Emigratie uit Nederland was lang een normaal verschijnsel. Vooral de USA was in de 19e eeuw een geliefde bestemming voor vertrekkers.

Ik las laatst ergens een passage in een boek waarin de auteur zich het lot van arme mensen uit Noord Groningen aantrok, die in de negentiende eeuw massaal naar de VS zouden zijn geëmigreerd. Mijn familie van moederskant, waar men namen had als Dusseldorp, Kiel en Mulder, kwam uit Noord-Groningen en die waren helemaal niet zo arm.

Maar misschien werd er niet gedoeld op de boeren en gewone bewoners van de streek, maar uitsluitend op de landarbeiders. Die waren inderdaad arm, vooral ook omdat ze veel concurrentie hadden van seizoenarbeiders uit het nabij gelegen Duitsland.

Emigratie naar de VS was in die tijd in elk geval niet tot Noord Groningen beperkt. Uit heel Noord-Europa trokken mensen in de negentiende eeuw naar Amerika, het land, van de onbegrensde mogelijkheden, maar ook van de vrijheid. Vrijheid van godsdienst met name, maar ook vrijheid om te leren wat je wilde, vrijheid om te verhuizen als het je ergens niet beviel, vrijheid tout court eigenlijk.

Nederlanders integreren gemakkelijk en daarom vind je van de grote stromen landgenoten die naar de VS getrokken zijn tegenwoordig niet zo veel meer terug. Er is een Hollandse kolonie ergens ten noorden van Lake Michigan en in de buurt van New York heb je hier en daar nog plaatsen met een Hollands verleden. Een eeuw geleden was het hebben van Hollandse voorouders iets waarop Amerikanen nogal trots waren. De oudste elite aan de oostkust had Hollandse namen en daar wilde je graag toe gerekend worden. De Roosevelts waren een voorbeeld, maar er waren er veel meer.

Ook vond ik een site waarop ik een complete lijst met Hollandse achternamen heb aangetroffen, die in de VS worden aangetroffen. Vaak met een aanpassing om ze voor de nieuwe landgenoten gemakkelijker uitspreekbaar te maken. Alleen al de lengte van de lijst geeft aan dat het aantal immigranten uit ons land groot geweest moet zijn.

Andere nationaliteiten, zoals bijvoorbeeld de Scandinavische, hechten meer aan hun afstamming dan wij lijken te doen. Minnesota is een voorbeeld van een Amerikaanse staat met een bevolking die een overwegend van Scandinavische en Duitse afstamming is en dat willen ze daar weten ook.

Oregon heeft relatief veel mensen met een Nederlandse afstamming, maar dat is niet iets waar de staat  bekend om staat. Zij heeft een nogal Nederlands klimaat, maar lijkt voor het overige meer op Luxemburg dan op het vlakke Nederland.

Persoonlijk zou ik – als ik naar Amerika verhuisd was, waar ooit sprake van is geweest – gekozen hebben voor Chicago. Dat hield verband met mijn werk, maar toch ook wel met het feit dat Chicago een bewoonbare metropool is en ik van nature een grote stadsbewoner ben. Portland, Oregon is een provinciestad

Met name de noordkant van de stad, richting Wisconsin, is tegelijk vriendelijk en grootstedelijk. Er is wel een enorme zwarte binnenstad in Chicago met een hoog niveau van criminaliteit, maar op een of andere manier merk je daar in het noorden van de stad niet zo veel van. Chicago heeft tien universiteiten en het aantal geleerden en intellectuelen dat daarmee in overeenstemming is. Het is er mede om die reden plezierig verblijven. Plezieriger – vind ik – dan in New York en omgeving en eigenlijk ook wel dan de omgeving van Boston.

Wie overweegt om zich in Amerika te vestigen zou ik Chicago aanraden.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp