelijk, maar over de weg daar naar toe bestaat in ieder geval meer overeenstemming:

At the same time, a protocol sitting “alongside but outside the agreement” will set out rule alignment as the fallback should the EU decide other options won’t avoid a hard border, he said.

This plan “will give both the EU and the U.K. more time, allowing them to revisit this compromise in light of the future relationship, ” said Rahman. “The Irish question, it seems, will be kicked forward to another day.”

Een laatste signaal van de onenigheid binnen het UK was een bezoek van de leiders van een aantal gemeenteraden aan EU-onderhandelaar Barnier in Brussel. Maar aangezien dit vooral steden zijn die onder controle van een Labour-gemeenteraad staan, is het nu ook niet iets dat al te serieus genomen moet worden. Dit is alemaal onderdeel van de frustratie bij Labour dat het vrijwel geen invloed heeft op het onderhandelingsproces:

Judith Blake, the chair of Core Cities, which represents 10 of the biggest cities outside London – Birmingham, Bristol, Cardiff, Glasgow, Leeds, Liverpool, Manchester, Newcastle, Nottingham and Sheffield – said local leaders were frustrated that Westminster had not given them a seat at the table in discussions on the UK’s post-Brexit future.

Een discussie over de Britse financiële verplichtingen tegenover de EU na de uittrede blijft een factor van belang. De huidige stand van zaken op dit vlak is dat het UK aan geeft niets te zullen betalen als de EU haar poot stijf blijft houden. In dit stadium zou dat een directe en keiharde Brexit betekenen, en de onderhandelingsbekwaamheid van de EU ernstig ter discussie stellen. Zeker is dat het UK niet alles in eens zal voldoen:

Britain could refuse to pay its debts to the European Union after Brexit if Brussels reneges on its commitment to a future free-trade deal, according to three senior U.K. officials speaking on condition of anonymity.

Iets wat in het belang van beide partijen is:

One senior U.K. official explained that Brussels needs to realize that without assurances about future trade, the exit treaty would be voted down by MPs.

Zoals de woordvoerder van May stelde:

“I think you can see from the series of speeches which are taking place – and there will obviously be a speech by the Prime Minister at the end of this speech process – that the government is setting out what it hopes to achieve from its future partnership with the EU,”

Daar zal de EU het voorlopig mee moeten doen.