Na zijn gefaalde COVID-dictatuur lijkt Hugo de Jonge vastbesloten tot nieuwe blunders bij het aanjagen van de woningbouw in Nederland. Met een pak bureaucratie, waar de burgers ook nog eens financieel voor opdraaien, komen er niet méér woningen, bloemschoen!

De warme woorden in de verkiezingsprogramma’s en het regeerakkoord – een miljoen huizen erbij in tien jaar – blijken opnieuw allemaal gebakken lucht. Ambtenaren produceren alleen papier vanuit hun ambtelijk denkraam. Kijk, er wordt hard gewerkt om beleid te maken, zegt een minister dan trots. Eraan voorbijgaand dat bureaucratie er geen huis bij bouwt en de woningnood welhaast met de dag groeit door immigratie en idiote stikstofperikelen. Terwijl betrokkenen en belanghebbenden maar één slogan hebben: alles wat misgaat op de woningmarkt, is de schuld van de markt. De oplossing is altijd: meer overheid. Ook De Jonge (CDA) zelf: “We hebben te lang geloofd dat de markt het vanzelf zou oplossen”.

De feiten spreken hem en consorten ontegenzeggelijk tegen. Elk nieuw kabinet komt met nieuwe plannen en nieuwe regels voor wonen, waardoor er van een normale woningmarkt met vraag en aanbod allang geen sprake meer is. Volgens De Jonge is de sociale huursector te klein. Maar van de 8 miljoen woningen in Nederland zijn er 3 miljoen sociale huur, ofwel 28 procent. Dat is de hoogste hoeveelheid in Europa. In Frankrijk, niet bepaald een land waar de markt vrij spel krijgt, bestaat 17 procent van de woningen uit sociale huur.

Er zijn 4,5 miljoen koopwoningen in Nederland. Een hypotheek is voor de 1,1 miljoen ZZP’ers lastig: de bank heeft liever klanten met een vast contract. Ook omdat de overheid de regels na de kredietcrisis heeft aangescherpt. Daardoor is het op de vrije huurmarkt krapper geworden. Nieuwbouw gaat langzaam. Gemeenten doen er lang over om de benodigde bouwvergunningen af te geven. Projecten moeten aan tal van eisen voldoen, denk aan het aandeel ‘betaalbare’ koopwoningen. Er zijn nu ook strengere regels om duurzaamheid te verhogen – van het gas af, warmtepompen! – waardoor bestaande en te bouwen woningen dus nog weer duurder uitpakken. Duurzamer maakt alles duurder. Inflatie: bouwmaterialen zijn duur, lonen en ZZP’ers in de bouwsector kosten steeds meer geld evenals bouwvakkers en installateurs – als ze er al zijn.

Samenwonen wordt ontmoedigd. Ouderen verliezen 32 procent van hun AOW wanneer ze een huis gaan delen. Er wonen een miljoen AOW’ers alleen. Veel van de huizenvraag is afkomstig van jongeren en studenten die bij hun ouders opgehokt zitten, scheidende stellen, die van één naar twee woningen moeten, daklozen, bewoners van opvangtehuizen en zorg die aan zelfstandig wonen toe zijn, bewoners van vakantiehuisjes en recreatiewoningen en wat dies meer zij. Door het gebrek aan woningen kunnen deze geen huishouding vormen. Onderhuur is doorgaans verboden. Bovendien is een huurder met een vast contract haast niet weg te krijgen. Dat maakt het allemaal niet aantrekkelijk om een kamer te verhuren.

Toch zit De Jonge niet stil als het erom gaat nog meer van allerlei nieuwe regels te bedenken, zoals ook hier beschreven. Hij wil dat gemeenten een ‘woonzorgvisie’ opstellen om kwetsbare groepen in kaart te brengen (asielzoekers, daklozen, oud-delinquenten, psychiatrische patiënten) en wat voor soort woningen zij nodig hebben. Ook zouden gemeenten een ‘huisvestingsverordening’ moeten schrijven waarin wordt geregeld hoe woningen aan die woningzoekers worden toegekend.

Daarbij heeft de minister bij de Tweede Kamer een voorstel ingediend om huurstijgingen in niet alleen de sociale maar ook de vrije sector te beteugelen. Eerst was de reden daarvoor Corona, nu de hoge inflatie. Als De Jonge zijn zin krijgt, kan hij binnenkort voor heel Nederland beslissen met hoeveel procent de huren omhoog mogen gaan. Dan hebben wij geen minister van wonen, we krijgen een dictator die in de volkshuisvesting zijn gang kan gaan.

De bouw van nieuwe huizen dreigt volledig stil te komen liggen door nieuwe strengere regels. Pensioenfondsen en verzekeraars trekken zich terug als investeerders omdat het rendement straks lager is, waarschuwen projectontwikkelaars. De woningbouw kan daardoor terugvallen richting de 50.000 huizen per jaar in plaats van omhoog naar de beoogde 100.000 te gaan (het niveau van 2013). Het aantal nieuwbouwwoningen waarvoor een bouwvergunning is verleend, ligt in de eerste vijf maanden van dit jaar ongeveer 15 procent lager dan in dezelfde periode een jaar eerder. Binnen de koopsector is dat zelfs ruim 20 procent.

Puntenstelsel
De Jonge wil duurdere huurwoningen uit de vrije sector onder het zogeheten puntenstelsel brengen. In dit systeem wordt de huurprijs bepaald aan de hand van het aantal punten dat een huis krijgt. Bij sociale woningen geldt al een puntenstelsel. Het gaat om woningen met een huurprijs tot 763 euro per maand. Met de maatregel hoopt De Jonge huurders in het middensegment te beschermen. De huurprijzen zullen dalen, mogelijk zelfs met honderden euro’s per woning, hoopt de minister. Het gaat om huizen met een huur tot 1250 euro.

De bouwers en projectontwikkelaars waarschuwen echter dat de woningbouw dan stagneert omdat investeren niet meer loont. Ontwikkelaars kopen dan geen grond meer, voor zover die beschikbaar is (stikstof!). “Pensioenfondsen moeten ook rendement maken, voor mensen die later een pensioen willen ontvangen. Huren die voor de meeste mensen acceptabel zijn, zou je niet aan moeten tasten. Als die huren omlaag gaan, kunnen complexen niet meer ontwikkeld worden.” Dat heeft ook gevolgen voor de sociale woningmarkt. De goedkopere sociale huurwoningen kunnen worden gebouwd doordat er op huizen in het middensegment meer winst wordt gemaakt.

Maar niet getreurd: Hugo de Briljante heeft nog een prachtig plan uit de hoge hoed getoverd, wat rechtstreeks uit de keuken komt van het World Economic Forum (WEF). Bijvoorbeeld in de wijk Merwede in Utrecht komen huizen (flats) zonder parkeerplaatsen zodat iedereen met gedeelde bakfietsen kinderen en boodschappen kan vervoeren en met een systeem van deelauto’s kan forenzen, als dat nou écht nodig zou zijn. Er is een prachtig filmpje van:

Asjemenou HuGO 🥀schoen is een wappie 🤭

➡️ https://t.co/OOIqlSzHmE pic.twitter.com/dRnWnBBgka

— 🌸Simone Juffermans (@SimoneSays123) July 28, 2022

Utrecht kiest voor deze aanpak omdat de stad tegelijkertijd extra woningen gaat bouwen voor alle woningzoekenden. In overleg met de woningcorporaties heeft de gemeente besloten om ter bestrijding van de woningnood de komende tweeënhalf jaar 2500 tijdelijke sociale huurwoningen te bouwen: 1000 in 2023 en 1500 in 2024. Deze flexwoningen blijven 10 tot 15 jaar staan. Helaas is er geen belangstelling bij bouwers en aannemers om te investeren in deze Hongkong-stijl kippenhokken en ook huurders staan niet te trappelen. Daarnaast moeten nieuwbouwprojecten soms lang wachten op water- en elektra aansluitingen.

Verder gooien de stikstof-hoax, PFAS-idiotie en Natura2000-dogmatisme roet in het eten, om over de duizenden hectares aan windmolens en zonnevelden maar te zwijgen. En ondertussen met miljardensubsidies voor biomassa lekker bomen opfikken. Gemeenten moesten woningplannen stilleggen wegens bezuinigingen van het rijk op hun inkomsten of proberen via hogere grondprijzen de schade alsnog goed te maken. Waardoor nieuwbouw weer wat duurder wordt…

Ondertussen doet De Jonge een greep in de portemonnee van huishoudens met een AOW-uitkering. Zij krijgen straks minder huurtoeslag als plannen van het kabinet doorgaan. Daarvoor waarschuwt de Seniorencoalitie, een koepel van ouderenorganisaties. Volgens deze club treft het een groep ouderen die qua inkomen al erg kwetsbaar is. Ondanks dat vier op de vijf betrokken huishoudens er volgens de berekeningen op vooruit zou gaan, zijn huurdersvereniging Woonbond, corporatiekoepel Aedes én de Vereniging Nederlandse Gemeenten zeer kritisch.

Zij verwachten dat de groep die er juist in koopkracht op achteruit gaat, zal oplopen tot 500.000 tot 700.000 huishoudens, veel meer dus dan waar de minister van uitgaat, omdat geen rekening is gehouden met nieuwe huurders en verhuizers (die vaak hogere huren gaan betalen). Wie een huur heeft van 550 euro of meer gaat er in het nieuwe systeem op achteruit. Deze alleenstaanden en gezinnen kunnen dit geld niet missen, vrezen de organisaties.

Vermogenstaks
Niet alleen de huurders moeten bloeden. Er zijn plannen voor een vermogenstaks voor woningeigenaren die hen op den duur duizenden euro’s per jaar extra kosten. Een commissie kwam onlangs richting het kabinet met voorstellen om vermogens in Nederland af te romen, waaronder een vervijfvoudiging van het eigenwoningforfait en de snellere afbouw van de hypotheekrenteaftrek.

Omdat de vermogenstaks in het voorstel wordt berekend op basis van de eigen woning, moet elke woningeigenaar betalen. Dat kost een starter met een appartement van 250.000 euro al snel 1200 euro per jaar, en dat loopt gestaag op tot 5000 euro per jaar voor een woning met een waarde van 8 ton. Wie braaf op aandrang van de overheid zijn hypotheek had afgelost zit ook met gebakken peren. Werd ooit het ‘eigen huisbezit’ geprezen, nu wordt het een melkkoe.

Resumerend: faalhaas De Jonge is – zo blijkt uit alles – vastbesloten om met steun van het WEF-Schwabinet het leven van veel Nederlanders zo onaangenaam mogelijk te maken, zoals hij eerder tijdens de COVID-periode al heel effectief deed. In meer bureaucratie en ambtelijke papieren plannen kunnen mensen niet wonen, bloemschoen!