Een zwart gat fotograferen? Dan kun je net zo goed – of véél beter – de staatsschuld op de gevoelige plaat vastleggen.

Het ‘Wonderlijk’, ‘historisch’, en ‘magisch’ is wel wat overtrokken als de staatsschulden van EU-lidstaten zich overal om je heen bevinden in proporties vergeleken waarbij dat zwarte gat onbetekenend is. En met de omvang van die staatsschulden kun je ook nog eens het fotograferen van wel tien zwarte gaten financieren. Wat zeg ik? Wel honderd!

En je moet toch wel een astronoom zijn om hiervan – zonder enige voorkennis – bijna van klaar te komen:

Maar de NOS kan dat op commando. Dat zegt veel over de NOS, maar anders dan leedvermaak leverde het me niet op:

Bijzondere dag voor wetenschap: ‘Grootste monster van het heelal’ op de foto

Je gunt ze hun Fanta, toch? Want we kijken naar een zwart gat, dat nu naar ons kijkt en ziet dat de Dino’s hier zojuist zijn uitgestorven. Een afstand van 55 miljoen lichtjaar doet dat met je perceptie van dingen. En het is maar goed dat men beseft ook.

Toch, wie denkt dat die vergelijking met het zwarte gat van de Europese staatsschulden finaal uit de lucht kwam zonder enige referentie: net zo min als de media enige notie hebben van de omvang van dit ding en de afstand er naar toe, hebben ze ooit enige benul gekregen van de omvang van onze staatsschuld en wat er gebeuren moet.

Het is maar een geheugensteuntje voor als u verlangend naar de hemel kijkt, deze zomer.