De christendemocraten en de sociaaldemocraten hebben tijdens EP2019 hun gezamenlijke meerderheid in het EU-parlement verloren.

Daar staat tegenover dat de nieuwe formatie die de Franse president Macron ten koste van de liberalen heeft gesmeed nu de derde fractie in het EUP gaat vormen, en de grote fracties politiek heel na staat. Zoals de Nederlandse staatsomroep ook heel nadrukkelijk weten laat dat niemand hoeft te vrezen voor die vermaledijde populsiten die de heilige EU bedreigen:

Een vrij compleet overzicht van EP2019 kwam zoals vaker van de BBC, dat u hier terug vindt.

Timmermans leutert nog steeds over zijn kansen op het EC-voorzitterschap. Het algemene beeld is niettemin duidelijk:

Europa heeft de EU massaal de wacht aan gezegd.

België – Vlaams Belang slaat ook in de Belgische nationale en regioverkiezingen toe:

De partij is volgens de laatste prognoses nu de tweede partij van België, zo’n 2% na het licht verliezende N-VA. In Brussel was het zondag extreem onrustig door protesten van Gele Hesjes.

In het Vlaams regioparlement ziet de zetelverdeling er nu zo uit:

In Luxemburg verloren de christendemocraten een zetel aan de liberalen.

Duitsland

In cijfers:

Oostenrijk – de christendemocraten van kanselier Kurz wonnen twee zetels, en lijken met overmacht af te gaan op de landelijke verkiezingen dit najaar.

Denemarken – opvallend was zowel het verlies van de Deense populisten als het overeind blijven van de sociaaldemocraten – hetgeen toont hoezeer het anti-migratiesentiment draait rond een betere aanpak van criminaliteit en onaangepast gedrag door immigranten (waar de Deense socdems zich recent toe bekeerden). 5 juni zijn er landelijke verkiezingen.

Finland

Frankrijk – De NOS wilde er niet aan, en noemde het ‘nipt’: Dat was het ook, maar Macron heeft zeer nadrukkelijk zelf campagne gevoerd voor EP2019, nadat de door En Marche aangestelde lijsttrekker Loiseau tijdens de campagne  langzaamaan uit beeld verdween. Daarmee is de nederlaag wel degelijk bijzonder significant, en een grote persoonlijke nederlaag voor de president, die de potentie heeft zijn gezag te ondergraven.

Groot-Brittannië – de verwachte slachting door de Brexit-party van Farage (idd herkozen als MEP) vond inderdaad plaats. Zijn partij won 28 zetels in Engeland en Wales – 2 meer dan UKIP (dat nu volledig verdween) 5 jaar geleden. Dat is exclusief de nog niet beschikbaar zijnde uitslagen in Noord-Ierland en Schotland, waar de partij niet verwacht werd hoge ogen te gooien. De LiberalDemocrats werden de 2e partij, Labour en Tories vielen terug naar de 3e en 5e positie, waar de Greens (4e) zich nog tussen wurmden. De BBC meldde dat in de nationale districten van Labour-leider Corbyn als premier May de liberalen respectievelijk de Brexit-party met de liberalen als tweede over de streep kwamen. Alles in het UK gaat nu over Brexit, en nergens anders over. Nigel Farage kondigde aan dat de Brexit-party de intentie heeft aan nationale verkiezingen mee te doen as die dit najaar zouden komen.

In Italië waren de stembussen open tot 23:00 uur. Daar werd vannacht verwoed geteld. De partij van Salvini werd ruim de grootste, maar faalde de verwachte score boven de 30% te realiseren die in de peilingen was voorspeld. Door de onderstaande vertaling naar EUP-partijen is het niet direct duidelijk, maar de 5-sterrenbeweging kwam als 3e partij over de streep. Samen met de Lega heeft zij nog steeds een comfortabele meerderheid binnen Italië, maar dit zal geruchten over een opbreken van de samenwerking voor beide zijden minder aantrekkelijk maken.

In Portugal wonnen de regerende socialisten. Niet heel vreemd, aangezien men in Portugal nauwelijks een migratieprobleem heeft – die krijgen er geen uitkering.

In Spanje wonnen de socialisten als verwacht. Opmerkelijk feit: de Spaanse socialisten zouden de grootste delegatie binnen de EUP-socialisten kunnen worden.

In Griekenland werd het regerende SYRIZAA stevig afgestraft, wat premier Tsipras er toe heeft gebracht voor later dit jaar algemene verkiezingen uit te schrijven. DE winnende Nieuwe Democratie wordt naar het politiek analisten uitkomt conservatief of liberaal genoemd, maar ze zitten in de christendemocratische fractie.

In Polen won de regerende conservatieve PiS-partij stevig en kregen de sociaaldemocraten en de christendemocratisch geaffilieerden de klappen. Later dit jaar zijn er nationale verkiezingen.

In Hongarije won Fidesz van Victor Orban een zetel, waarmee de partij op 13 van de 21 Hongaarse zetels kwam. Opmerkelijk: in Hongarije verloor de Groene Partij haar beide zetels.

 

De voorlopige algehele uitslag:

Opnieuw bevestigen deze verkiezingen dat er binnen de EU weinig tot geen politieke eenheid bestaat en dat verkruimeling eerder regel dan uitzondering is, Ook, dat nationale gevoelens domineren en dat de grote politieke families er niet minder arrogant op geworden zijn:

Deze man maakt, nog voor het EP is geïnstalleerd, al duidelijk dat het wat hem betreft een nepparlement is, en dat de uitslag vast staat. De verhoudingen in het parlement doen er niet toe. Spitzenkandidat-stelsel is parodie op democratie. https://t.co/Scj7QOLb4p

— Ronald Plasterk (@RPlasterk) May 27, 2019

Gedetailleerde uitslagen per land vindt u hier. De uitslag in Nederland was al min of meer bekend. In onderstaand plaatje zijn FvD, SGP èn CU samengevoegd als conservatief, de PvdD als Left en de PVV als non-aligned (50+ als “other” is de meest logische). Dat geeft vooral goed weer hoe verwarrend een vertaling naar EU-partijen vaak uitpakt.

En dat dit een freak-uitslag was beseft zelfs de PvdA. Inderdaad – met een Timmernans-effect – ook al geen goed teken voor de EU-gezindheid van de Nederlandse bevolking. Na Brexit krijgen FvD en VVD er een zetel bij, en komt de PVV alsnog in het EUP.

Dat de opkomst voor het eerst in twintig jaar boven de 50% kwam is voor het eurofiele deel van de EU nog wel het slechtste nieuws. Hoge opkomsten betekenen in de eerste plaats harde klappen voor de ‘mainstream’  partijen, van een bevolking die niet veel van de EU en haar Brussels-dictatoriale gedrag hebben moet. Als conclusie is dat vernietigend voor het federalistische streven. De komende periode zullen we Brussel derhalve opnieuw de ogen zien sluiten, en pogen de eigen agenda blind door te duwen. Voor zo lang als het nog duurt, want voor elke buitenstaanders worden de scheuren steeds nadrukkelijker zichtbaar.

---

Eerdere berichtgeving over EP2019 en de aanloop er naar toe vindt u op Veren of Lood hier.