Dat alle mensen gelijk zouden zijn is een abstract idee uit de tijd van de Franse revolutie. Toen betekende dat trouwens heel iets anders dan tegenwoordig. Het ging niet zo zeer om de individuen maar om de standen in de samenleving die gelijk waren.

Dat alle mensen gelijk zouden zijn, in de zin dat ze van even grote waarde zouden wezen voor de samenleving, dat is iets waar geen redelijk mens het mee eens kan zijn.

Voor niemand is iedereen gelijk. Ik hou meer van mijn hond dan van mensen uit Patagonië en zeker meer van mijn kinderen dan van wildvreemden.

Een tijd geleden vond iemand in een programma op ATV dat ik drie minuten stilte in acht moest nemen voor de slachtoffers in Afghanistan en het Midden Oosten. Voor de Taliban en al die Arabieren en Pakistani? Geen seconde, als het aan mij ligt. Hoe meer er sneuvelen hoe beter ik het vind. Een mensenleven heeft in mijn ogen een sterk afnemend grensnut. Boven de twee miljard hebben mensen een negatief grensnut voor de wereld waarin ze leven Dat geldt voor mij eens te meer als ik ze niet ken. Ik zou zeker niet de straat op gaan voor de bescherming van levens in Verweggistan. Wel in Amerika en andere landen waar ik wat mee heb, omdat er vrienden en familie wonen.

Het niet zo dat ik er vóór ben als mensen, waar ik mij verantwoordelijk voor voel, er maar op los schieten of op een andere manier onvoorzichtig omspringen met de levens van anderen. Maar dat is meer iets als tegen dierenkwellerij zijn, dat hoort gewoon niet. Het is niet omdat ik alle mensen hetzelfde vind want dat zijn ze voor mij niet.

Als mensen eenmaal in Nederland zijn ingeburgerd, heb ik gemerkt, zijn ze me in zeker opzicht wel allemaal even lief. Ik heb niet een bijzondere voorkeur voor Nederlandse provincialen boven mijn Surinaamse bakker of Turkse kleermaker. Maar dat komt omdat ze intussen mijn medeburgers zijn geworden. Zolang het vreemden zijn ligt dat anders, dan kan ik me niet druk over ze maken.

Daarom is het ook zo belangrijk dat mensen inburgeren en hier niet met vreemde talen en godsdiensten worden opgevoed.

Ik zou er geen bezwaar tegen hebben als de islam hier verboden zou worden en moskeeën en andere tekenen van dat geloof uit het straatbeeld zouden verdwijnen. Ik zou er een groot voorstander van zijn als integratie niet langer vrijblijvend was, maar met allerlei middelen zou worden afgedwongen. Geen uitkeringen meer aan mensen die er niet voor zorgen dat hun kinderen naar school gaan en goed Nederlands leren. Geen huursubsidie voor wie niet binnen een bepaalde periode geïntegreerd is. Geen provocerende kleding die in het midden oosten thuis hoort, maar niet hier.

Mensenrechten, zoals de vrijheid van meningsuiting, zijn belangrijk maar een goed functionerende samenleving is belangrijker.

Wie niet integreert moet er maar liever uit. Daar komt het eigenlijk op neer.