Er leven anderhalf miljard moslims op de wereld. Iedereen, die beweert dat zoveel mensen onmogelijk allemaal hetzelfde kunnen denken over welk onderwerp dan ook – ook de islam –  heeft gelijk.

Die gratuite constatering komt voor rekening van wijlen Edward Said, een schrijver en pianist van christelijk-Palestijnse afkomst, die in de VS woonde. Hij meende eruit af te kunnen leiden dat men de moslims als groep niet kan aanspreken of verantwoordelijk houden voor aanslagen en andere Unfug.

Ik vermoed met hem dat een flink deel van de moslims niet vereenzelvigd wil worden met het soort islam van Bin Laden en zijn terroristen. Het staat hun vrij daar openlijk en ongeclausuleerd afstand van te nemen en ons op te roepen om religieus gemotiveerd terrorisme als een misdaad tegen de godsdienst en de menselijkheid te laten vervolgen.

Tot nu toe, vijftien jaar na september 11th, is de reactie van moslim regimes en van Midden Oosten intellectuelen zoals Said op zijn best een algemene en obligate veroordeling van geweld tegen burgers. Daaraan wordt dan meteen toegevoegd dat geweld tegen Palestijnen de meest verwerpelijke vorm van terrorisme is en steun aan Israël de oorzaak van alle geweld tegen Amerika en het westen.

Ik vond de mededeling van een door CNN geïnterviewde psychiater interessant, dat de terroristen, zowel die van de Twin Towers als van aanslagplegers in Israël, geestelijk gezond zijn en ook niet crimineel in de gewone betekenis van dat woord. Iets dergelijks gold ook voor veel oorlogsmisdadigers zeventig jaar geleden, keurige burgers onder normale omstandigheden.

De constatering van de psychiater komt mij heel plausibel voor. De mensen zijn religieus gedreven en binnen de normen van hun godsdienstige beleving ook ethisch in orde.. Het laat aan de andere kant maar één conclusie open: naar de maatstaven gemeten van een democratische rechtstaat is het hun specifieke religieuze beleving die als misdadig kan worden aangemerkt.

---

Dit artikel verscheen vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp