Gedachtenexperiment – als er ineens geen eurocritici meer bestonden
Mijn wortels liggen in de evangelische wereld. Lange tijd was daar een escapistische theologie van de koude grond over ‘het einde der tijden’ populair.
Naarmate het aantal evangelische gemeenten groeide, hun ledental toenam en de tijd vorderde, ontwikkelde ook de ‘evangelishe theologie’ door, dito opleidingen kregen een erkende hbo- of zelfs universitaire status. Visies op niet-kernzaken (de ‘behoudende’ kijk op de Persoon van Jezus en wat Hij betekent, stond en staat niet ter discussie) schoten intussen alle kanten op. Maar de traditioneel-kerkelijke wereld zat ook niet stil.
Door meer samenwerking, ondersteund door para-kerkelijke organisaties ontmoetten christenen uit allerlei kerken steeds vaker elkaar. Al was het maar omdat je alleen ‘samen’ erin slaagt om een jaarlijkse kampeerconferentie als Opwekking met 60.000 tot 70.000 bezoekers te organiseren. Verder is natuurlijk de Evangelische Omroep bekend. En, voor de ca. 40-plussers onder ons: campagnes onder het motto “Er is hoop” bereikten miljoenen huishoudens in het pre-internettijdperk. De bedenker van “Er is hoop“ overleed op 2 januari van dit jaar, na een ziekbed, aan darmkanker. Leo Habets (70), ‘bevorderd tot heerlijkheid’ en RIP.
In het klassiek-evangelische eindtijddenken zouden tegen het eind van de 20e eeuw, misschien begin 21e eeuw vele christenen ‘naar de hemel’ gaan zonder te sterven. Grof geschetst (er bestaan bínnen deze leer opties, zijpaden en varianten) voorziet de theorie in een zogenaamde Opname van de Gemeente, die voorafgaat aan de tweede komst van Jezus Christus naar de aarde. Deze laatste, Christus’ wederkomst, maakt iedere sterveling bewust mee. Maar de Opname zal resulteren in wereldwijde paniek. Chaos en verwarring zullen ongekend zijn. Honderden miljoenen mensen zijn ineens weg. Foetsie, pleite. Opgelost dankzij Eau d’Ollongren, de nieuwe uitvaarttechnologie? Of door welke nog door de wetenschap te verklaren oorzaak dan ook. Op het wegennet in de hele wereld zal ineens een doorbraak in zelfrijdende auto’s zijn, die helaas heel snel weer voorbij zal zijn… Boem is ho.
Vanuit en dankzij de chaos zal de wereld zich verenigen rond iets wat eindelijk een beetje op een wereldregering begint te lijken, die zich zal gaan verlagen tot censuur en totale controle over de samenleving. De Ultieme Dictatuur, die tegenstand noch tegenspraak duldt. Het adagium “Never waste a good crisis” zal gelden als nooit tevoren. Details over wat christenen (nog steeds) geloven aangaande wederkomst en de ‘voleinding der wereld’ zijn vrij gemakkelijk op internet te vinden.
De evangelische obsessie met ‘Brussel’
Hoe dan ook, een centraal punt in dit soort theologie is dat, met alle ‘ware’ christenen, ook de Heilige Geest uit de wereld zal verdwijnen. Immers, die Geest is aanwezig in de ‘harten’ van mensen die in Jezus wonen. Nu kan de duivel (“de overste van deze wereld”, zegt de Bijbel) helemaal zijn gang gaan! Verder is er vanouds een evangelische obsessie met de Europese Unie. Amerika heeft zich teruggetrokken van het wereldtoneel (Trump, iemand? MAGA, iemand? NAVO, iemand?). Machten verder weg (China met name) vervullen hun rol (met militaire overmacht) op een later tijdstip in het scenario, kort voor het absolute einde.
Waar of niet waar, plausibel of je reinste flauwkul, oprecht aangehangen of tenenkrommend egocentrisch, ja, sektarisch zelfs, verleidde dit geloof mij deze week tot een even simpel als indringend gedachtenexperiment, ook in omgekeerde zin. Hoe zou het zijn als de Eurocraten en ‘belangrijkste’ Europese regeringsleiders, Guy Verhofstadt en #Mercron voorop, niet bestonden? Maar dus ook: wat als er geen eurosceptische christenen en andere eurokritische geesten meer over waren?
Ja, evangelisch-christelijke eschatologie had (en heeft) simplistische en speculatieve trekken, met een focus op de westerse wereld, de angelsaksische zelfs, en weinig aandacht voor hoe toegewijde christenen in het Zuiden de Bijbel lezen. Bovenstaande gecomprimeerde weergave maakt het imago van zo’n evangelisch model er natuurlijk niet beter op. 😉 Maar toch: die sterke aandacht voor ‘Brussel’ en de ideologie daarachter lijkt zo gek nog niet als je berichtgeving over het streven naar een Europees leger tot je neemt:
EU chief [sic – DK] Guy Verhofstadt hailed Emmanuel Macron’s and Angela Merkel’s renewed alliance arguing their efforts in creating a “new Europe” will allow the Brussels bloc to “stand up against Putin” with a stronger united military force.
The Belgian MEP praised the Franco-German renewed alliance with Emmanuel Macron’s and Angela Merkel’s signature to the Aachen Treaty on Monday. Mr Verhofstadt claimed the two leaders now “fully back a European army” and explained why it was important the European Union countries joined their military forces.
He tweeted: “Macron and Merkel now fully back a European army. That’s great news! I explained why we need it at the ALDE[1] Congress in Madrid.
En Emmanuel “Flashball” Macron verklaarde bij deze gelegenheid:
Our joint ambition should be that Europe becomes the new shield for the people against the new tumults in the world.
Eindelijk. Een echte doorbraak naar meer, meer, meer Europa! Tsjakka!
Daar komt nog bij dat er grote zorgen zijn om zaken waartegen zoiets als een Europees leger werkelijk zal worden ingezet. Het neerslaan van eventuele binnenlandse opstanden, valt dat uit te sluiten? Wanneer de (Franse) politie de #GiletsJaunes niet meer aankan? Europese ontwikkelingen gaan meestal niet bijzonder snel, maar wel gestaag. En ze beginnen in de hoofden van de machthebbers.
Berucht is een uitspraak van Jean-Claude Juncker, over de salamitactiek van de Eurocraten, die een voortdurende stroom voorstellen en plannen op de Unie loslaten. Ik parafraseer:
‘Horen we niets en ontstaat er geen grote ophef, dan gaan we door. We moeten immers door. Naar een ever closer union.’
Zo groeit de Toren van Babel 2.0 verder aan, al is het met enkele millimeters per dag.
Een ideologische component ten slotte die het eurostalinisme in de kaart speelt, als het al niet aan de basis daarvan ligt, is ‘neo-orwellianisme’: het herdefiniëren van politieke begrippen waardoor ideologische kaders (‘wanneer is iemand een rechts-extremist?’) kunnen verschuiven. Ook dat gebeurt zo nodig ‘salamistisch’ — plakje voor plakje en subtieler dan het introduceren van de newspeak zoals Orwell zelf die omschreef.
Nee, die klassiek-evangelische weerzin tegen de Europese Unie is zo gek nog niet. Van de leerstellingen van vroegâh toets ik alles en behoud het goede.
- Zowel VVD als D66 maakt deel uit van de ALDE-fractie in het Europees Parlement. Wie EP2019-lijsttrekker voor de VVD Malik Azmani stemt, krijgt Verhofstadt (en Sophie in ’t Veld van D66) er dus gratis bij. ALDE is goedkoper! Mark Rutte en Guy Verhofstadt zijn op deze wijze partijgenoten.
Uitzicht op het voorzitterschap van de EC en geen eurocritici meer. Frans Timmermans, de bekende Bourgondiër, zou van pure vreugde het ene vreetfestijn na het andere organiseren en wel zodanig dat het begrip obesitas geherdefinieerd diende te worden.
De gastronoom kon niet meer op zijn dikke benen staan, en er werd een speciale heftruck, gespoten in een blauwe kleur en voorzien van gele sterren aangeschaft om dikke Frans tussen zijn ignorante klapvee door te bewegen.
Ook kwam er een vacature voor een heftruckchauffeur/chauffeuse: liefst een vrouw, zwart, voorzien van hoofddoek dus praktiserend moslima, en met sterke affiniteit met het ‘holebi’ gebeuren. Salarisindicatie: € 12.000 bruto per maand, dat is netto hetzelfde bij EU-werknemers.