De samenstelling van de Elites der EU ontgaat veel gewone Nederlanders. Aan die politici lijkt een grote schoonmaak nu niet besteed, zag Toon Kasdorp met scherpe blik.

Hoe komt het dat politici gemiddeld zoveel linkser zijn dan hun achterban? Linkser in de zin dat ze meer overheidsinvloed willen en in het verlengde ervan meer mensen die van de overheid afhankelijk zijn?

Dat lijkt eigenlijk nogal logisch. Hoe meer de mensen afhankelijk worden van de overheid hoe groter de invloed van politici en hoge ambtenaren. Wat veel mensen blijkbaar niet weten is dat communicatie-experts, politici, bestuurders en hoge ambtenaren categorieën zijn, die in de praktijk door elkaar heen lopen. Nederland, maar ook andere Europese landen worden geregeerd door een groep mensen die afwisselend in die verschillende hoedanigheden optreden en daarbij elkaar de hand boven het hoofd houden. Nederland is met andere woorden terug in de Regententijd, zoals we die hier ook gehad hebben vóór de Franse revolutie en de Bataafse Republiek.

Dat is niet erg democratisch en het leidt tot op zekere hoogte ook tot corruptie, maar alles bij elkaar worden we niet zo slecht geregeerd. De meeste mensen hebben ook helemaal geen zin om zich in het landsbestuur te verdiepen en bemoeien zich liever met hun eigen zaken.

Eigenlijk zijn er maar twee dingen die de autochtone Nederlanders behoorlijk dwars zitten. Het een zijn de volksplantingen van moslims in ons land en het andere de extra nieuwe laag bureaucratie in Brussel, waar we meer last dan gemak van blijken te hebben.

De stroom van economische vluchtelingen uit Arabië en Afrika moet gestopt worden en voor zover de vluchtelingen al hier zijn en van een uitkering leven, moeten ze weer weg. Daar moeten we dan een bestemming voor hebben. Dat wordt een enorme klus, maar een noodzakelijke.

Als we de EU zouden kunnen splitsen in een noordelijk, een zuidelijk en een oostelijk deel en als het noordelijk deel uit de muntunie zou stappen, zou de economische crisis snel achter de rug zijn. Dan kunnen ze in het zuiden weer adem halen met een gedevalueerde euro en vormt het oosten niet langer een blok aan het been voor de economische ontwikkeling. In plaats van een centrale in Brussel zouden we dan specifieke instituten kunnen oprichten op diverse plaatsen binnen de EU voor al die terreinen waarop samenwerking ons voordeel biedt.

Waar samenwerking zeker voordeel zou bieden is op militair terrein. Het hebben van een gemeenschappelijk leger voorkomt onderlinge gewapende conflicten tussen Europese landen en regio’s en het maakt de positie van Europa in de rest van de wereld een stuk steviger.

Zonder de immigratiestromen zouden we een min of meer stationaire bevolking hebben en dat is wat vooral in de dichtbevolkte regio‘s, waar Nederland toe hoort, het belangrijkste politieke desideratum voor de komende decennia. Maar dan moeten we ergens buiten Europa zorgen voor de opvang van al die economische vluchtelingen en voor al die niet geïntegreerde allochtonen die we hier weer kwijt moeten zien te raken.

Anders dan je vaak hoort kan dat kwijt raken niet in de landen van herkomst. Die landen werken daar niet aan mee en bovendien lost dat het probleem niet op. De meesten zijn economische en geen politieke vluchtelingen. Die zijn niet gebaat bij opvang in kampen in eigen land waar ze het slechter hebben dan wanneer ze hier zouden blijven. We moeten voor een aanvaardbaar alternatief zorgen, anders houd je het probleem.

Dat alternatief is een economisch groeicentrum ergens buiten de bestaande bewoonde gebieden, dus waarschijnlijk in Marokkaanse Sahara. Met de moderne water-win technieken en transport mogelijkheden is dat heel goed mogelijk. Het zou de Europese landen een doel in het leven geven van een omvang die vergelijkbaar is met die van een wereldoorlog, maar dan wel een stuk humaner.

---

Dit artikel over de Elites der EU verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp. Meer van Toon Kasdorp vindt u hier. Meer over elites vindt u hier.