Gelijkheid. Zo’n mooi woord, en zoveel misconcepties die er uit voort komen. De VN kwam gisteren met een ‘allemaal even arm’-verhaal.

De secretaris-generaal van de VN kwam gisteren met een volledig geflipt verhaal. Lees onderstaand stukje Teletext eerst rustig, overdenk het en lees daarna verder.

Dat de ene groep harder wordt getroffen dan een andere is niet altijd te voorkomen, maar de VN lijkt daar – getuige het bovenstaande – niet van uit te willen gaan. De “onderdrukkende maatregelen” waarvan hier sprake is kan maar één ding betekenen: het sluiten van grenzen kan sommigen schaden, dus moeten alle grenzen weg.

De VN publiceerde het verhaal van Guterres. En het is net zo onwerkelijk als het via Teletext al klonk.

The COVID-19 pandemic is a public health emergency — but it is far more.
It is an economic crisis. A social crisis. And a human crisis that is fast becoming a human rights crisis.

Leidend tot:

Today, I am releasing a report highlighting how human rights can and must guide COVID-19 response and recovery.

Hoe zóuden we zonder kunnen? Dat tegelijk de VN tegelijk een oproep deed om de ontwikkelingslanden een biljoen aan schulden kwijt te schelden zal wel weer toeval zijn?

For weeks, the United Nations, International Monetary Fund, and World Bank have stated the only solution for emerging market economies severely damaged by the coronavirus outbreak is a “debt jubilee.”

Zoiets klinkt altijd mooi als het je eigen geld niet is. Dat die schulden ooit zijn aangegaan en waarvoor zou ook een punt van overweging dienen te zijn, maar daarover zul je Guterres niet snel horen.

Wie het hem wil horen zeggen kan hieronder terecht:

Multilateralism is about confronting shared threats like #COVID19 and seizing opportunities together.

We now have the chance to build back better than in the past, and work together for a healthy, equitable, peaceful and more sustainable future for all.#DiplomacyDay pic.twitter.com/Dp8H1L9aZW

— António Guterres (@antonioguterres) April 24, 2020

Aan dit verhaal zitten twee kanten, die beide door Guterres niet worden begrepen als hij zegt:

He warned that with “rising ethno-nationalism, populism, authoritarianism and a push back against human rights in some countries, the crisis can provide a pretext to adopt repressive measures for purposes unrelated to the pandemic.”

a) mensen hebben een sterke drang tot zelfbehoud, die zich in noodsituaties ook wel eens uit in een vorm van egoïsme.

b) anderzjjds is het sluiten van grenzen geen onmenselijke maatregel, maar eenvoudig een vorm van quarantaine en dus van gezond verstand.

Wat dat met gelijkheid te maken heeft? Precies niets. Dat is waarom dit verhaal eerder een vorm van casuïstiek is dan een structureel verhaal waarmee de VN serieus de boer op kan. Voor de VN geldt dat kennelijk niet langer – waarmee de organisatie vooral bewijst niet meer te doen waarvoor zij ooit werd opgericht. Dat was in essentie mensen te helpen zelf hun zaakjes op orde te krijgen. Wat Guterres hier voorstelt is dat mensen van anderen mogen eisen hun problemen te komen oplossen. Dat is dan niet langer een vraag om een gunst, maar een eis en een verplichting.

in feite is Guterres betoog ook nog eens een adaptatie van een oproep uit februari die verder door de meeste mensen op deze wereld terecht werd genegeerd. Met de klimaathoax als breekijzer.

In February, Guterres issued a call to action to countries, businesses and people to help renew and revive human rights across the globe, laying out a seven-point plan amid concerns about climate change, conflict and repression.

Cultuurmarxisme, iemand? Dit is een klassiek pleidooi voor het afbreken van bestaande structuren om zo een betere wereld te kunnen bouwen. Waar hebben we dat allemaal ook al weer eerder gehoord?

---

Meer over gelijkheid en hoe wij er op dit blog naar kijken vindt u hier.