De staatsomroep onderneemt nu een werkelijk totaal waanzinnige actie. De bezorgdheid om “onze jongens” die strijden in Syrië slaat werkelijk alles. Haat voor jihad ontbreekt.

Hun advocaten, nooit te beroerd voor een subjectieve tearjerker, zeggen het volgens de NOS als volgt:

Nu terreurgroep Islamitische Staat in Raqqa en Mosul grote verliezen lijdt, willen meerdere jihadstrijders terugkeren naar Nederland. Advocaten die hen bijstaan, zeggen dat tegen de NOS. Het is volgens de advocaten echter moeilijk om weg te komen uit het strijdgebied.

Reuze zielig. Waarom gingen ze naar Syrië? Om niet-moslims te vermoorden, Yezidi-meisjes als seksslavin te gebruiken en hier en daar een hoofdje af te snijden. Maar het blijven ‘onze jongens’, dat wel.

Je moet de NOS eens horen over historische gebeurtenissen: verstand hebben ze er niet van, context doet er niet toe, maar schuldig zijn we. Nee, dan ‘onze jongens’ in Syrië, dat zijn kerels van stavast. Daar had die De Ruyter een puntje aan kunnen zuigen. Of zoiets.

“Terugkeerders riskeren wraakacties van IS”. Jankjank, piep krijs. Je verwacht het gewoon niet. Zó zielig. Ze hebben hun paspoort in moeten leveren, zodat ze moeilijk over de Turkse grens kunnen komen. Oh? Bestond dat probleem op de heenreis niet? Of controleerden onze Turkse bondgenoten eerst hun reisdocumenten alvorens hen alsnog de jihad in te laten gaan? Het is weer fraai.

Het is niet altijd onwil dat de verdachten in Nederland niet bij hun rechtszaak zijn in Nederland. Dat de rechtbank de zaak aanhoudt is niet eens volkomen vreemd – zaken bij verstek worden in ons land bij latere aanwezigheid altijd alsnog over gedaan, dus dit scheelt weer werk. Wat nog meer werk zou schelen is als ze gewoon zouden sneuvelen.

Ze wilden toch naar Syrië om te vechten? Dan kun je nu eenmaal sneuvelen: zo’n maandenlang verkracht Yezidi-meisje steekt nog wel eens een mes in je ballen, niet iedereen laat zich even graag onthoofden en er schijnen zelfs mensen te zijn die terugschieten. En dan die Russen: wat een tuig! Voor je het weet heb je een overjarige bom uit de Koude Oorlog op je knar.

Uit alles dat je hier ziet rijst een beeld op van een stelletje tuig dat niet te beroerd was om zich te misdragen, maar geen deel wilde hebben aan de consequenties van hun daden. Lekker terug naar Nederland om een paar jaar in een comfortabele cel te zitten en dan in familiekring nog jarenlang de held uit te hangen. Wollah!! Maar dan moeten ze je vanuit Nederland wel komen redden – je verwacht immers niet anders??? Voor als U denkt dat ik overdrijf:

Een van de mensen die naar eigen zeggen terug willen, is de Arnhemmer Marouane B. Hij is een van de tien verdachten die in Rotterdam terechtstaan. Volgens zijn advocaat Barbara Klunder probeert hij het gebied te verlaten, maar is onduidelijk of dat gaat lukken. “Ik ga er vooralsnog van uit dat hij zijn zaak zal bijwonen, maar weet niet hoelang dat gaat duren. Zijn veiligheid staat voorop.”

Uit alles wat hier staat spreekt de onwijsheid om dit tuig niet direct na bewezen vertrek te denaturaliseren: willen we niet, kennen we niet, moet niet meer binnen kunnen ook. Opgerot zijn ze een zegen voor ons land, en als de familie hen mist gaan ze maar in Raqqa herenigen. Maar als ze terug komen hebben we geen idee van a) wat ze daar hebben uitgevreten en b) wat ze in ons land nog kunnen aanrichten. En dan hebben we het nog niet gehad over dat eeuwige geschijnheil over hun eigen onschuld – vanuit islamitisch perspectief:

Voor het geval dat B. om het leven komt voordat hij het strijdgebied uit is, heeft hij een open brief geschreven, gericht aan de Nederlandse rechtbank. Hij zegt erin dat hij onschuldig is, omdat hij zijn leven heeft gegeven om anderen te beschermen. Die onschuld zegt hij in Nederland te willen bewijzen in een eerlijk proces.

Uhuh. Maar! Vervolgens eerst de smoes, daarna de erkenning:

“Een aantal jaren geleden ben ik met een broeder naar Syrië vertrokken”, schrijft hij. “Ik ben erheen gegaan om de kinderen, vrouwen en mannen te helpen die worden geterroriseerd door de tiran Assad.”
B. erkent dat hij zich in Syrië “als soldaat” heeft aangesloten bij een strijdende partij. Hij bevestigt noch ontkent dat het gaat om Islamitische Staat. Maar op zijn Facebook-pagina zijn verwijzingen naar deze terroristische organisatie te zien.

En die families maar trots op hen zijn. Wie in Nederland meegaan in het discours dat deze mensen terug kunnen komen zijn medeplichtig aan wat ze in ons land nog zullen aanrichten. En niet alleen in fysieke zin, maar ook nog de invloed op toekomstige generaties van jongs af aan geïndoctrineerden.

Zet het scheerapparaat maar alvast klaar.