DE WERELD NU

Doel en middel in het recht

De NRC laat Folkert Jensma schrijven over juridische zaken en dat zouden ze misschien beter niet kunnen doen. De man kan wel schrijven maar een echte jurist is hij niet.

Op 12/1/15 ging zijn stukje over een leerling aan een MBO opleiding die geen examen mocht doen omdat justitie hem verdenkt van ontucht met leerlingen van stage scholen. Niet één keer, maar op alle drie de basis scholen waar hij stage had gelopen. Het O.M. had aangekondigd hem te zullen vervolgen maar de Rechter Commissaris had het vooralsnog niet nodig gevonden om hem in voorarrest te houden.

De opleiding wil hem alleen examen laten doen als hij werd vrijgesproken of ontslagen van rechtsvervolging. De gedachte die daar achter ligt is dat, als hij het examen niet heeft, hij ook niet benoemd kan worden tot onderwijzer op een school waar hij, gezien zijn verleden, misschien kwaad zou kunnen. Een andere gedachte is misschien dat zo’n afgestudeerde de reputatie van de school geen goed zou doen.

Iemand die onder een gerechtvaardigde verdenking staat van seksueel misbruik op basisscholen moet je bij kinderen vandaan houden. Daar zullen we het allemaal wel mee eens zijn. Maar is de schoolleiding die de examens organiseert de aangewezen instantie om de verdachte bij de leerlingen weg te houden en mag die leiding daarvoor het middel gebruiken om de man geen examen te laten doen? Dat is eigenlijk de juridische vraag of beter gezegd, zijn dat de twee juridische vragen waar het hier om gaat.

De school beriep zich op een zorgplicht en dat is geen onzin. Als vast staat dat bij een benoeming van leraren onvoldoende wordt gedaan om zeker te stellen dat pedofielen niet door de mazen van het net kunnen zwemmen, dan heeft de schoolleiding gelijk. Dan gebruikt die leiding misschien wel niet het aangewezen middel maar zij kiest tussen twee kwaden en zorgt ervoor dat het ergste kwaad , dat mogelijk een pedofiel op kinderen wordt losgelaten, vermeden wordt. Dat die school daarmee dan ook over de eigen reputatie waakt is bijvangst.

Dat een en ander nog niet vast staat en dat het, zoals de rechter overwoog, nog jaren kon duren voor er een definitieve uitspraak voorligt is een minder goede reden. We stellen onze kinderen niet aan pedofiele risico’s bloot en de kandidaat in kwestie was een serieus risico, als de verdenking zich uitstrekte tot alle drie de basisscholen waar hij stage had gelopen.

De rechter redeneert hier naar mijn smaak te veel in termen van strafrechtelijk bewijs. Het is prima dat je zo’n man niet vast zet voor er wettig en overtuigend bewijs is geleverd in een strafproces, maar dat dwingt nog niet tot het blootstellen van kinderen aan onverantwoorde risico’s.

Blijft natuurlijk de vraag of er geen betere manieren zijn om de examenkandidaat bij de kinderen vandaan te houden dan door te weigeren hem examen te laten doen en daar hadden de overwegingen van de rechter over horen te gaan.

———————————————————————————-

Vandaag ook verschenen op het Blog van Toon Kasdorp