De vervanging van Mario Draghi als hoofd van de ECB kon maar beter niet door een Française gebeuren, zei Toon Kasdorp vorig jaar met vèr een vooruitziende blik. En wie kregen we? Christine Lagarde, een Franse politica met weinig echte bancaire ervaring.

Dat Draghi een competente voorzitter is van de ECB zal niemand ontkennen, maar toch kun je een vraagteken zetten bij het besluit om een Italiaan aan het hoofd te stellen van de Frankfurter centrale bank. Het zijn vooral zijn eigen land en andere zuidelijke landen die in de financiële problemen zitten en een voorzitter uit het noorden van Europa zou daar, denk ik, harder tegen optreden.

Om dezelfde reden lijkt het me geen goed idee om een Française voorzitter te maken van de Europese toezichthouder op banken. Als nationale belangen een grote rol spelen en de regering van Frankrijk is niet in staat om noodzakelijke hervormingen door te voeren, dan is de druk op zo’n voorzitter wel erg groot.

Zoals fractievoorzitter Halbe Zijlstra van de VVD bij Buitenhof stelde, staan we aan de vooravond van grote veranderingen in de wereld. Een nieuwe bankencrisis kunnen we ons niet veroorloven en de toezichthouders van de banken horen zich voorlopig maar met een ding bezig te houden en dat is hoe maken we het Europese systeem van banken crisis proof. Speciale nationale belangen kunnen we daar niet bij hebben.

Politiek correcte benoemingen zijn vooral een hinderpaal op de weg. In die nieuwe toezichthouder horen een stel hele briljante mensen te zitten. Mensen met ervaring uit het verleden, die goed liggen in de Europese politiek hebben we niet zo nodig, mensen met erg veel inzicht wel. Dat het anders zal moeten met die banken dan tot nu toe lijdt geen twijfel.

---

Dit artikel verscheen al eerder op het Blog van Toon Kasdorp.