Griekenland weigert asiel aan gevluchte Turkse soldaten
Bij de mislukte Turkse coup in juli vluchtten ook acht Turkse militairen met een helikopter naar Griekenland. Hen wordt nu asiel geweigerd.
De helikopter is al geretourneerd, maar de traditionele vijandschap tussen Turkije en Griekenland stelt het regime-Erdogan in staat om maximale druk op het buurland te zetten. In een poging de onberekenbare dictator van het buurland nog enigszins tegemoet te komen, heeft het Griekse hooggerechtshof nu besloten dat in ieder geval drie van hen door de Griekse regering moeten worden uitgeleverd. Ondanks de dreiging van de doodstraf die hen wel degelijk boven het hoofd zal hangen als het aan Erdogan cs ligt.
Al in september oordeelde een Griekse rechter dat een aantal van de asielvragers aan Turkije mocht worden uitgeleverd. Het Griekse hooggerechtshof lijkt nu dezelfde mening toegedaan, en ziet geen problemen met mensenrechten.. Wat dit ietwat merkwaardig maakt, zijn de uitspraken die sindsdien door het Turkse staatshoofd zijn gedaan. De kans op de doodstraf is voor deze mensen niet denkbeeldig – en als die wordt uitgesproken is de kans op uitvoering gezien alle ophef in Turkije de laatste maanden niet gering.
Overigens ontkennen de officieren die Griekenland nu deporteren wil hun betrokkenheid bij de coup in alle toonaarden. Nu het Griekse hooggerechtshof heeft gesproken – en een aantal van de gevluchte militairen wel degelijk asiel toestaat – heeft het er veel van weg dat het Griekse hooggerechtshof de hete aardappel daarmee doorschuift naar het Europese hof, de laatste beroepsinstantie waar de officieren hun uitlevering nog kunnen aanvechten.
Als dat Europese Hof bepaalt dat geen van de officieren mag worden uitgeleverd vanwege het lot dat hen mogelijk in Turkije wacht, kunnen de Grieken in ieder geval hun handen in onschuld wassen. Met alle waanzin die het Turkije van Erdogan het afgelopen jaar heeft uitgestraald is dat geen vreemde aanpak, moet je eerlijk vermelden. De asielellende speelt ook nog steeds, en Griekenland vormt het front dat door Europese instanties al buitenproportioneel onder druk wordt gezet. Dat men die Europese instanties nu een ongewenste beroepszaak toeschuift is een zekere vorm van gerechtigheid. Dat het ongetwijfeld de spanningen tussen EU en Turkije weer verder zal doen oplaaien moeten we maar voor lief nemen. Met de wijsheid van nu is het eenvoudig treurig dat die Turkse coup niet is geslaagd.
Heb je eindelijk met echte vluchtelingen te maken, stuur je ze terug….
Helaas is de coup inderdaad niet geslaagd,indien echter wel, dan zouden wij nu met een kwijlende geitenneuker op een azc opgezadeld zitten met in zijn kielzog een kolonie kalifaatratten. Elk nadeel heb sjun voordeel.
Zucht…zo jammer wat er in Europa gebeurt. Griekenland moet geraffineerd aan het werk gaan omdat het niet alleen Turkije maar ook EU niet meer vertrouwt.
In plaats van eenheid staan de lidstaten verder dan ooit van elkaar.
Die hele, zogenaamde “coup” was een grote ‘false flag’ – operatie van de islamo-fascistische
dictator Erdogan; net als bijv. de diverse bom-aanslagen en ander geweld; enz enz, enz.
In Turkije gebeurt niets zonder dat Erdogan er opdracht toe geeft / het toestaat.
Erdogan weet dat Obama hem altijd steunt : sunni – moslims ,
en dat die “EU” machteloos is, aan waan-ideen lijdt en in wezen suicidaal is.
Taal is de voertuig van de geest. Orwell had dat goed begrepen met zijn begrip ‘nieuwspraak’.
Het hele asielgebeuren is ooit eens begonnen als humaan systeem voor mensen die ‘politiek asiel’ zochten.
Het was ooit bedoeld om in gedachten de joden in de aanloop naar de tweede wereldoorlog en hier een goed heenkomen zochten en botweg geweigerd werden in het vervolg een veilige schuilhaven te kunnen bieden omdat zij in hun thuisland (Duitsland) vervolgd werden om hun joodszijn. Die veilige vluchthaven werd hen in de jaren ’30 van de vorige eeuw nog bruut onthouden door onze overheid-zonder-wie-de-zon-nooit-schijnt. Opzouten ! Rot op naar je eigen land.
Dat begrip -politiek asiel- werd in de jaren ’60 van de vorige eeuw enthousiast ontdekt door volgelingen van de Frankfurter schule. Het werd toen al in strijd met het gelijkheidsbeginsel ingezet. Linksen uit Chili die op de vlucht waren voor rechts waren hartelijk welkom. Rechtsen uit Cuba konden doodvallen.
Tegenwoordig is dat mechanisme versterkt. Zuid-Afrikaners bijvoorbeeld die vrezen voor hun leven omdat zij blank zijn en omdat plaasmoorde een middel is waarmee je snel in rangen kunt stijgen in het ANC kunnen opzouten. Die krijgen geen politiek asiel. Ze worden vervolgd op grond van hun ras, en niet op politieke gronden is dan de onnavolgbare redenering van onze rechtsstaat-zonder-wie-de-zon-nooit-schijnt.
En staat de deur met een -welkom- matje ervoor voluit open voor lui die de Frankfurter schule nodig heeft. Waarbij het opvalt dat het woord “politieke” uit het begrip “asielzoekers” tegenwoordig geheel verdwenen is. Het woord “asielzoeker” is ontdaan van de politieke lading die dit begrip een kleine 40 jaar geleden nog had, en ook toen al selectief was.
Deze weigering van Griekenland toont de deceptie in al haar brutaliteit. Er is nog heel veel niet duidelijk over die zogenaamde coup in Turkije. Er zijn aanwijzingen dat het geheel in scene is gezet door het regime Erdogan die hiermee zijn greep op het staatsapparaat absoluut heeft gemaakt.
Als er iemand al aanspraak zou kunnen maken op de titel ‘politiek vluchteling’ dan lijken mij dat deze militairen wel. Hen hangt de doodstraf boven het hoofd, dan heb ik het nog niet eens over de situatie in Turkse gevangenissen.
En hen wordt dus door EU lid Griekenland politiek asiel -of gewoon asiel- geweigerd. Terwijl er afgelopen jaar minstens 1 miljoen mensen binnenkwamen die op die titel geen aanspraak kunnen maken en die met alle égards verwelkomd worden door zingende meisjeskoren. Hoeveel analfabeten daarbij zitten durf ik niet te zeggen, maar ik veronderstel dat er niet 1 bij is die zelfs maar 1 keer in zijn leven een politiek pamflet gepubliceert heeft in zijn schoolkrant.
Asielzoekers.
Politiek asiel.
Taal is het voertuig van de geest.
Het zal aan mij liggen, maar ons collectief voertuig staat met panne langs de weg. Onderwijsvernieuwingen van dezelfde periode hebben ervoor gezorgd dat we niet meer zelf een storingsdiagnose kunnen stellen En dat het benul dat je dan naar een hulppost kunt lopen totaal verdwenen is.
En dat kan niet gezegd worden van de asielzoekers. Vluchtelingen. Migranten. Hoe je ze ook noemen wilt. Had ik al gezegd dat taal het voertuig is van de geest ?
Wie is John Galt is een leuke vraag uit de literatuur.
Wie was Winston Smith zou ik eraan toe willen voegen.