Frankrijk, Parijs – Stalingrad, en de moeilijke wijken
De situatie in Frankrijk loopt wel degelijk uit de hand op een manier zoals militairen eerder al vreesden. President Macron zet voluit in op ontkenning.
Over de nieuwe open brief aan president Macron, ditmaal van 2000 actieve militairen…
“Parijzenaren ontdekken de stadsguerrilla” luidde een kop vorige week in de Figaro. “In de Stalingrad-wijk worden mortiergranaten afgeschoten.”
Een moeder die anoniem wil blijven, vertelt: “Afgelopen nacht zijn mijn kind van drie en mijn baby van 4 maanden drie keer wakker geworden van ontploffende granaten.”
De hoofdcommissaris van Parijs, Didier Lallement, geniet enige faam als de man die de Gele Hesjes vrijwel wekelijks in elkaar liet hengsten,, maar dit probleem kan hij blijkbaar niet aan. Hij klopt zich wel regelmatig op de borst als drugsdealers ergens zijn weggejaagd, ook al duiken ze één week later en één straat verder steevast weer op. De nieuwe hotspot voor crack is de wijk rond metrostation Stalingrad, niet ver van het Gare du Nord. In de volksmond omgedoopt tot metrostation Stalingcrack…
De bewoners zullen het weten: ’s nachts zijn ze niet meer veilig op straat…
Vrouwen zijn dat overdag evenmin. Ze kunnen in sommige delen van noordoost Parijs al jaren nauwelijks nog zonder problemen alleen naar buiten, vooral vanwege de grote aantallen migranten op straat. Of ze moeten een hijab gaan dragen…
Inmiddels bevinden zich in 10 van de 20 Parijse arrondissementen zogeheten ‘Zones Urbaines Susceptibles‘, moeilijke wijken. In het hele land zijn er daar officieel meer dan 1500 van. Daar moet ‘de Republiek hersteld worden’, volgens de overheid.
Het kan erger. Als automobilisten ’s nachts door het rode licht rijden omdat ze niet durven te stoppen en de politie zich alleen met vier, vijf man tegelijk durft te vertonen, spreekt men over ‘Zones de Non Droit’: rechteloze wijken. Daar zijn er zo’n honderd van in Frankrijk, waarvan tientallen in en rond Parijs. Deze zones moeten te zijner tijd niet hersteld maar heroverd worden…
In de afgelopen week nog werden niet alleen mortiergranaten afgevuurd door drugsdealers in hartje Parijs, maar ook een politieman doodgeschoten in Avignon. In het zuiden, gebruikten jongeren van Noord-Afrikaanse komaf geweld tegen politie en hulpdiensten, bij rellen in steden als Lyon en Fréjus.
Intussen wedijveren Parijs en Marseille in onveiligheid. In laatstgenoemde stad dragen nooddiensten kogelvrije vesten in bepaalde wijken – waar verplegers al niet eens meer willen komen om patiënten te verzorgen. Omdat lokale hangjongeren er bijvoorbeeld ‘tol’ eisen als ze de wijk binnenrijden Postpakketten worden in veel moeilijke wijken al lang niet meer bezorgd; die moet je gaan afhalen. Politieagenten en ambtenaren worden met grote premies gelokt om in deze wijken te werken. Enzovoort…
Tegelijkertijd krijgen allerlei bekende figuren eindeloos ruimte op straat en in de media om vuil te spuiten over alles wat er niet deugt aan Frankrijk, vooral aan de politie…
Deze situatie is door de jaren heen zo gegroeid en gek genoeg lijkt er sprake van een zekere gewenning. Al schrikt het land wel op als er weer eens een hausse is van geweldsdelicten op straat. Of als dodelijke islamistische aanslagen elkaar in hoger dan gebruikelijk tempo opvolgen…
Sommige opiniemakers blijven erop hameren dat artikel 5 van de grondwet continu met voeten wordt getreden, en dat overheid en politiek dat stilzwijgend lijken te accepteren. Volgens dat artikel dient de president op het grondgebied van de Republiek zowel het functioneren van publieke diensten, als de ‘continuïteit van de Staat’ te garanderen.
Frankrijk ligt niet in Zuid-Amerika, en het idee dat het leger zich met de openbare orde gaat bemoeien[1], lijkt bizar. Al blijkt uit polls dat een meerderheid van de bevolking dat wel noodzakelijk acht. De geruchtmakende open brief aan de president die een twintigtal gepensioneerde hoge militairen eind april schreven om alarm te slaan, kon op instemming rekenen van 60% van de Fransen… Het land raakte na de islamistische aanslagen in 2015 gewend aan zwaarbewapende militairen op straat. Die waren daar in het kader van de operatie ‘Sentinelle’, waarbij het leger werd ingezet om drukbezochte openbare locaties als de Eiffeltoren te behoeden voor nieuwe aanslagen.
Misschien geïnspireerd op de felle en afwijzende reacties van vooral de linkse politiek op de eerste brief – er werd zelfs van een putsch gesproken, circuleert sinds kort op internet een tweede open brief. Die doet er nog een schepje bovenop en zou zijn geschreven door meer dan 2000 militairen in actieve dienst. Het conservatieve opinieblad Valeurs Actuelles, dat ook de eerste brief afdrukte, publiceerde afgelopen zondagavond de tweede.
De ondertekenaars maken hun zorgen kenbaar over wat zij zien als de dreigende teloorgang van Frankrijk, en doen dat deze keer anoniem. Zowel de Minister van Defensie als de chef van de strijdkrachten hadden ondertekenaars van de eerste brief zware sancties in het vooruitzicht gesteld als zij in actieve dienst zouden blijken te zijn. Vandaar…
Toch roept dit zeker bij tegenstanders van deze actie de vraag op of die 2000 anonieme militairen echt bestaan. Maar al is het blad Valeurs Actuelles niet bepaald een journalistieke hoogvlieger, het wordt wel heel goed gelezen. Regelrecht bedrog zou de kip met de gouden eieren slachten….
Lezers wordt de gelegenheid geboden in een petitie steun aan de brief te betuigen. Binnen enkele dagen hadden al tegen de driehonderdduizend mensen dat gedaan.
Jean-Luc Mélenchon, de leider van extreemlinks, maakte zich bij de eerste open brief al kwaad en raakte na de tweede helemaal buiten zinnen. In zijn karakteristieke Stalinistische stijl kondigde hij aan de strijdkrachten te zullen ‘zuiveren’ van ‘opstandelingen’, mocht hij aan de macht komen. Die kans is te verwaarlozen, ook al doet hij volgend jaar voor de derde keer mee aan de presidentsverkiezingen.
De belangrijkste tegenstander van president Macron in die verkiezingen, Marine Le Pen, benadrukte juist dat ze vertrouwen heeft in de militairen. En dat de onveiligheid op straat, gesignaleerd in beide brieven, inderdaad overal bestaat.
Als de tweede brief echt werd ondertekend door 2000 actieve militairen en honderdduizenden Franse burgers, is er zeker reden tot ongerustheid voor de president. In deze brief herinneren de militairen aan de voortdurende strijd die ze voeren tegen islamistische terroristen in landen als Mali, waarbij een aantal van hen sneuvelde. Om vervolgens vast te stellen dat de president ‘aan diezelfde islamisten vrij spel geeft op eigen bodem…’
Ze zeggen ook voor een deel betrokken te zijn geweest bij genoemde operatie ‘Sentinelle’. Toen ‘zagen zij met eigen ogen de puinhoop in de banlieues, waar Frankrijk niets betekent en alleen maar wordt geminacht, of zelfs gehaat…’
Net als de gepensioneerde hoge officieren van de eerste brief waarschuwen ze dat een burgeroorlog dreigt als er niets verandert: ‘Mocht het zover komen, dan zal het leger niet werkeloos toezien, maar de orde bewaren op eigen bodem…’
Ze roepen de president op iets te doen. ‘Het gaat om het voortbestaan van ons land en uw land…’
De geadresseerde zat intussen gezellig bij zijn vrienden van de Europese Unie in Straatsburg. Op een ‘Conferentie over de Toekomst van Europa’. Zondag sprak hij de aanwezigen toe over zijn favoriete onderwerp: de groene utopie die Europa zal worden dankzij de EU. Om dezelfde avond brief nummer twee van zijn militairen in de bus te krijgen…
‘Kan het leger Frankrijk redden?’ roept de voorpagina van Valeurs Actuelles deze week. Een meerderheid van de Fransen lijkt te denken van wel, maar acht president Macron daar zelf blijkbaar niet toe in staat.
Nog een jaar tot de presidentsverkiezingen, maar dat zou wel eens een heel lang jaar kunnen worden…
- Al heeft president Sarkozy als minister van Binnenlandse Zaken onder Chirac een jaar of vijftien geleden incidenteel het leger ingezet om de toenmalige stadsguerilla in de banlieues te bestrijden.
Alexander van der Meer is correspondent van onder andere Veren of Lood in Frankrijk. Eerdere berichten over de situatie in Frankrijk vindt u hier.
In het boek “Hotel Europa” van Ilja Leonard Pfeijffer, heeft het hoofdpersonage eerst 80 pagina’s nodig om te illustreren wat een elitaire kwast hij is. Hij zit in een poepshique hotel met gegraveerde servet ringen met twee verschillende scharen zijn snor bij te knippen.
Dan beschrijft hij dat hij migratie kritische demonstranten tegenkomt. Hij wil met ze in discussie gaan, dat Noord Afrikaanse migranten, Venetië tot een economisch bruisende stad zouden maken en dat je dankzij deze Afrikanen ’s avonds weer veilig over straat kan.
Maar hij gaat de discussie niet aan, want “In zijn hoofd heeft hij de discussie al gewonnen”.
Hij zou eens een ommetje moeten maken in de banlieues van Parijs met z’n ivoren das-speldje.
Of Brussel of Gotenborg of etc etc. Eens kijken hoe ver hij komt.
Linkse elitaire wensdenkers leiden ons naar de afgrond.
Laten we allemaal de covid spuit nemen.
Dat is veel belangrijker.
Toeristische routes in Parijs zijn er over 5 jaar niet meer tenzij je daar safari leuk vind in een humvee.
Rothschildpuppet Macron is veel te laat,alleen het leger kan het nog oplossen .
Hier is het geen haar beter.
MSM loopt hier hardop te roepen over “vuurwerk”bommen, terwijl het natuurlijk gewoon bomaanslagen zijn.
Hopelijk komt Israël hier ook even langs om wat MSM-hoofdkantoren plat te gooien.
Leve Israël en dood aan de palestijnen.
@ Fra – Voor mij uitsluitend onder dwang in de dwangbuis.
Met plezier lees ik de artikelen van Alexander. Met afschuw neem ik kennis van de inhoud. De geest wil niet meer in de fles. De geest moet het land uit en dan heb je te maken met vreemdelingen haat. Vreemdelingen mogen alles haten en culturen slopen. Wee diegenen die andersom willen en hum cultuur willen behouden. Die deugen niet en maken zich schuldig aan racisme.
@scherpschutter1943
Tijd voor een foeigesprekje. Mensen dood wensen is niet netjes.
FOEI!!
Claude de Wit, dat “Dood de Palestijnen “is gelijk aan “Dood de joden” dat moslims roepen. Ik heb u hierover nog niet gehoord.
Het kan ook zijn dat u daar taalkundig een zwaardere lading aangeeft omdat uw sympathie niet bij de joden ligt. Daarbij komt ook nog dat in tijden van oorlog alles geoorloofd is, en met alles bedoel ik ook letterlijk alles. Beschaving is maar een dun vernisje en dat gooien we in een oorlog ook direct van ons af. In een oorlog moet je meedogenloos zijn anders kun je de vijand niet overwinnen. Als praten en overleg niet meer helpen komt het recht uit de loop van een geweer of uit een raket die een fragmentatiebom tot ontploffing brengt tussen ongewapende mensen. Dat is wat de palestijnen nu doen, dat is al bewezen. Vanuit de nederlands christelijke cultuur kan ik uw aanmerking/opmerking best begrijpen maar dat komt omdat nederland al sinds 1945 geen oorlog op het eigen grondgebied heeft meegemaakt. Mijnnouders, inmiddels overleden, hadden meer dan de pest aan duitsers, wie het ook was. Zij wisten als ervaringsdeskundigen, waartoe de duitsers in staat waren. Zij begrepen dan ook niet dat ik er duitse vrienden op na hield. Tot slot, zet uw moraliserende bril even af en zie de naakte werkelijkheid. U schrikt er van.
@scherpschutter1943 16 mei 2021 om 21:31
Denk je niet dat de eerste de beste die hier ‘dood aan de joden’ neerzet ook gefoeit wordt?
De vraag is hoever men bereid is toe te staan dat eigen wetten, cultuur, normen en waarden, ondergeschikt zijn aan die van anderen (die nota bene hun eigen land “ontvlucht” zijn), die zelfs een (electorale) minderheid vormen, terwijl miljoenen rechtser stemmende kiezers aan de kant gezet worden, zelfs gestigmatiseerd. Zolang we die vraag laten beantwoorden door hen die daar dik aan verdienen, ongeacht wat het anderen kost, zal het eerder erger dan beter worden. Anders gezegd, die hele mensenhandel kwestie, ook wel migratie, asiel, vluchtelingen of soortgelijk genoemd, en bijbehorend geneuzel, is afgelopen zodra de subsidie ervan stopt. Kortom, wie roomt die subsidies af? En wie geeft die subsidies waarom? Leg daar eens volledige openbare verantwoording voor af. Wie geeft dat geld, voor welk doel, onder welke voorwaarden, hoe wordt dat gewaarborgd, waar wordt het werkelijk aan besteed, wie wordt daarvoor op de vingers getikt, en met welke blijvende gevolgen?
https://i1.wp.com/media.townhall.com/Townhall/Car/b/afb051021dAPR20210510064506.jpg
Met de banlieus van Parijs ben ik minder bekend, maar ik kan ervan getuigen dat de situatie in 3 Franse steden waar ik regelmatig kom, Lille, Duinkerken en Straatsburg, niet veel beter is. Straatdealertjes van 16, 17, 18 jaar lopen daar met pistolen rond voor hun eigen veiligheid. Zover zijn we hier gelukkig (nog?) niet, maar de voortekenen zijn w.m.b. niet gunstig.
Eddie, maak je geen illusies.
https://www.crimesite.nl/kogelregen-in-adam-slotervaart-drie-verdachten-opgepakt-video/
Ook in onze steden zijn dit geen incidenten meer, maar schering en inslag.
@Ad Rek
Uhuh.
Tegen iedereen die dát probeert kunt u gelijk gaan zingen, van: “die zien we nooit meer, terug.”
@scherpschutter1943
Wat we willen is dat u zich een beetje gedraagt alsof we het over nette, waardevolle mensen hebben. Dat heet decorum, en dat vinden wij hier belangrijk.
Niet dat ik u wil verwijzen naar de huisregels, maar daar staan wat zaken die u misschien overwegen moet. Zoals een variant op: wij hebben altijd gelijk, en we houden niet van tegenspraak en gemekker.
Hannibal, dank voor uw opmerking aan mijn adres. Ik denk dat ik mij gedraag de feiten en niet volgens het decorum. De rauwe werkelijkheid kan voor sommigen wel eens te veel worden, waarna wordt terug gevallen op kritiek op de toon maar niet niet op de feiten.