De hele wereld lijkt gek geworden. Dat is dan de westerse wereld, want dat is nu eenmaal ons referentiekader. En dat impliceert al dat wij onze waanzin aan anderen menen te kunnen opleggen. Maar eerst aan onze medeburgers! Dit land is gestoord.

Afgelopen week kreeg je de berichten dat na Utrecht ook de Amsterdam en de NS aan de genderneutrale hysterie deelnemen. Alle waarneembare activisten zijn dan ook min of meer hetero schijnende politiek gemotiveerde lawaaimakers. En zoals dat gaat met politiek gemotiveerde lawaaimakers: het tot stand komen van iets is belangrijker dan dat er iemand mee geholpen is. Uiteindelijk gaat het om het uitdragen van daadkracht. Daarna kunnen we weer over tot de orde van de dag.

En het kwam allemaal zo geweldig goed uit, aan de vooravond van de Amsterdamse Gaypride. Had de burgemeester ook nog iets om zich door hen over te laten toejuichen. Tegengas is dan ook verboden: het zou eens iemand kunnen kwetsen. Dat is overigens geen kwestie van zeggen: normaal doen, maar vooral een pleidooi voor mensen die zichzelf èn anderen accepteren voor wat ze zijn. Dat dat ongewenst blijkt geeft aan dat dit eerder een politiek gemotiveerde beweging is dan dat zij een probleem adresseren wil.

Vrijdagavond zette de NOS op haar site nog een klein artikeltje dat onder normale omstandigheden het geheel van de week daar zou hebben moeten relativeren. Het groef de fundamenten onder de hele betitelingsproblematiek van afgelopen week weg, door de basis van alle heisa eens nader te bekijken. Maar in plaats van dat men dit veel eerder onderzocht of plaatste, verscheen het bij onze staatsomroep pas op vrijdagavond om 22:55 uur: de grafkelder van èlke berichtgeving. Het was het rustige en relativerende geluid dat de afgelopen weken zo node werd gemist: de groep die last heeft van man/vrouw-aanduiding is nooit onderzocht. Een tamelijk vernietigende kop, die het artikeltje meer dan waar maakte.

In de berichtgeving van de laatste tijd hierover haalden verschillende media, waaronder de NOS, en belangenorganisaties hetzelfde onderzoek aan. Daarin staat dat 5,7 procent van de mannen en 4,0 procent van de vrouwen zich niet helemaal man of vrouw voelt. Vaak wordt er ook bij gemeld dat die groep niet een hokje geduwd wil worden.
“Maar zeggen ‘dit is de groep die last heeft’ is écht te kort door de bocht”, zegt Lisette Kuyper. Zij voerde het vaak geciteerde onderzoek naar transgenders uit voor kenniscentrum Rutgers.

Wat het journalistiek gezien nog erger maakt is de flinterdunne basis en het kritiekloze accepteren van wat je verteld wordt door een belangengroep:

Het onderzoek kwam langs in een citaat van een woordvoerder van het COC. Hij zei tegen de NOS: “Uit onderzoek blijkt dat 4 procent van de Nederlanders zich niet man of vrouw voelt en niet in een hokje geduwd wil worden”.

De kuddegeest
Dat belangengroepen graag strooien met cijfers die hun mening ondersteunen is een bekend gegeven. Iedereen die zichzelf serieus nemen wil moet dat beseffen aleer er over te publiceren/in mee te gaan. Tenzij je natuurlijk een onbenulpoliticus bent die bij een staatsbedrijf geparachuteerd is, zoals Rogier van Boxtel.

Andere media gebruikten het ook, zoals dagblad Trouw die schreef: “4 procent van de Nederlandse vrouwen en 5,7 procent van de mannen in Nederland [voelt] zich niet thuis in het hokje man of vrouw”.

Als Jantje in de sloot springt, doe jij het dan ook? Je beroepen op de journalistieke kuddegeest is misschien wel het slechte excuus ooit.

Kuyper zegt te begrijpen dat belangenorganisaties graag de percentages gebruiken om aan te geven hoe groot de groep is. “En ik zeg niet dat er geen mensen last van hebben, maar je kunt het niet zomaar een op een zeggen op basis van mijn onderzoek.” Volgens Kuyper, tegenwoordig werkzaam voor het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP), is simpelweg nooit onderzocht hoe groot de groep is die last heeft van de aanduiding man-vrouw.
“4 procent van de Nederlandse vrouwen en 5,7 procent van de mannen voelt zich zowel van de ‘andere sekse’ als de ‘eigen sekse’, maar schrijven dat zij last hebben van hokjes is een te grote stap. Er is niet gezegd dat zij problemen hebben als er bijvoorbeeld ‘beste dames en heren’, wordt omgeroepen in de trein.”

En nu?
Gaan de instituties die nu al genderneutraliteit hebben aangekondigd beschaamd met de staart tussen hun benen terug hun eigen closet in? Welnee, zo werkt het niet in dit land. Hoogstens zou kunnen worden voorkomen dat het in het Regeerakkoord komt. Wat dat betreft was het wel een fijne gedachte dat Pechtold elders en met andere dingen bezig was.