DE WERELD NU

Een andere Kerstgedachte? Rot toch op man!

kerstgedachte

De lelijke uitroep in de titel is natuurlijk gericht aan kersthaters. De redactie vroeg ook mij of ik een kerstgedachte wilde schrijven.

Nu denk ik wel eens – niet speciaal in december overigens – dat ik elk jaar ‘conservatiever’ word [1]. Toch duurde het even voor tot me doordrong dat die vraag aan en die gedachte van mij bijna perfect op elkaar aansluiten.

Voordat ik het vergeet: conservatisme staat bij mij heel simpel voor “behoud van het goede”. [2] Maar die kerstgedachte dus, die heeft vanzelfsprekend alles te maken met depressiviteit en hoop. Er is weinig twijfel over mogelijk: die vreselijk lange nachten, het moeilijker aan voedsel komen en het vooruitzicht van nog meer kou, maakten deze tijd van het jaar vroeger zwaar voor ons soort mensen, hier in het noorden. Scherpe waarnemers wezen op het sprankje hoop dat tenminste de dagen toch al weer wat begonnen te lengen.

Goed gevonden van die beta-types! Het vieren van een ‘kerstfeest’ –een feest met oude heidense en wat nieuwere christelijke componenten – is een doorslaand succes geworden. Letterlijk doorslaand want sommige mensen voelen zich in deze tijd extra eenzaam. Ze ervaren deze tijd van het jaar als akelig, omdat ze zich geen deel voelen júíst van al die feestelijkheid die als antidepressivum moest werken!

Het kan verkeren.

En er is veel leed als je het weet.

En geloof me: ik schrijf dit, niettegenstaande dat rijm, zonder een greintje cynisme.

En om het nog erger te maken staat tegenover echt leed een tsunami van sentimentaliteit. Een groot deel van alle reclameboodschappen schotelt ons dezer dagen een ongemakkelijk stemmend mengsel voor van exorbitante versieringen (vandaar de afbeelding) en toch eigenlijk best wel lieve gedachten. Om van de inhoud van speelfilms en kerst- of oudejaarsspecials nog maar te zwijgen.

Dat gebrek aan daglicht heeft vandaag de dag nog steeds datzelfde deprimerende effect. Is er één mens die graag in het donker naar zijn werk gaat en in het donker weer terug naar huis keert? Maar tegenwoordig zijn er hier in het noorden nog maar weinigen die zich zorgen maken over de koude winter die goed beschouwd nog op gang moet komen, en nog minder over de vraag of het in het komend jaar wel goed zal komen met de oogst. In mijn wereld komen overigens de aanwijzingen voor een snel naderende kleine ijstijd alarmerender over dan die voor meer van die prachtige warme zomers.

Maar wat u zegt, zeg: er is nogal het een ander in de plaats gekomen voor die oude angsten.

Ik denk daarbij niet op de eerste plaats aan mohammedaanse terreuraanslagen, immigratie-narigheid (‘eer’wraak, groepsverkrachting, zware mishandeling van hoogbejaarden, antisemitisme noem maar op), migratie-gekte (Marrakesh, EU, VN), heksenjacht tegen het onschuldige CO2 en de toename van minachting voor burgers. Om er maar een paar te noemen.

Eens zoveel redenen om een beetje of zelfs heel erg depressief te worden.

Zelfs ik, als trouwe medewerker van deze site, bekijk niet altijd de Migratiefilmpjes die VoL elke zaterdag opdient. De schokkende ontdekking dat jongeren zich verlustigen aan het bekijken van het onthoofden van twee naïeve, Scandinavische vrouwen door IS-moordenaars in Marokko. Nee, hier doel ik op drie andere zaken.

• De realiteit van toegenomen internationale verwevenheid – tot en met de giftigheid van de mijnbouw ten behoeve van accu’s voor die verdomde ‘elektrisch aangedreven’ automobielen,
• het feit dat we van zoveel zaken op de hoogte kùnnen raken en
• de realiteit van nepnieuws en ‘framing’ in allerlei vormen. (Hoi, mevrouw Ollongren)

Trump en de Koerden
En ik kan me van de afgelopen vijftig jaar dus geen bericht herinneren van zo net voor de Kerstmis, dat zó zwaar te verteren was als de uitspraak van Trump over Syrië. Voor een zo sterk sympathisant met de Koerdische zaak als ik, echt moeilijk.

Terwijl onder aanvoering van wannabe sultan Erdowahn Turkije steeds openlijker oorlog voert tegen de Koerden in Syrië (In Afrin, Rojava, is zelfs sprake van een gewelddadige politiek van vervangen van de Koerdische bevolking), heeft Trump aangekondigd dat hij snel alle Amerikaanse troepen zal terugtrekken uit Syrië. Terwijl Erdowahn mensen uit andere landen laat ontvoeren en wereldwijd anderen voor zijn bespottelijke anti-Gülen-jacht weet te spannen gaat onze Mark, die van dat #vaasje, lachend op bezoek bij deze schofferende schoft.

Bijna gelijktijdig schijnt Trump ook nog in te stemmen met een absurde nieuwe wapendeal met Turkije. En dan te bedenken dat ik Trumps verkiezing ervoer als een sprankje hoop. Een populistisch sprankje hoop zeg maar. Ik schreef hem zelfs een uitgebreide brief in de aanloop tot zijn verkiezing als President van de VS. Waar is hier nog het sprankje hoop? Ze zijn er wel. Die wapens die Erdowahn wil kopen van de Russen en/of Amerikanen (!!) zijn bedoeld tegen vliegtuigen en die hebben de Koerden niet. Een ander sprankje is hier geformuleerd:

Suat Kiniklioglu, a visiting scholar at the University of Oxford’s Middle East Center and a former member of Turkey’s parliament, said the US withdrawal isn’t a clear-cut win for Turkey.
“The US presence allowed Erdogan to threaten war on the [Kurdish groups] without having to fight them. We may see increasing pressure on Erdogan to march into northeast Syria, which may help him in the local election in March — but it’s not without risks, especially if it turns out to be a long-term affair,” he told Al-Monitor.

Dat ik een sprankje hoop zag in de verkiezing van Trump was niet gebaseerd op de verwachting dat iemand van zijn staf mijn brief gelezen zou hebben en zeker niet dat die persoon ook nog mijn boek gelezen zou hebben en serieuze invloed zou hebben op Trump zelf. Zodoende twitterde ik al:

My sympathy is with the Kurds, and there is nobody I despise more than #Erdowahn, but I have to agree with Brenda Andrews here. Trump was clear about this from the beginning: America First. Unlike his predecessors he does not betray his own people. Not even on foreign policy.

De omwenteling waar de geniale Trump voor staat en waarvan dat ‘America First’ een onmisbaar onderdeel is, vormt voor mij nog steeds zo’n sprankje.

Trump en de ‘Mad dog’
Maar het is echt zoeken naar zulke sprankjes. Je moet er maar tijd voor hebben en er tegen kunnen. En dit type sprankjes heeft betrekking op langere termijn. De invloed die Trump uitoefent op de politiek in Europese landen wordt door de politici en hun lakeien aan deze kant van de oceaan gepresenteerd als zowel lomp als ineffectief. Klinkklare onzin. Die labels staan sowieso nogal op gespannen voet met elkaar.

Toen Trump net Mattis had aangesteld als minister, kwamen er allerlei anekdotes boven tafel over de man met de bijnaam ‘Mad dog’. Een ervan ging over het berevel op de grond in zijn ontvangstkamer. Het zou geen vel zijn, maar een beer die zo bang was voor Mattis dat hij zich dood hield. Wanneer je een ijzervreter bent zou je je geen mooier compliment kunnen voorstellen. De haat tegen Trump is zo hysterisch dat nu deze zelfde ‘Mad dog’ in de VS en hier in Europa nu wordt neergezet als ‘redelijke’, ‘matigende’ kracht …

Boerenlullen en gecontroleerde opposanten
Trump is geniaal en hij beschikt terecht over een bovengemiddeld niveau van zelfvertrouwen… Zelfs voor een geprivilegieerde oranje man. Maar hij is ook gewoon een boerenlul die fouten maakt. Doordat hij echt zelf de koers uitzet en door zijn zakenman-attitude zelfs nog wat meer dan anderen. Nooit is er in de geschiedenis een politiek leider geweest wiens succes onontkoombaar en vanzelfsprekend was omdat hij (of zij) op de verstandigste of meest doortrapte wijze alle informatie gebruikte die daarvoor feitelijk noodzakelijk zou zijn. Geen politiek leider kan, om in de woorden van Maarten Toonder te spreken, zo’n ragfijn spel spelen.

De heren Bosma, Wilders, Baudet en Otten zijn ook maar boerenlullen, beslist geen onderdeel van zoiets als een ‘gecontroleerde oppositie’.

En die geschifte graaf Kalergi is al een hele tijd dood, en Mohammed gelukkig nog langer. En nu ik toch bezig ben: die nare Soros en die SCOTUS Ginsburg maken het ook niet lang meer. En mevrouw Ginsburg kon dan wel eens vervangen worden door een andere vrouwelijke rechter, die een stuk steviger in haar conservatieve schoenen staat dan meneer Kavanaugh. Ik wil maar zeggen: de toekomst is best moeilijk te voorspellen. Sprankjes hoop zijn onmisbaar, ook als ze wat sentimenteel, misschien zelfs wat naïef aandoen. En wat is schuldlozer en symbolischer voor sprankjes hoop dan een pasgeborene. Met een maagd als moeder nog wel…

Nare godsdiensten
Met een halve seconde zoeken naar hoe het ook al weer zat met die relatie tussen christelijke en heidense ‘kerstdingesen’ kom je terecht bij niet zo fijne christelijke groepen. Bijvoorbeeld bij deze, die zichzelf De herstelde kerk van God‘ noemt. Dat blijkt dan weer een afsplitsing van een of andere Worldwide Church of God, gesticht door een voorloper van de TV-predikanten, Herbert W. Armstrong. Deze lieden produceren dus teksten over kerstmis en over duivels en de enige echte God, wiens denkbeelden zij heel goed kennen.

Dit type kersthaters en duivelvrezenden straalt me toch een vreugdeloosheid uit! Vol walging schrijven ze over mensen die elkaar (!) geschenken geven en dat volgt op een betoog over mensenoffers die onlosmakelijk verbonden zouden zijn met de heidense kerstgedachte. Met kinderoffers zelfs. En trommels dienen om het geschreeuw van de gebrandofferde eigen (!) kinderen te overstemmen.
IS en de Azteken zijn er nog niks bij.

Ja, ook de kerstgedachte zelf is besmet met (deels terecht) negatieve associaties met godsdiensten. Met een soms onbeholpen dan weer venijnig machiavellistisch vormgegeven streven naar wereldmacht. Het type zelfoverschatting dat je tegenwoordig vaker in seculiere kringen tegenkomt, met hun bespottelijke thermostaatknop van de globale verwarming.

Goede boodschappen
Wist u trouwens dat de term evangelie van het Griekse ευαγγέλιο komt en niets anders betekende dan ‘goede boodschap’?
Zalig Kerstmis mensen.
Met veel lekker eten en desgewenst gewoon wat vleugjes, of van mijn part hele scheuten, sentimentaliteit en kitsch.
En een Vrolijk Pasen alvast. En Pinksteren voor de wijsheid.
En bovenal: never nooit meer een bloederige slachtfeest alstublieft. Liefst wereldwijd niet.
Strijd je eigen goede strijd.
Denk over je eigen rol en bijdrage, maar maak geen onzinnige verwijten richting jezelf en de geschiedenis van onze beschaving.

En tot slot: vergeet ook niet helemaal dat het kwaad echt bestaat.


  1. De enkeling onder u, die mijn tekst Van dode leeuwen en levende jakhalzen, las, kan daarin overigens gelezen hebben dat mijn conservatisme, niettegenstaande mijn lange linkse verleden, al oude wortels heeft.
  2. Inderdaad: dit is niet zo’n scherp omlijnde definitie van conservatisme. Maar het is een duidelijke hoofdlijn. Best stevig als houvast: ja, in het verleden leefden er ook goede mensen en mensen die heel goed nadachten.

10 reacties

  1. Gerrit Joost schreef:

    De Koerden hebben voor ons de hete kastanjes uit het vuur gehaald. Nu mogen ze poffen in de hel. Zo dankbaar zijn we. Sultan Erdogan heeft met Trump gebeld en ze hebben kennelijk een deal gesloten. De Tweede Kamer blijft muisstil. Rat Erdogan versterkt zijn troepen al. Na de Armeense genocide volgt in 2019 de Koerdische genocide.

  2. Voight-Kampff schreef:

    Un petit moment de faiblesse, zal ik maar zeggen. Het is duidelijk dat u niet goed overweg kan met het schrijven in opdracht. Uw artikel is onsamenhangend. Maar misschien is dat juist gepast voor een kerstverhaal. Ik kan er in ieder geval niets uit opmaken. U komt beter tot u recht wanneer u vanuit (eigen) overtuiging schrijft.

    Mij rest niets anders dan reageren op de meest storende en ongenuanceerde uitspraken:

    - “… was niet gebaseerd op de verwachting dat iemand van zijn staf mijn brief gelezen zou hebben …”
    Even kort voor de wagen en in praktische zin; u geeft niet thuis bij de accurate commentaren op uw artikel ‘Olifanten in rechtszalen’. Over lezen gesproken; heeft u deze commentaren gelezen?

    - “Maar hij is ook gewoon een boerenlul die fouten maakt. Doordat hij echt zelf de koers uitzet en door zijn zakenman-attitude zelfs nog wat meer dan anderen.”
    Ik zal deze zin even voor u herformuleren in organisatietaal, zodat wij er nog wat van begrijpen. De President van de VS is een gekozen vertegenwoordiger door het volk na een fenomenale race waarbij hij vriend (republikeinen) en vijand (democratische kandidaat) heeft verslagen. Hij heeft een koers uitgezet die duidelijk is gebaseerd op heldere visie en vertaald naar een juiste strategie d.m.v. aanpakken van afbreekfactoren (corruptie, muur) en opbouwfactoren (kleinere regering taks hervormingen). De president neemt beslissingen na zijn staf te hebben geconsulteerd, daar hij eindverantwoordelijkheid draagt. De beslissingen komen voort uit zijn verkiezingsbeloftes en zijn doelmatig en samenhangend. De president communiceert in mensentaal en omzeilt de corrupte media via de social media. Zijn communicatievaardigheden zijn effectief. Hem een boeren*** noemen is niet alleen ongepast maar vooral misleidend.

    Een fout maak je bijvoorbeeld wanneer je een kop koffie omstoot. Beleid daarentegen is een proces van afwegen, analyseren en beslissen. Wanneer in dit proces iets niet klopt dan is dat doorgaans gebaseerd op een onvolledige dataset en dito analyse. Hierbij is geen sprake van een fout maar een van een onvolkomenheid.

    - “De heren Bosma, Wilders, Baudet en Otten zijn ook maar boerenlullen, beslist geen onderdeel van zoiets als een ‘gecontroleerde oppositie’.”

    Bij het noemen van de naam Otten gebruikt een ongenuanceerd artikel van een teleurgestelde politicus (Artikel 50, PVV, FvD) dat door mij aantoonbaar is weerlegd.

    Voor alle duidelijkheid en ik beveel u aan om mijn feitelijk argument ter harte te nemen en goed te overdenken voordat u nogmaals overgaat tot publicatie van ondoordachte en ongefundeerde uitspraken; Toen Fortuyn als oppositie niet meer te controleren was werd hij vermoord!! M.a.w., zolang de oppositie in de oppositie acteert zijn ze gecontroleerd. Bovendien, alles wat in de oppositie zit is geen bedreiging voor de bestaande macht omdat de oppositie beleid proclameert dat ook bij andere partijen te halen is. Wilders is geen bedreiging voor de macht met zijn one-issue partij. Bovendien, de oppositie wil gebruik maken van hetzelfde gecorrumpeerde staatsapparaat. In de aanloop naar macht worden de oppositie partijen wel in een eventuele coalitie gesmoord en gecorrumpeerd. Daarom gecontroleerd mijnheer Frans Groenendijk!

    May he rest in peace, FORTUYN.

    Samenvattend; u onderschat uw lezers!

  3. Voight-Kampff schreef:

    Onzorvuldigheid van mijn kant; ben vergeten om de beschaafde en redelijke mijnheer Janmaat te noemen als slachtoffer van de amorele praktijken (demonisering) van de gezamenlijke illegale politieke partijen m.bt. het elimineren van gerechtigde en democratische oppositie.

  4. Johan P schreef:

    @Voight-Kampff
    Dank voor uw reactie hier, nog niet halverwege het artikel kreeg ik al de neiging om te reageren, maar uw reactie neemt me de woorden uit de mond.
    En ik ben het volledig eens met het idee van ‘gecontroleerde oppositie’ zoals u het hier weergeeft, als iets dat absoluut niet in staat is om enige verandering te brengen zonder dat er eerst enorme veranderingen in het staatsbestel zouden worden doorgevoerd. Hoewel ik het niet geheel eens ben met de analyse van Wilders. Deze is/wordt gecontroleerd door zijn constante behoefte te worden beveiligd. En dat wordt alleen maar gedaan omdat zelfs de huidige politiek ervan is doordrongen dat nog een politieke moord zeer goed zou kunnen ontaarden in een ongecontroleerde oppositie, waarbij situaties zoals met de Gilets jaunes in Frankrijk niet uit te sluiten zijn.
    En hoewel Wilders partij voornamelijk een one-issue partij lijkt ben ik van mening dat dit ene onderwerp wel het probleem is dat aan de basis ligt van veruit de meeste andere problemen die er momenteel zijn. Pas als dat ene onderwerp, de islam, is aangepakt kan er een begin worden gemaakt met het aanpakken van andere problemen.

  5. Voight-Kampff schreef:

    @Johan P.

    Ik volg u maar graag wil ik u erop wijzen dat wanneer we het probleem terugredeneren naar de bron van de oorzaak we uitkomen bij de huidige politieke kaste.

    M.a.w. de islam is in Nederland naar binnen gefaciliteerd door de huidige politieke kaste.

    Probleem nummer 1 in Nederland is het stelsel van politieke partijen, welke ongrondwettelijke zijn.

    Een nieuwe politieke partij kan dit probleem tackelen door de kandidatenlijst samen te stellen op basis van een districtenstelsel. Vervolgens kan bij meerderheid in het parlement alle politieke partijen uit de tweede kamer worden verwijderd en het aantal parlementsleden worden uitgebreid naar plus minus 500.

    Maw, parlementsverkiezingen gaan verlopen volgens zoals gemeenteraadsverkiezingen, waarbij de gekozen vertegenwoordigers vanuit de verschillende 500 regios vrolijk iedere dag namens u in het parlement zitten.

    Alle parlementariërs zijn herkenbaar en aanspreekbaar omdat ze allemaal in de regio wonen op reisafstand van pak ‘m beet 30 minuten.

    Bovendien, 50% van het parlement dient iedere 2 jaar te worden gekozen. Herverkiezing en zijn beperkt tot twee termijnen van vier jaar om een kaste van beroepspolitici te voorkomen.

    Met deze twee maatregelen krijgen de politieke partijen geen poot aan de grond krijgen en wordt het volk vertegenwoordigd. De grote schoonmaak kan vervolgens gaan beginnen.

  6. Voight-Kampff schreef:

    Aanvulling mbt aantal toekomstige parlementsleden.

    Nederland is opgedeeld in 355 gemeenten (zie artikel GeenStijl ‘Nederland verdwijnt’).

    Uitgaande van deze indeling komt het toekomstige Nederlandse nationale parlement op een totaal van 355 volksvertegenwoordigers.

    Een volksvertegenwoordiger die als het ware bij iedere kiezer om de hoek woont.

    Politieke partijen zijn op deze wijze ‘Kalt gestellt’. En … de huidige trekpoppen van de politieke kaste kunnen zich dan afschminken en wat nuttigs gaan doen op hun niveau zoals bv hamburgers flippen bij McDonalds.

  7. Johan P schreef:

    @Voight-Kampff
    Hoewel ik het eens ben met het punt dat de politieke kaste het binnenhalen van islam heeft gefaciliteerd zie ik dat niet als de grootste bron van zorg. Wel de onwil te erkennen dat ze dat hebben gedaan en de onwil de werkelijke aard van islam te (h)erkennen of er iets aan te doen. Dat terwijl er ongelofelijk simpele manieren zijn om hier wat aan te doen. De waarheid is gewoon hard: ze zijn bang voor de gewelddadige reactie van moslims als ze iets zouden proberen en dus geven ze liever steeds iets meer toe dan toe te geven dat er een probleem is.
    Maar het is nu een beetje een kip-en-ei verhaal geworden, het huidige bestel gaat er niets aan veranderen omdat het islam niet tegen hen in het harnas wil jagen en islam wil geen veranderingen omdat het huidige bestel hen toelaat hun doelen te bereiken.

    Ik heb echter de hoop op een vreedzame oplossing al opgegeven en iedereen die nog steeds denkt dat het met verkiezingen opgelost gaat worden gaat bedrogen uitkomen, met uitzondering van de moslims dan. Want waar de autochtone Nederlander nog steeds enorm verdeeld is stemmen moslims straks massaal op een moslimpartij die dan een buitensporig grote invloed op het beleid gaat krijgen. Wat dat betreft zitten we nu in een stroomversnelling.

    En ik zou graag een meer directe vorm van democratie zien. Een stelsel zoals u voorstelt lijkt leuk, maar het idee dat een groep van 500 mensen het ergens over eens gaat worden is helaas een droom. De opzet vind ik wel goed, maar ik zou een iets meer gelaagd systeem voorstaan zodat de uiteindelijke vertegenwoordiging in een kleinere groep uitmondt, zodat er tenminste nog een kans is dat er iets wordt bereikt.
    Dat dient te worden gecombineerd met referenda en terugkoppeling naar de lagen eronder over de bereikte resulaten en of die aanvaardbaar zijn. Laten we wel zijn, de communicatie is nu zo snel dat dit niet zo’n hindernis meer is.
    Daarbij ben ik van mening dat het stemrecht moet worden aangepast. Alleen diegenen die meebetalen dmv inkomstenbelasting mogen stemmen. Iedereen die leeft van een uitkering dient te worden uitgesloten, tenzij men een arbeidsverleden heeft van 20 jaar of meer met een full-time baan. Dat klinkt hard, maar het is altijd veel makkelijker om andermans geld uit te geven als men er zelf niet aan meebetaalt.

  8. Frans Groenendijk schreef:

    @Johan P
    Zegt u nu dat een vijfendertigjarige die dertien jaar hard aan het werk was en zijn baan kwijtraakt omdat zijn werkgever failliet is, of eruit gewerkt wordt bij een (semi)overheidsbedrijf vanwege zijn politieke opvattingen, geen stemrecht zou moeten hebben?

  9. Frans Groenendijk schreef:

    @Voight-Kampff
    Dank voor uw reacties.
    Uw openingszin in uw eerste commentaar (Un petit moment de faiblesse) ervaar ik als een welkom compliment. Over de slotzin ervan (Samenvattend; u onderschat uw lezers!) heb ik gemengde gevoelens.
    Ik houd het voor heel goed mogelijk dat we het over meer zaken eens zijn dan u nu wellicht vreest, het gaat echter zowel in dit luchtige stuk van mijn hand als in de meer doorwrochte exemplaren, mede om de soort strategische vragen die zich niet goed lenen voor bespreking in een ‘forum’ als de reacties onder stukken op VOL; zeker niet onder een stuk als dit.

    Ook op mijn drie stukken getiteld “Olifanten in rechtszalen” 1,2 en 3 kreeg ik maar weinig reacties. Van uw hand zag ik er maar een. Uw advies onderaan die reactie heb ik nog gebruikt op twitter om wat aandacht te vestigen op het betreffende stuk.

    Over twee zaken zijn we het niet eens. De overeenkomst tussen die twee heeft wel te maken met het onderwerp van mijn passages over boerenlullen en meer nog over de sprankjes hoop in het stuk hierboven. 1) Het gebruik van een begrip als “de nieuwe wereldorde van de internationale socialisten met hun centraal geleide economieën” en 2) de manier waarop u het begrip “gecontroleerde oppositie” gebruikt. Alleen over dat tweede hier nog een enkele opmerking.
    Door te suggereren dat je, indien je in de picture komt als een mogelijk alternatief voor de zittende elites en groepen die macht hebben (ja, beslist meervouden!) en dan toch in leven blijft, je blijkbaar behoort tot ‘gecontroleerde oppositie’ is niet alleen deprimerend maar ook niet met argumenten te weerleggen. In die zin zie ik het als een spiegelbeeld van het vergelijkbare en vergelijkbaar afgrijselijke concept ‘repressieve tolerantie’ van de beruchte Herbert Marcuse.

  10. Voight-Kampff schreef:

    @ Frans Groenendijk.

    “Door te suggereren dat je, indien je in de picture komt als een mogelijk alternatief voor de zittende elites en groepen die macht hebben (ja, beslist meervouden!) en dan toch in leven blijft, je blijkbaar behoort tot ‘gecontroleerde oppositie’ …”.

    Wel als je partijprogramma niet afwijkt van het programma van het heersende partijkartel zoals bij het FvD. Iedere oppositiepartij die niet tot de conclusie komt dat het huidige partijkartel het staatsapparaat heeft gekaapt, is controlled opposition of volledig politiek incompetent.