Deze week begon een nieuw politiek seizoen. Een nieuwe nazomer, een nieuw geluid? Integendeel, de Regenten van het oude Nederlandse politiek bedisselcircuit doen alsof alles bij het oude bleef, en er in de laatste twintig jaar ook niets van politiek belang gebeurde.

Dat gaat zelfs zo ver, dat bij zijn terugkeer in Den Haag van premier Rutte al zijn uitspraken van voor de vakantie vergeten was – en klaarblijkelijk hoopte dat dat voor iedereen zou gelden.

Rutte wilde niet vooruitlopen op de vraag of de lonen genoeg stijgen en of hij het dreigement doorzet om lastenverlichtingen voor het bedrijfsleven niet door te laten gaan. Op een VVD-bijeenkomst in juni zei hij dat bedrijven de salarissen van het personeel fors moeten verhogen. De premier onderstreepte dat hij die uitspraken als VVD-voorman heeft gedaan en dat hij niet weet hoe de coalitie hier uiteindelijk over denkt.

En voor wie het zich nog herinnerde gaf hij hier fijntjes aan dat hij als politicus nog minder betrouwbaar is dan als bestuurder. Geen nieuws, geen uitspraak of context waarop iemand verder reageren zal en opnieuw een reden waarom nog meer mensen de politieke pagina’s van de abonnees bloedende media voortaan zullen overslaan.

Terwijl er wel degelijk vragen hadden kunnen worden gesteld over de manier waarop het speelveld wordt geëffend voor verdere achteruitgang in de koopkracht en lonen. Want deze van Rutte heeft iets van een uitglijder:

Rutte benadrukte dat de economische groei volgend jaar iets terug lijkt te lopen en dat het begrotingsoverschot kleiner wordt. Hij sloot zich aan bij uitspraken van CPB-directeur Van Geest dat “ook Nederland te maken krijgt met de gure wind uit het buitenland”.

Eigenlijk erkent Rutte hiermee dat de voorspellingen van het CPB voor volgend jaar (1,4% economische groei) alleen geldig zijn als er geen recessie komt. Waarvan de vertaling is: alles gaat redelijk goed tenzij het fout blijkt te gaan. U verwachtte dat niet? Ik wel. Donderdag schreef ik al:

De voorspelling van het CBS dat Nederland volgend jaar met 1,4% zal groeien lijkt me echter rijkelijk optimistisch.

Zo ook de geruststellende woorden van de minister van Financiën:

Hij erkende de “forse internationale risico’s” voor de Nederlandse economie, zoals de onzekerheid over Brexit en de spanningen over de handel, maar volgens hem is het effect van de terugval van de Duitse economie op Nederland minder groot dan vroeger. “Het klassieke gezegde dat als Duitsland niest Nederland verkouden is, lijkt in dit geval mee te vallen.”

Totale onzin, die me het meest doet denken aan de uitleg van toenmalig minister Wouter Bos over zijn baan als minister van Financiën: soms (weet je beter, maar) moet je liegen.

Enfin, de begroting zou van dat laatste wellicht nog de meest duidelijke neerslag moeten worden, maar dat zal ongetwijfeld op verzet stuiten bij D66, dat de hete adem van GL en PvdA in de nek gaat voelen als er geen grote bedragen voor niet-essentiële zaken worden ingeboekt.