DE WERELD NU

Fakenieuws herkomst Corona? China mag, zegt Brussel

fakenieuws

Dat de klucht rondom fakenieuws nooit bedoeld was om de objectiviteit van media te versterken maakte men in Nederland al duidelijk. Brussel maakt het nog erger.

Rond de herkomst van het Corona-virus trekken langzaam de stofwolken op die China er om heen heeft proberen te leggen. Niet alleen de achterdocht groeit, maar steeds vaker zien we ook bewijzen naar buiten sijpelen dat het lab in Wuhan, geen onschuldig reageerbuisjesterritorium was. Hoezeer China ook krampachtig probeert het uitlekken van die kennis te voorkomen.

In Brussel schreef men er een rapport over dat men in China niet prettig vond. Daarmee staat Brussel behoorlijk voor schut, maar omdat ook de NY Times er over schreef durfde onze staatsomroep er zaterdag ook over te berichten:. Prettig voor onze lezers die het Engels maar lastig vinden.

De Europese Unie heeft passages van een rapport over nepnieuws rond het Corona-virus afgezwakt onder druk van China. Dat melden bronnen aan Reuters en The New York Times. In het rapport werd aanvankelijk onder meer gemeld dat China nepnieuws verspreid heeft over het Corona-virus om de schuld van de uitbraak van het virus van zich af te schuiven.

Waarom? Omdat de EU bang is voor de Chinese communisten en hun gedram. Daarom

Vlak voordat het rapport dinsdag naar buiten gebracht zou worden, werd de publicatie uitgesteld. Dat zou gebeurd zijn onder druk van Chinese autoriteiten. Die zouden er stevig op hebben aangedrongen het rapport niet te publiceren en dreigden met negatieve gevolgen voor de Europese handel met China.

Zodat:

Volgens The New York Times werden hierna enkele passages afgezwakt waarin de rol van China in het verspreiden van nepnieuws over corona werd benadrukt.

En wat ging er dan precies uit?

In de oorspronkelijke versie werd onder meer geschreven dat China bezig is met “een wereldwijde desinformatiecampagne om de schuld voor de Corona-pandemie van zich af te schuiven en het imago te verbeteren.” In de aangepaste versie viel slechts te lezen dat dat nepnieuws afkomstig was van “overheidsbronnen van verschillende regeringen, waaronder de Russische en in mindere mate de Chinese.”[1] Er werd niet meer gesproken van een wereldwijde campagne.

Er werden door de Amerikanen nog enige andere opmerkelijke noten gekraakt, zoals deze:

Ook werd in het rapport duidelijk gemaakt dat China kritisch is over Frankrijk, omdat dat land te traag zou hebben gereageerd op de Corona-uitbraak. Die kritiek was in de aangepaste versie geschrapt. Er zouden ook andere kritische passages over de rol van China zijn afgezwakt.

Want ook kritiek op Frankrijk is binnen de EU heiligschennis.

Het hele verhaal was duidelijk genoeg, inclusief ambtenaren die spraken over een vreselijk precedent als China invloed kreeg op de inhoud van EU-rapporten. Maar ja, wat kun je anders verwachten als je China tevoren inzage geeft in wat je over hen publiceren gaat? Had men soms instemming en een gelijktijdig gepubliceerd mea culpa uit Beijing verwacht?

Uit correspondentie onder Chinese en Europese diplomaten die Reuters heeft ingezien, blijkt dat China de EU heeft gewaarschuwd dat publicatie van het oorspronkelijke rapport Peking “heel boos” zal maken en dat het “erg slecht” zal zijn voor de samenwerking.

Een van de onderzoekers die meewerkten aan het rapport zou aan haar collega’s hebben gemaild dat een aanpassing een “vreselijk precedent” zou scheppen voor toekomstige stukken over China. Volgens haar was de EU bezig met zelfcensuur om de Chinese communistische partij tevreden te houden, als er dingen veranderd zouden worden. Desondanks zou hierna besloten zijn het rapport aan te passen.

Tsja. Zó onverwacht. Gelukkig bleek er vervolgens tòch nog sprake van enig fakenieuws:

Een EU-woordvoerder laat aan The New York Times weten dat het rapport volgens de normale manier is gepubliceerd en ontkent dat er onder Chinese druk dingen zijn afgezwakt.

Fakenieuws, of wahnsin an den Chinesen leiband[2]? Het is goed om te weten, in ieder geval.


1. Zoals u begrijpt is het aanhalen van Russische bronnen hetzelfde als zeggen dat het wel leugens zullen zijn. Zo werkt dat. Want wat schreef de NY Times precies?

The original report said that European analysts had assessed a “continued and coordinated push by official Chinese sources to deflect any blame.” That wording now says: “We see continued and coordinated push by some actors, including Chinese sources, to deflect any blame.”

In de NYT werden derhalve in deze context geen Russische bronnen genoemd (die bronnen zijn er overigens wel degelijk, en ze zijn inderdaad beter dan de Chinese).

2. Het UK heeft de Chinese gegevens van afgelopen maanden uit de slachtofferstatistieken verwijderd.


Meer over het Corona-virus (Covid-19), de wijze van aanpak en de economische gevolgen vindt u hier op Veren of Lood. Censuur en fakenieuws vindt u hier.

6 reacties

  1. Cool Pete schreef:

    Goed artikel.
    Het is van een onzegbare lafheid en gecorrumpeerdheid, wat dat “EU”-konstrukt met met haar publicaties doet.
    Voor meer over internationale propaganda-campagnes door kommunistisch China, ook in Zuid-Amerika : 27-4 : Gatestone Institute.org.

  2. Ezel schreef:

    Het is toch overduidelijk. Een pekinghond besmet met behulp van enkele machtige biljonais ons door middel van radiogolven, met een gemeen virus. Zijn machtige oranje vijand beantwoord de aanval met chloor en zon (in alle vormen). De meester der Amerikanen wordt tegengewerkt door de msm die in handen is van de biljonairers die ondertussen de vluchtelingstroom weer op gang proberen te brengen en onder de dekmantel van het virus een digitale dictatuur vestigen

  3. Ernie van de Wal schreef:

    Opmerkelijk De Sjinezen kunnen zo wat minder van onze technologie kopiëren en ze verkopen minder van hun rommel via Action en Primark.

    Gechargeerd uiteraard, maar China heeft inmiddels meer belang bij het tevreden houden van de Europese consument, dan omgekeerd.

  4. Ravian schreef:

    China moet gewoon alle economische macht ontnomen worden.
    Normaal zou je dat middels een officiële boycot moeten doen, maar dat zit er met de EU niet in.
    Wat dan overblijft is een onofficiële boycot; de Europese consument moet gewoon stoppen met uit China afkomstige producten te kopen.
    Nu gaat een flink deel van die consumenten daar, uit onverschilligheid en eigenbelang, natuurlijk niet aan meewerken.
    Maar hoeveel omzetdaling zou er nodig zijn alvorens het zich voor westerse bedrijven niet meer loont om de producten in China te laten maken, 10%? 20%?
    Bij welk percentage gaan ze natte voeten beginnen te krijgen?
    Een consumenten boycot kon wel eens meer effect hebben dan je zo op het eerste gezicht zou denken.

  5. Jan schreef:

    @Ravian pas gelezen dat gillette tegen wind kreeg over een gender neutrale reclame en daar begon de pijn al bij 1% tot 2%
    Dat verbaasde mij ook

  6. Ravian schreef:

    @ Jan

    Dat zou betekenen dat de anti-EU partijen wat dit soort zaken betreft middels hun achterban veel meer macht kunnen uitoefenen dan middels de parlementen waar zij deel van uit maken.
    Dan moeten ze de slogan “Koopt niet van Dictators” dus eens groot gaan maken…