G7 – poging China te fnuiken en andere gedoemde besluiten
De jaarlijkse G7-top lijkt gedoemd. De G7 dit jaar in het Cornish St. Ives liet al zien welke kant het opgaat, en wat onhaalbaar zal blijken.
De G7 (VS, Canada, Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland, Italië en Japan) is een redelijk fossiele instelling. Zoals de staatsomroep er al echode:
China heeft uitgehaald naar de landen die de G7 vormen: “De dagen dat kleine groepjes landen mondiale beslissingen dicteerden zijn voorbij.” Het is een reactie op de aankondiging van de G7-landen om samen een blok te vormen tegen China, onder meer via een groot infrastructuurproject om ontwikkelingslanden te ondersteunen.
Dit type besluiten als antwoord op een politiek die al minstens 10 jaar door China wordt uitgerold is op zijn best pathetisch, maar waarschijnlijker is dat het bij vrome uitspraken blijft. Het kost een hoop geld waarvan maar de vraag is of dat er werkelijk zal komen, en van een deel van de Chinese inspanningen is nu al duidelijk dat het nooit zal werken. Moet de G7 dat gaan kopiëren? De verwelkoming van Joe Biden als ‘terug in de club‘ had meer relevantie. En inderdaad:
Sinds 2013 voert China wereldwijd allerlei infrastructurele projecten uit, zoals in Afrika waar havens en spoorwegen worden aangelegd. Dat plan heet de Nieuwe Zijderoute. Daarmee koopt China vooral invloed in landen die vaak rijk zijn aan grondstoffen. De G7 wil daar nu tegenwicht aan bieden, al zijn de details van het plan nog niet bekend.
Ook andere berichtgeving van de NOS leek eerder de spot met de conferentie te drijven dan haar heel serieus te nemen:
De G7 gaat meer doen tegen klimaatverandering, een miljard vaccins leveren aan ontwikkelingslanden en een blok vormen tegen de opkomende economische macht van China. Dat zijn de belangrijkste uitkomsten van drie dagen vergaderen in het Engelse Cornwall met de zeven grootste industrielanden in het Westen: de VS, Canada, Japan, Italië, Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Vanmiddag werd de slotverklaring (pdf) gepubliceerd.
De financiering van al die plannen werd door Frankrijk al geadresseerd met een voorstel dat de G7 hun goudreserves zouden verkopen. Dat dat niet gebeuren zal zult u niet als nieuws beschouwen, en dat is het ook niet. Veel meer dan een accentuering van gevoelde urgentie kon dat niet zijn. Realistischer was de cynische beschouwing over de relevantie van de club:
Posing as problem-solvers of the globe’s ills, the leaders of the so-called Group of Seven (G7) nations are gathered in an English seaside resort this weekend for an annual summit. It’s a spectacle that has lost any illusion of luster. Indeed, the gathering of such an elitist and effete group looks ridiculous against the backdrop of urgent global needs for cooperation and development.
A fawning media headline hailed the forum as “democracy’s most exclusive club”. How’s that for an absurd contradiction that inadvertently speaks of grotesque reality?
De slotverklaring was dan ook een illustratie van ommacht:
It appears the final G-7 communique on China was a bit watered down for Washington’s taste, after it become clear the Biden administration hoped to make the summit in Cornwall focused on China China China! …but the uncomfortable irony that remains is that the very parties at the G-7 table that are most reliant on Chinese trade (Europe) have proven themselves least willing to crack down on Beijing’s reach and influence.
De USA gaf tevoren dan ook al een eigen verklaring uit:
The White House statement said,
“The United States and our G7 partners remain deeply concerned by the use of all forms of forced labor in global supply chains, including state-sponsored forced labor of vulnerable groups and minorities and supply chains of the agricultural, solar, and garment sectors—the main supply chains of concern in Xinjiang” – in a clearly more direct statement containing a litany of specific Chinese violations.
Blinken had earlier claimed “largely agreement” on China among G7 leaders in Cornwall… but the competing Sunday statements tell a different story.
En zoals zo vaak tijdens dergelijke conferenties is het uitstralen van eenheid belangrijker dan het echt eens zijn:
On reported tension between Pres. Biden and world leaders at the G7 summit on countering China's global infrastructure initiatives, Sec. of State Antony Blinken tells @MarthaRaddatz: "What we have is largely agreement." https://t.co/bRcR04cdtm pic.twitter.com/UyG3YXcVCb
— This Week (@ThisWeekABC) June 13, 2021
Meer over de G7 in eerdere jaren met onze commentaren vindt u hier.
De G7 ,het jaarlijkse theekransje over de voortgang van de mondiale valutaoorlog.Compleet nutteloos.
De G7 is inderdaad heel gedateerd. Geen China, geen India, ik meen dat zelfs de Braziliaanse economie groter is dan de Canadese. Het lijkt me dan ook volkomen terecht wanneer Chinese officials opmerken dat een verzameling kleine landen de wereld niet kan besturen. Zeker wanneer de meeste ervan overduidelijk op hun retour zijn. Ik kan me dan ook niet goed voorstellen dat de rest van de wereld zich er wat van aantrekt. Met name het krankzinnige klimaatalarmisme, wat overal wordt bijgesleept en wat overduidelijk een vehikel is voor de uitbreiding van supranationale structuren. Nee, dit is niet de plek waar de globalisten hu marsorders uitdelen.
Voor zover dit instituut nog enig nut heeft, lijkt me het beter dat Nederland de plaats van Italië inneemt. Nederland moet immers structureel betalen voor de chronische tekorten in dat industrieland.