Gelovige moslims en mensen die in een islamcultuur zijn opgegroeid, zijn in grote aantallen niet in een ander soort samenleving in te passen.

Het gaat goed wanneer zij een kleine minderheid vormen, zoals dat bijvoorbeeld in Suriname het geval is, maar in grote aantallen geven ze moeilijkheden. Dat is gebleken in India, waar de aanwezigheid van moslims bij de onafhankelijkheid tot een grootschalige burgeroorlog heeft geleid. Het is gebleken in het voormalige Nederlands Indië, vooral in Atjeh en op de Molukken. Het blijkt in ver van elkaar gelegen gebieden zoals op de Filipijnen en in de Kaukasus, het blijkt in zwart Afrika en in het Midden Oosten. En het blijkt sinds kort ook in het welvarende deel van de EU, waar hun aantal de kritische grens in een aantal landen lijkt te hebben overschreden.

Waar die grens precies ligt valt moeilijk vast te stellen, maar in Frankrijk, Duitsland, Italië, Spanje, de Benelux en de Scandinavische landen is zij intussen gepasseerd, zoveel is wel duidelijk[1]. Denemarken heeft de cartoonaffaire meegemaakt en niet zo lang geleden een herhaling, waarbij niet alleen de cartoonist maar ook zijn kleinkind in levensgevaar verkeerden. Frankrijk had haar opstanden in de getto’s, Duitsland de Turken rellen, Nederland de moord op Van Gogh, de verdrijving van Hirsi Ali en de dubbele strafrechtelijke vervolging van Wilders.

Die tweede vervolging is zo mogelijk nog meer bizar dan de eerste, die op een vrijspraak is uitgelopen. ‘Wilt U meer of minder Marokkanen’, vroeg hij zijn aanhang, op de avond van de laatste gemeenteraadsverkiezingen. ‘Minder, minder’ riep die aanhang. ‘Goed’, zei Wilders glimlachend, ‘dan gaan we daar voor zorgen’.

Voor Marokkanen die zich hier sowieso niet welkom voelen is dat geen prettige uitspraak, maar die ligt in het verlengde van het politieke programma van Wilders. Dat is trouwens de vraag niet. De vraag is of de formulering onnodig beledigend was.

Het OM meent van wel en beroept zich daarbij op de duizenden aangiften die vervolgens tegen Wilders werden gedaan. Maar het O.M. en de politie hadden overal in het land voorgedrukte formulieren klaar gelegd en hebben de mensen opgeroepen om aangifte te komen doen. Dat argument slaat dus nergens op. Integendeel, men kan zich afvragen of de bestuurder die hier opdracht toe heeft gegeven zelf niet vervolgd behoort te worden.
In elk geval kan geen normaal mens een belediging zien in de uitspraak van Wilders en is die tweede strafvervolging daarom onrechtmatig.

—————————————————————————

Dit stuk verscheen vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp