Het woord is al een tijdje in de ban in Den Haag, maar dat de koopkracht van de bevolking alsmaar achterblijft is eindelijk herkend als politiek probleem. Derhalve wapperen er nu vingers, om vooral de eigen verantwoordelijkheid af te schuiven.

Dat er met de koopkracht een loopje wordt genomen als de premier zijn neus weer eens oprekt door het te hebben over inkomensgroei heb ik al eens vaker betoogd. Maar zelfs als Rutte door de RvS terecht gewezen wordt zwijgt de staatsomroep, dus dan weet je het wel.

Maar bij de VVD heeft iemand gemerkt dat de wrok tegen de partij is gegroeid vanwege wat zij aanricht. Nu gaat Rutte dus dreigen dat het bedrijfsleven (indirect weer, maar niet mis te verstaan) toch ook moet opdraaien voor de kosten van de klimaathoax. Want dat is uiteindelijk waar in Nederland alle overschotten heen gaan. En naar zaken als de biologische landbouw, en naar wat al niet. In ieder geval niet naar de burger – de pinautomaat van de politiek. Daar wordt het weggehaald.

Het gaat dan ook niet alleen om het achterblijven van de lonen (hoewel ook wel degelijk), maar om de manier waarop de overheid die lonen in hoog tempo afroomt zodra er iets bijgekomen lijkt. De BTW-verhoging van begin dit jaar was werkelijk de moeder van alle financiële stunts die Rutte cs hebben uitgehaald. Misschien met uitzondering van het pensioenakkoord dat de vakbonden zich door de strot lieten wringen.

Van de werkgevers kun je nog zeggen dat het hun eerste verantwoordelijkheid niet is. Dat is ietwat dubieus, maar bij lange na niet zo als wat Rutte er uitgooide dit weekend. Die op een bekende maar niet bij zijn partij passende toon plotseling de vakbondsman ging uithangen. Geloofwaardigheid is na negen jaar premierschap niet meer van belang, zoveel is wel duidelijk:

“Maar het enige wat echt stijgt in die grote bedrijven zijn de salarissen van de topmannen, niet de cao’s. Die gaan onvoldoende omhoog en dat vind ik niet acceptabel”

Het meest ergerlijke aan Rutte nu is dat hypocriete vingertje:

Rutte zei in zijn toespraak voor de VVD-leden dat het helemaal mis gaat. Hij noemde het een ongeschreven regel dat het als het met grote bedrijven goed gaat het ook goed gaat met het personeel.

Hij wel. Zullen we het dan maar niet over dividendbelasting hebben, Mark? Politiek zijn de inkomens een bron van onrust aan het worden. Dat de regering direct weerwoord kreeg laat ook al zien dat ook de werkgevers zich bewust zijn dat de stemming in het land om slaat:

Wel wijzen ze erop dat de cao-lonen nu flink stijgen: gemiddeld met bijna 3 procent. “Het is lang geleden dat we deze stijgingen hadden”. De werkgevers geven naar eigen zeggen inmiddels ruim loonsverhogingen, maar de middengroepen schieten er netto weinig mee op. Dat komt volgens hen doordat mede door het kabinetsbeleid ook de prijzen en de collectieve lasten stijgen.

Zelfs bij de staatsomroep klinken enige kritische geluiden:

Politiek verslaggever Wilma Borgman van de NOS noemt de uitspraken van Rutte heel opmerkelijk. “Een liberale premier die tegen het bedrijfsleven blaft. Dit kabinet stelt keer op keer koopkrachtstijgingen in het vooruitzicht en keer op keer blijken die tegen te vallen. Rutte zal toch iets moeten. Bovendien is dit ook een reactie op de hele discussie over de afschaffing van de dividendbelasting. Toen kreeg het kabinet steeds de kritiek dat het er alleen maar zit voor het bedrijfsleven. Daar zijn deze uitspraken een antwoord op.”

Nadat het kalf verdronken werd dempt men de put niet eens, maar begint een discussie over wie er schuld aan draagt. Zodat Nederland met een gerust gevoel op vakantie kan en denkt dat het in september toch wel weer goed komt als de begroting wordt gepresenteerd. Wie al wat langer mee loopt weet beter. Al was het maar omdat de randvoorwaarden van de begroting al door de EU moeten zijn goedgekeurd, en Prinsjesdag tegenwoordig niet meer is dan modern volksvermaak voor gepensioneerden die hoopvol de koning toezwaaien over zaken die 4 maanden daarvoor al zijn geregeld. En in 2020 is de ruimte voor verhogingen op aldus de ECB in september jl.

Het wachten is niet op Rutte die dingen ‘eerlijker gaat doen’, maar op zijn vertrek. Dat wordt dit najaar verwacht, en de VVD hoopt nu dit issue over de verkiezingen heen te kunnen tillen zodat er weer vier jaar aan hun mandaat kunnen worden vastgeplakt.