De Elitocratie heeft de bibbers voor het volk, en lijkt – dankzij Corona – door te krijgen hoe gehaat ze wordt door gewone mensen.

Tot dusver leken de Nederlandse elites doof en blind voor reacties uit het volk, afgezien van wat ritueel gebibber over verkiezingsuitslagen. Maar de Corona-periode en het verzet dat zich sindsdien aftekent heeft toegeslagen, en haar zelfvertrouwen ondermijnd. Het gaat nu niet langer meer over de angst voor fakenieuws, maar we zijn nu een stap verder.

Het AD en de staatsomroep berichtten gisteren over radicalsering – en bedoelden daarmee niet het reeds verdisconteerde islamitische gedrag dat staat en bevolking bedreigt. Dat voelen de elites in Nederland niet als een risico zoals de autochtone bevolking dat kan zijn. De focus ligt nu op Utrecht, maar kan moeiteloos worden uitgebreid naar andere delen van het land: het is de angst voor de volkswoede. De staatsomroep berichtte over extra maatregelen in de Domstad, met:

Extra maatregelen tegen groeiende radicalisering in Utrecht

Dit gaat niet over islamitische fundamentalisten, maar over autochtone burgers die zich tekort gedaan voelen. Degenen die het hardst bibberen zijn degenen die afkomstig zijn uit milieus die vanouds claimden dit weerspannige volksdeel te vertegenwoordigen:

Radicalisering van verschillende groepen is een toenemend probleem in Utrecht. Daarom gaat de gemeente de aanpak op dat gebied evalueren en intensiveren, schrijft burgemeester Sharon Dijksma (PvdA) in een brief aan de gemeenteraad.
Zo moet er beter contact komen tussen zorginstellingen en de gemeente. Ook komen er extra trainingen voor medewerkers om radicalisering beter te herkennen. Daarnaast wordt de werkwijze van de driehoek van burgemeester, politie en de officier van justitie herzien en wordt de handleiding voor noodsituaties tegen het licht gehouden, schrijft RTV Utrecht.

Vooralsnog zet de gemeente in op actie via zorginstellingen – wie niet in het gelid wil is derhalve een patiënt? Je moet wel lid zijn van een elitocratie om dat zo te willen zien, en niet voor niets zullen velen die dit lezen direct terugdenken aan de manier waarop het eertijdse arbeidersparadijs Sovjetunie om ging met mensen die niet geloven wilden in al het goeds dat zij haar inwoners onder leiding van de Communistische Partij had gebracht. En inderdaad:

Dijksma benadrukt ook in haar brief dat het aantal signalen dat de gemeente binnenkreeg over radicalisering in een jaar is verdubbeld. Het gaat daarbij onder andere om mensen met psychische problemen en extreme standpunten. “De Corona-crisis heeft als een katalysator gezorgd voor een toename van complotdenken en anti-overheidssentiment. De ontstane polarisatie kan een voedingsbodem zijn voor radicalisering”, schrijft de burgemeester.

Zouden voormalige communisten in Rusland het lef hebben de omwenteling na de Val van de Muur ook te wijten als een gevolg van radicalisering? Het verschil in bekommernis met autochtonen versus islamitische burgers kwam er bij het AD wel heel spastisch uit:

De meeste geradicaliseerde Utrechters voelden zich tot voor kort aangetrokken tot moslimfundamentalisme, maar sinds de komst van het Corona-virus signaleert de gemeente ‘nieuwe en andere vormen van polarisatie en radicalisering’. Volgens de gemeente neemt de voedingsbodem voor radicalisering toe, door polarisatie, gebrek aan perspectief en gevoel van onrecht.

Heel opmerkelijk dat de lokale dramelite begint te begrijpen dat haar eigen polarisatiestrategie bezig is zich tegen haarzelf te keren. Dat is inderdaad volkomen nieuw! Nooit eerder bekommerden deze mensen zich om het onrecht dat de bestaande burgerij voelde door hun gedrag.

Is er echt iets aan de hand? Want meer dan bibbers van drammers die zich onvoldoende toegejuicht voelen zie ik nog niet. Het AD haalde er een lokale hoogleraar Sociale Psychologie bij. Herkenbaar is dat hij er niet veel van begrijpt, en daarom teruggrijpt op voor hem herkenbare zaken die vanuit Deug-perspectief niet OK zijn, in plaats van zich te richten op een drammende elite die niet aansluit bij wat haar bevolking wenst:

„Wat we in Utrecht zien, gebeurt in grote mate. Kijk maar naar de situatie in Amerika rondom de presidentsverkiezingen. En zelfs hier, als ik op LinkedIn reflecteer over Trump, krijg ik hatemail. Zeg ik iets in de media, krijg ik daarna warrige mails in m’n inbox met allerlei beschuldigingen; want dan hoor ik bij de verwerpelijke elite. Je ziet de radicalisering terugkomen op verschillende fronten.”

Tja, een typerende elitereactie. Onmiskenbaar dat hij zich daarmee ook veruit het meest verbonden voelt. Zodat het evenmin verbaast dat hij een ander bekend terrein betreedt om het te duiden. De manier waarop de AIVD dit duidt:

…op het moment dat je achterdochtig wordt en er wat voor gaat voelen om je gedachtegoed met geweld te ondersteunen, gaat het te ver. Wanneer legaal actievoeren zonder geweld overgaat naar hardhandig actievoeren, ga je van activisme naar gewelddadig extremisme.”

Waar mij dit het meest aan doet denken is de klassieke manier van geweldsdefinitie door linksredenerenden: afwijzen van hun redenaties zou tevens een vorm van geweld zijn. Dit is momenteel heel herkenbaar in de manier waarop de LHBTQ-enz zich tegen ‘normale’ mensen te weer stellen; wie zich niet aan hun eisen aangaande taalhervorming en zo meer aanpassen wil pleegt daarmee geweld tegen hun identiteit.

Links definieert geweld maar al te snel als niet-fysiek, maar gedraagt zich – èn ontleent er dezelfde verdedigingsrechten aan – alsof dat wel degelijk fysiek is. De rest van het commentaar van de hooggeleerde volgt een al even bekend patroon, inclusief de goede raad hoe je je eigen radicalisatie vermijden kunt/moet:

De Corona-crisis duurt inmiddels elf maanden en je ziet mensen verharden, ziet Van den Bos; vooral richting autoriteiten als de regering, het RIVM en het OMT. „Dit is een onzekere en beangstigende tijd en dan kijk je naar de mensen die de touwtjes in handen hebben. Net als dat je bij een reorganisatie in je bedrijf naar je leidinggevende kijkt; die heeft de macht over jou en dat is spannend. Het ligt aan je situatie en je persoon hoe je daar mee omgaat. Heb je al geen vertrouwen in een rechtvaardige afloop, dan is de kans groot dat je niet meer anders gaat denken.”
Van den Bos noemt het wantrouwen richting autoriteiten zorgelijk, maar roept op het tweeledig te zien: nog steeds houdt 70-80 procent van de mensen in Nederland zich aan de coronaregels en stellen zij zich coöperatief op. „Hou je daaraan vast.”

Nergens in beide analyses kom je enige gedachte tegen dat er iets van redelijkheid schuilt onder de deken van woede en gevoelens van onrecht. We leven immers in  een rechtstaat waarin eenieder gelijk is, zouden de betweters van D66 in het EUP ons voorhouden? Dat dit een deugwaarheid is die niet erg solide is, willen ze niet weten. In Utrecht en bij de staatsomroep in Hilversum is dat al niet anders. Als de nieuwe definitie van radicalisering gelijk wordt gesteld aan verzet tegen de elitocratie gaan we nog spannende tijden tegemoet, met veel onbegrip vanuit de elites, die in arren moede dan de schuld maar op fakenieuws gooien:

Veel mensen die radicaal denken, vinden in sociale media als Twitter en Facebook een uitlaatklep. Volgens Van den Bos komen ze via die weg makkelijk in een online fuik terecht; als je iets liked, krijg je door de algoritmen die achter die sociale media zitten content aangeboden die daarop lijkt. Het maakt het dus waarschijnlijker dat je alsmaar meer informatie tegenkomt met dezelfde strekking. „Dat speelt een belangrijke rol in de moderne radicalisering; als je je daar niet van bewust bent zie je alleen nog maar die informatie die bevestigt wat jij denkt. Dat hebben we ook gezien bij moslimradicalisering[1], waar voorafgaand aan de radicalisering, veel informatie werd uitgewisseld via internet of het dark web.”

In België werd deze week een spandoek verboden, en de dragers ervan veroordeeld tot enige maanden cel, wegens aanzetten tot haat en geweld. Ingeleid met:

De correctionele rechtbank van Mechelen heeft 4 leden van de radicaal-rechtse organisatie Voorpost veroordeeld voor aanzetten tot haat en geweld tijdens een betoging in mei vorig jaar. Op een spandoek waren onder de woorden “Stop islamisering” enkele vrouwen in boerka of nikab te zien, en net die combinatie ging volgens de rechtbank te ver. Verschillende parlementsleden van Vlaams Belang hebben geprotesteerd tegen het vonnis in Mechelen.

Dit geeft een onplezierig idee waar het met dit hele angstverhaal over radicaliserende autochtonen heen gaat. Stop islamisering is volgens de Belgische rechter derhalve een geweldsoproep? Dit sluit naadloos aan bij wat ik hierboven aangaf over de manier waarop men bij links geweld percipieert. Wat het ook laat zien is wat we de komende tijd kunnen verwachten als men gaat proberen de radicalisering als in Utrecht neer te slaan. Oude vrouwtjes kunnen het Haagse Malieveld maar beter mijden, de komende maanden. Al was het maar om te voorkomen dat ze worden afgerost door gefrustreerde leden van de Nederlandse oproerpolitie.

---

1. Een herkenbare deugredenering, die weigert te onderkennen hoe het proces werkelijk plaatsvindt – via moskeebezoek en Koranstudies binnen salafistische kringen. ‘Het darkweb’ is eenzelfde smoes om de eigen onwetendheid te maskeren, en Van den Bos lanceert daarmee tevens een complottheorie.

---

Meer over elitocratie/drammocratie vindt u hier.