Afgelopen woensdag was EC-voorzitter Juncker op bezoek in het UK als prelude op de Brexit-onderhandelingen. Hij dineerde in Downingstreet 10. Dat leek een weinig opzienbarende gebeurtenis getuige het bulletin na afloop.

The UK Government described the meeting on Wednesday as “constructive,” saying the pair discussed other international issues in a “useful working dinner,”

Niets blijkt nu minder waar, als we mogen afgaan op wat de EC heeft laten lekken. Zondag verscheen in de Frankfurter Algemeine Zeitung (een Duitse ‘kwaliteitskrant’) een vernietigende recensie van het gesprek:

Juncker is cited as: “I leave Downing Street 10 times more sceptical than I was before,” claiming Mrs. May had unrealistic expectations about the length and process of negotiations. The morning after the meeting, Mr Juncker called German Chancellor Angela Merkel and reportedly said Ms May “lived in another galaxy” and was “deluding herself”.

May had Juncker namelijk verteld dat er in geen enkel EU-verdrag iets werd gezegd over de prijs van lopende projecten die de vertrekkende lidstaat nog zou moeten voldoen. Juncker moet zo ongeveer een hartinfarct hebben gekregen: de EU eist nog circa €60 miljard (conservatieve schatting, pun intended) van de Britten. Hun aandeel in eerder overeengekomen EU-projecten waar Londen haar goedkeurende stempel op had geplaatst.

The PM reportedly insisted on discussing other world problems as well as Brexit and refused to accept that the UK owed the EU billions of euros, saying there was no such demand in EU treaties. She was told in response that the EU was “not a golf club”.

De ironie wil dat May ongetwijfeld gelijk heeft: in haar arrogantie heeft de EU nooit overwogen dat een lidstaat het zou wagen de EU te verlaten. We hebben al eerder gezien dat er geen enkele voorziening of regeling was getroffen waarop men kan terugvallen – alles moet daarom nu werkende weg worden uitgevonden en bepaald. Formeel is er dus geen verhaalsrecht.

Wèl de zekerheid dat de lidstaten die blijven binnenkort een verdragsaanpassing zullen moeten goedkeuren, waarin ongetwijfeld draconische straffen op uittreding worden gecreëerd. Door ervaring wijs geworden zeg maar. Het wordt ongetwijfeld nog bijzonder interessant te zien wie daartegen het hardst zullen tegenspartelen – met het oog op toekomstige uittredingen.

Dit alles garandeert niet alleen een keiharde Brexit op een zo kort mogelijke termijn, maar bovendien een soort van EU-faillissement op de middellange termijn – tenzij de lidstaten bijspringen natuurlijk. Dat zal er voor gezorgd hebben dat ook Angela Merkel zich donderdag verslikte in haar ochtend-knäckebröt:

“I have to put it in such clear terms because unfortunately I have the feeling that some in Britain still have illusions,” she said. “But that would be a waste of time.”

Het probleem voor de EU-bonzen is dat gezien de bestaande verdragen alles wat het UK besluit alsnog bij te dragen technisch gezien een aalmoes voor een behoeftig achterblijvende gedumpte partner is. Het is een troefkaart die kennelijk even onverwacht was als een botje in een ganzenleverpastei.

Als de Britten gelijk hebben is er dus geen enkele reden voor uitgebreide onderhandelingen over de voorwaarden voor hun vertrek, en gaat het alleen over een toekomstig handelsverdrag, de formaliteiten van het afbouwen van gezamenlijke regelingen – dat alles in goed toekomstig nabuurschap. Een eventuele afkoopsom is in die optiek niet meer dan ‘goodwill’.

Dat dit een fundamenteel andere visie is op wat de onderhandelingen zouden inhouden behoeft nauwelijks een betoog. Als dit nog een paar maanden zo door gaat, vertrekt op een dag het UK zonder verdere argumenten en begint het met importheffingen. Dan staat de EC helemaal in haar hemd. Het zal voor heel de EU leerzaam worden te zien waarmee de EU schermen gaat bij deze onderhandelingen. Maar dat het met de onderlinge eensgezindheid van de 27 achterblijvers snel zal zijn afgelopen is geen moeilijke voorspelling.

 

Het algemeen gehoorde discours uit EU-kringen werd afgelopen dagen door de MSM kritiekloos gevolgd, maar als je even nadenkt besef je dat May formeel meer gelijk zal hebben dan Juncker cs. Het verandert een aantal zaken heel erg. Het is dan ook geen wonder dat ook de Europese MSM even tijd nodig hebben om door te laten dringen wat het betekent als het UK geen cent meer bijdraagt, behalve als afscheidsgift. Te wijten aan de immense domheid van de bewierookte generaties EU-bestuurders die Jucker & co voor gingen.