De vluchtelingenstroom uit Turkije blijft aanhouden. De eerdere interventies van Merkel en het bezoek van Eurovoorzitter Rutte gisteren, haalden niets uit, net zo min als de betalingen die de EU doet aan Turkije.

In de eerste twintig dagen van februari zijn er vanuit Turkije 33.767 migranten per boot in Griekenland aangekomen, volgens de gegevens van de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR.

De Griekse kustwacht heeft vrijdag, zaterdag en zondag ruim 1.600 mensen uit zee gehaald. In de Balkan zetten ze intussen soldaten in om vluchtelingen buiten de deur te houden. Nu Duitsland alleen nog Syrische en Irakese vluchtelingen lijkt toe te laten, zijn de landen op de Balkan bang dat ze met de andere vluchtelingen blijven zitten, wanneer ze die door zouden laten, op weg naar Noord Europa.

Vooral Afghanen komen daartegen in verzet en gebruiken geweld tegen de grenswachten van Macedonië en Slovenië, waarmee ze paradoxaal bewijs leveren dat ze inderdaad beter buiten Europa kunnen worden gehouden. Zij zelf zien dat anders. Ze hadden recht op asiel in Europa, was hun verteld, omdat er oorlog is in Afghanistan. Met die oorlog bedoelen ze de continue burgeroorlog die in Afghanistan al sinds mensenheugenis aan de gang is, tenzij daar een tijd lang een autocratisch regime is met voldoende middelen om dat geweld te onderdrukken. Ook toen de Amerikanen er nog waren om de Taliban te bestrijden, was het qua burgeroorlog even stil daar, maar daarna is het weer begonnen als vanouds.

Het is duidelijk dat Griekenland te zeer gedesorganiseerd is om de eigen grenzen te bewaken en dat Turkije er geen zin in heeft. Dat land gebruik de vluchtelingen om Europa af te persen. Het wordt hoog tijd dat we daar een eind aan maken.

Om te beginnen is het daarvoor nodig dat we het NATO verdrag tegen Turkije opzeggen en het duidelijk maken dat van toetreding van een islamistische staat tot de EU geen sprake kan zijn. Verder zou het erg verstandig zijn om met Rusland tot een samenwerking te komen in het Midden Oosten en om dat mogelijk te maken moeten we de conflicten tussen EU en Rusland inzake de Baltische staten en Oekraïne bijleggen.

Ik denk dat Rusland wel bereid zou zijn de Baltisch landen tot de EU te laten toetreden zolang er behoorlijke garanties zijn voor de Russisch sprekende bewoners van die landen. Daar tegenover zou de EU de toezegging moeten doen dat, wat ons betreft, Oekraïne in de invloedssfeer van Rusland blijven kan.

Merkel lijkt niet bereid te zijn harder tegen Turkije op te treden, onder andere vanwege het grote aantal Turken in Berlijn en andere steden in Duitsland. En Brussel wil erg graag Oekraïne bij de EU zien te krijgen. Maar als men zich in Brussel aan de eigen criteria voor toetreding zou houden zou daar geen sprake van kunnen zijn.

Alles bij elkaar is het onwaarschijnlijk dat Europa een duidelijk beleid gaat voeren t.a.v. Oost Europa en vooral daarom zal er van samenwerking met Rusland in het Midden Oosten niet veel terecht komen.
In de VS schijnt men nog steeds te menen dat het Turkije van Erdogan net zo betrouwbaar is als het Turkije waarin het leger de erfenis van Ataturk verdedigde, maar daar vergissen ze zich behoorlijk in.

—————————————————————————————-

Eerder verschenen op het Blog van Toon Kasdorp